Wilms Tumor (Nephroblastoma) in Kids

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest Guz Wilmsa?
• Objawy guza Wilmsa u dzieci
• Przyczyny i czynniki ryzyka dla guza Wilmsa
• Diagnoza i etapowanie guza Wilmsa
• Leczenie guza Wilmsa u dziecka
• Powikłania guza Wilmsa
• Rokowanie
• Radzenie sobie i wsparcie
• Nawrót guza Wilmsa
• Zapobieganie

Guz Wilmsa, znany również jako nephroblastoma, jest rodzajem raka, który zaczyna się w nerkach. Wpływa przede wszystkim na dzieci i jest najczęstszym rodzajem raka dotykającym dzieci. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, przeczytaj artykuł. Wiesz, co to jest guz Wilmsa, jakie są jego przyczyny i jak możesz je leczyć.

Co to jest Guz Wilmsa?

Guz Wilmsa lub guz Wilmsa jest rodzajem raka nerki, który dotyka dzieci. Zazwyczaj zdiagnozowana jest u dzieci w wieku od trzech do czterech lat. Guz nerki Wilmsa rzadko dotyka dzieci w wieku sześciu lat.

Objawy guza Wilmsa u dzieci

Będąc dolegliwością dotykającą nerki, większość objawów guza Wilmsa wynika z zaburzeń czynności nerek. Oznaki guza Wilmsa to:

• Ból, a czasem nawet obrzęk w okolicy brzucha
• Wysokie ciśnienie krwi (może być na tyle intensywne, by powodować ból w klatce piersiowej, duszność i bóle głowy)
• Odbarwienie lub krwisty mocz
• Zaparcie
• Utrata apetytu
• Nudności i wymioty
• Zmęczenie
• Gorączka
• Nierówny wzrost (jedna strona ciała rośnie większa niż druga strona)

Guz Wilmsa jest przeważnie "jednostronny", tzn. Dotyczy tylko jednej nerki. Czasami w tej samej nerce może występować więcej niż jeden nowotwór, jednak tylko w około 5% przypadków guza Wilmsa wpływa on na obie nerki.

Przyczyny i czynniki ryzyka dla guza Wilmsa

Nie ma pewności, jak przewidzieć przypadek guza Wilmsa, ponieważ badania medyczne jeszcze nie wskazały, które geny lub czynniki zewnętrzne mogą bezpośrednio wywołać wzrost takiego nowotworu. Jednak badania potwierdziły, że genetyka i pochodzenie etniczne odgrywają rolę w zwiększaniu szans na nowotwór Wilmsa u dzieci.

1. Czynnik genetyczny

Według badań tylko 2% pacjentów z guzem Wilmsa ma krewnego, który ma taki sam stan. Nie można zatem stwierdzić, że guz Wilmsa jest dziedziczny. Jednak niektóre geny są luźno związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia guza Wilmsa u dzieci. Stwierdzono, że geny WT1 i WT2 hamują tworzenie guza. Jeśli te geny są nieobecne lub obecne w zmutowanej formie, może to predysponować dzieci do rozwoju guza Wilmsa.

2. Współczynnik rasowy

Dzieci pochodzenia afrykańskiego są bardziej podatne na rozwój guza Wilmsa. Może również wystąpić u osób rasy kaukaskiej, ale szanse są mniejsze. Amerykanie azjatyccy mają najniższe ryzyko.

3. Płeć

Ryzyko rozwoju guza Wilmsa jest nieco wyższe u kobiet niż u mężczyzn. Stosunek wynosi 1 przypadek dla każdego przypadku 0, 92 męskiego.

Diagnoza i etapowanie guza Wilmsa

Guz Wilmsa można zdiagnozować za pomocą badań obrazowych, takich jak ultrasonografia guzów Wilmsa, tomografia i MRI. Przypadki guzów Wilmsa mają wysoki wskaźnik przeżywalności w porównaniu z innymi rodzajami raka. Ryzyko wzrasta na późniejszych etapach.

Inscenizacja

5 etapów guza Wilmsa wygląda następująco:

1. Etap 1

Około 40-45% guzów Wilmsa to stadium 1. Na tym etapie guz jest ograniczony do jednej nerki i można go całkowicie usunąć podczas operacji.

2. Etap 2

Około 20% nowotworów Wilmsa to stadium 2. Tutaj rak zaczął rozprzestrzeniać się w tkankach wokół nerki. Jednak nadal można całkowicie usunąć chirurgicznie.

3. Etap 3

Nowotworów z etapu 3 nie można całkowicie usunąć i leczono przedoperacyjną chemioterapią. 20-25% guzów Wilmsa rozpoznaje się na etapie 3.

4. Etap 4

Na tym etapie rak rozprzestrzenia się z nerki do innych narządów, takich jak płuca, wątroba, a nawet mózg. Etap 4 odpowiada za około 10% diagnozy guza Wilmsa.

5. Etap 5

Kiedy rak ma wpływ na obie nerki w momencie rozpoznania, uważa się, że jest to stadium 5. Tylko 5% przypadków to stadium 5.

Rodzaje

Po rozpoznaniu przez obrazowanie, każdy przypadek guza Wilmsa można dalej badać przez ekstrakcję komórek tkanki i badanie ich pod mikroskopem. Jest to znane jako histologia.

1. Niekorzystna histologia

Jeśli zaobserwujemy, że centralna część komórki (jądra komórkowe) w komórkach nowotworowych urosła i stała się ciemna, powoduje to niekorzystną histologię. Ten stan, w którym jądro powiększa się, a granice komórek stają się mniej zdefiniowane, jest znane jako anaplazja. Jeśli jest anaplastyczny, trudno go wyleczyć.

2. Korzystna histologia

Jeśli nie obserwuje się rozwoju anaplazji, stanowi korzystną histologię guza Wilmsa. Większość przypadków guza Wilmsa wykazuje korzystną histologię.

Leczenie guza Wilmsa u dziecka

Guz Wilma jest rzadkim schorzeniem i zaleca się wizytę u lekarza, który ma doświadczenie w leczeniu. Leczenie guza Wilmsa obejmuje chemioterapię i chirurgię. W zaawansowanych przypadkach może również obejmować promieniowanie.

1. Chirurgia

Chirurgia jest pierwszą metodą leczenia guza Wilmsa. Początkowo operacja może być konieczna do wyodrębnienia komórek nowotworowych i ich zbadania. Operację można wykonać z następujących powodów:

• Usunięcie guza: w stadium 1 nowotwór jest mały i dotyka tylko części nerki. Tutaj można również usunąć guz i dotkniętą część nerki. Pozostała tkanka nerki, po częściowej nefrektomii, może dalej funkcjonować, a nawet zwiększać jej zdolność w długim okresie.
• Usunięcie nerki : jeśli cała nerka zostanie dotknięta, a komórki nowotworowe rozprzestrzenią się na otaczające tkanki, wszystkie z nich będą musiały zostać usunięte. Pozostała nerka może w dłuższej perspektywie zwiększyć swoją funkcję i uzupełnić utratę jednej nerki.
• Usunięcie obu nerek: w ciężkich przypadkach, w których występują obie nerki, obie nerki będą musiały zostać usunięte w celu zapewnienia przeżycia pacjenta. W takich sytuacjach pacjent będzie musiał poddać się regularnej dializie lub przeszczepieniu nerki.

2. Chemioterapia

Chemioterapia oznacza chemoterapię. W chemioterapii chemikalia są podawane do żyły w celu walki z rakiem. Jednak te chemikalia często mają skutki uboczne, takie jak nudności, wymioty, utrata włosów i ryzyko infekcji. Skutki uboczne zależą od kombinacji użytych chemikaliów. Chemioterapia stosowana jest w połączeniu z zabiegiem chirurgicznym. Pomaga w zmniejszeniu guza nowotworowego, aby operacja była mniej ryzykowna. Może być użyty po operacji, aby zabić resztki komórek rakowych.

3. Terapia radiacyjna

W radioterapii stosuje się wiązkę o wysokiej energii, aby zabić komórki rakowe. Belki mogą bezpośrednio wskazywać i zabijać komórki rakowe, nie uszkadzając zdrowej tkanki. Promieniowanie powoduje działania niepożądane, takie jak nudności, wyczerpanie, biegunka i podrażnienie skóry. Radioterapię można również stosować w połączeniu z zabiegiem chirurgicznym, aby zabić pozostałe komórki nowotworowe po operacji lub w walce z rakiem, który rozprzestrzenił się na inne narządy.

Powikłania guza Wilmsa

Im dłużej rak jest obecny, tym bardziej zagraża zdrowiu. Dlatego wczesne wykrywanie ma pierwszorzędne znaczenie dla każdego rodzaju nowotworu. Poważne powikłania nowotworu Wilmsa pojawiają się, gdy rak rozprzestrzenił się również na inne narządy. Wpłynęłoby to również na zdrowe funkcjonowanie tych narządów. Na dłuższą metę wszystkie nasze narządy są zależne od najlepszego funkcjonowania drugiego, a kiedy się nie powiedzie, wywołuje on powolną reakcję łańcuchową, która wpływa na wszystkie inne narządy. To sprawia, że ​​po operacji opieki zdrowotnej tak samo ważne, jak sama procedura.

Chemioterapia wykorzystuje substancje chemiczne, które są toksyczne dla organizmu w walce z rakiem. Istnieją pewne komplikacje zdrowotne związane z chemioterapią, które są:

• Nudności i wymioty
• Utrata apetytu i utrata masy ciała
• Biegunka
• Niedokrwistość, poważne wyczerpanie
• Rany w jamie ustnej
• Utrata snu
• Los odporności i ryzyko infekcji
• Uszkodzenia skóry i paznokci, powodujące suchą, swędzącą i posiniaczoną skórę oraz żółknięcie i pękanie paznokci
• Utrata włosów

Te efekty mogą wymagać dodatkowego leczenia w leczeniu, ale nie są trwałe. Utrata tkanki nerkowej i wysokie ciśnienie krwi spowodowane niewłaściwą czynnością nerek wywołaną przez guz Wilmsa są długotrwałe. Warunki te będą musiały być stale monitorowane i utrzymywane.

Rokowanie

Wskaźnik przeżycia guza Wilmsa jest ogólnie wysoki. W krajach rozwiniętych ponad 90% dzieci przeżywa długoterminowe. Jednak w krajach mniej rozwiniętych, zwłaszcza w krajach afrykańskich, o słabej infrastrukturze, wskaźnik przeżywalności jest niski. Ponadto w Indiach przeprowadzono bardzo niewiele badań guzów Wilmsa. AIIMS osiągnął 77% współczynnik przeżycia wolny od zdarzeń w leczeniu nowotworów Wilmsa zgodnie z informacją z Kongresu Międzynarodowego Stowarzyszenia Onkologii Dziecięcej (SIOP) w 2009 roku. Wystąpienie guza Wilmsa może nawet doprowadzić do rozwoju drugiego guza w późniejszym życiu . Złośliwe komórki pozostawione z poprzedniego guza migrują do innych narządów i tam się rozwijają. Jest to tak zwany rak przerzutowy.

Radzenie sobie i wsparcie

Rozpoznanie raka jest trudne nie tylko dla pacjenta, ale także dla rodziny. Oto kilka wskazówek od ludzi, którzy przeszli przez walkę, aby pomóc ci poradzić sobie i wyjść z tego silniej.

1. Opieka w szpitalu

• Bądź otwarty z dzieckiem: równie przerażający jak rak, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego dziecka, jest otwarcie się z nią. Wyjaśnij dokładnie, czym jest choroba i jakie są jej terapie, w najlepszy sposób, aby ją zrozumieć. Jeśli to możliwe, przebywaj z dzieckiem w pokoju po zakończeniu leczenia.
• Stwórz domową atmosferę: przynieś ulubione zabawki i książki swojego dziecka do czytania w szpitalu. Rzeczy, które przypominają jej dom, są dobre dla morale.
• Daj czas na zabawę: Większość oddziałów dziecięcych w szpitalach ma plac zabaw. Pozwól dziecku grać przez chwilę, każdego dnia.
• Uzyskaj wsparcie: Można poprosić o wsparcie rodzinę, przyjaciół, a także personel szpitala. Zachowaj równowagę i dobrze wypoczęty. Możesz znaleźć grupy wsparcia rodziców, którzy przeszli przez to samo, przez szpital lub online.

2. Opieka w domu

• Odpoczywaj i graj: Nie zmuszaj swojego dziecka do spędzania całego czasu w łóżku, odpoczynku. Zabawy i inne aktywności fizyczne są częścią procesu rekonwalescencji.
• Utrzymanie nawodnienia jest ważne: utrata apetytu po chemii może sprawić, że dziecko będzie jeść mniej. Upewnij się, że dostaje wystarczającą ilość wody, a nawet składników odżywczych z sokami, koktajlami itp. Normalna dieta powinna być w porządku, chyba że lekarz wyraźnie wspomina o ograniczeniach.
• Zapewnij higienę jamy ustnej: Uszkodzenia jamy ustnej spowodowane przez chemo mogą spowodować, że Twoje dziecko nie będzie myło zębów. Regularnie używaj płynu do płukania ust i balsamu do ust na popękane usta. Nie pozostawaj w tyle po pielęgnacji jamy ustnej.
• Przyszłe zabiegi medyczne: Zawsze skonsultuj się z lekarzem, zanim podasz dziecku jakiekolwiek leki, szczepienia lub inny rodzaj leczenia. Mogą one niekorzystnie wpłynąć na Twoje dziecko z powodu jej upośledzonej odporności.

Nawrót guza Wilmsa

Nawrót guza Wilmsa występuje w około 15-20% przypadków. Jednak większość z nich ma miejsce w ciągu 2 lat od leczenia pierwszego rzutu, rzadko się zdarza po tym okresie.

Zapobieganie

Dorośli mogą zachorować na raka z powodu niezdrowego stylu życia, takiego jak palenie, picie itp. Jednak wybory dotyczące stylu życia nie są przyczyną raka u dzieci. Jeśli chodzi o guz Wilmsa, nie ma dowodów na to, że styl życia matki podczas ciąży ma jakikolwiek wpływ na występowanie raka u dziecka. Bardzo rzadko przypadki zespołu Denysa-Dasha lub inne podobne zespoły wskazujące na obecność mutacji w chromosomie 11p13 mogą zmusić lekarza do podjęcia działań zapobiegawczych poprzez usunięcie nerki (jeśli dawcy jest dostępny). Jest to jednak niezwykle rzadkie i jest wykonywane tylko wtedy, gdy istnieje 100% pewność rozwoju guza Wilmsa.

Guz Wilmsa jest rzadki, a wskaźnik powodzenia pełnego powrotu do zdrowia jest niezwykle wysoki. Wraz z rozwojem badań medycznych i udogodnień stopa ta będzie rosnąć dalej. Więc nie martw się.