Dlaczego czuję się samolubnie za pragnieniem kolejnego dziecka
Nigdy nie byłem pewien, czy moje trzecie dziecko będzie moim ostatnim. Miałam nadzieję, że gdy się urodzę, zostanie mi przedstawiona pewna jasność, ale nie byłam pewna niczego poza moją głęboką i trwałą miłością do niego. Gdy fale emocji poporodowych obmyły mnie, oscylowałem pomiędzy uczuciem, że nasza rodzina jest kompletna i szarpnięta w kierunku idei czwartego dziecka. Był to czas szalonej miłości i nigdy nie mogłem powiedzieć na pewno, że nie będę chciał robić tego od nowa.
Kiedy ludzie pytają, czy mamy już dzieci, nigdy nie wiem, co powiedzieć. Podczas gdy mój mąż i ja rozmawialiśmy o czwartym dziecku, nie wydaje się to logiczne. Jesteśmy rozciągani tak cienko, jak z naszym trzem potomstwem. Nie wiem, jak poradziłbym sobie z czwartym dzieckiem z częstymi podróżami mojego męża do pracy. Nie wiem, jak poradzilibyśmy sobie z tym finansowo. Nie wiem, jak podzieliłbym swój czas i miłość z jeszcze jedną osobą.
Mimo to nie mogę powiedzieć "nie" z pewnością. Patrzę na moje dziecko i chcę cofnąć czas i doświadczyć go od nowa. Zastanawiam się nad szansą, że już nigdy po raz pierwszy nie będę mógł spotkać się z jednym z moich. Nigdy więcej nie trzymam wijącego się noworodka w klatce piersiowej i nie mówię, jak bardzo są kochane po miesiącach wyczerpującej ciąży. Niezrównana ulga, radość i ekstaza narodzin ... nic podobnego.
Znowu myślę o tych pierwszych miesiącach, zastanawiając się, jak na ziemi mogą się już skończyć. Pierwszy uśmiecha się i śmieje. Krótka nuta czasu, kiedy był zadowolony z snu na mojej piersi przez wiele godzin. Patrzę na teledysk po raz pierwszy, gdy wszystkie moje dzieci się spotkały, a rozkosz miłości w moim sercu jest prawie zbyt wielka do zniesienia. "Czy naprawdę byłoby tak źle zrobić to wszystko od nowa?" Myślę.
Uwielbiam etap niemowlęcia coraz bardziej za każdym razem, kiedy go doświadczam. Wiem, jak krótki i ulotny jest ten sezon. Mimo to nie mogę zwolnić czasu na tyle, aby cieszyć się nim tak bardzo, jak chcę. Mógłbym mieć dziecko po dziecku i nadal nie czułbym się z tym dobrze. Ale czy to oznacza, że powinienem nadal mieć dzieci? Aby uchronić się przed zwykłym bólem obserwowania, jak moje dzieci dorastają?
Wiem, głęboko, nie czuję się dobrze. Obawiam się jednak, że moje pragnienie kolejnego dziecka ignoruje rodzinę, którą już mam, rodzinę, która potrzebuje mnie w pełni, jak jest. Czuję się, jakbym miał mało czasu i uwagi dla każdego z moich dzieci i mojego męża. Widzę presję na moje małżeństwo i moje relacje z każdym z moich starszych dzieci. Chociaż mogę usprawiedliwić w mojej głowie, że czwarte dziecko przyniesie więcej miłości i że wszyscy na pewno będą w lepszej sytuacji, nie wiem, czy to sprawiedliwe. Oczywiście wszyscy zakochaliśmy się w sobie w innym dziecku, ale czy to naprawdę jest karta, którą powinienem zagrać? Czy jestem samolubny, ponieważ chcę więcej czasu w fazie baby?
Kiedy mój najstarszy syn wraca do domu ze szkoły, umiera ze mną na czas. Czeka, podczas gdy ja kładę młodszą siostrę na drzemkę, podczas gdy ja karmię dziecko, i jak mam do czynienia z milionem drobnych rzeczy, które pojawiają się, kiedy próbuję zrobić te dwie rzeczy. Czasami zajmuje to godzinę. Czasami potrzeba więcej. Poprosi mnie, bym grał z nim w kółko, zanim będę mógł. Potem zwykle kilka minut później pojawi się coś innego. Czas odtwarzania zostanie przerwany. Czuję, że nasze chwile zostały skradzione przez to, jak intensywne jest życie. Dlaczego miałbym chcieć do tego dodać? Dlaczego miałbym chcieć zabrać mu więcej czasu? I od jego siostry? A jego brat? I moje małżeństwo?
Zastanawiam się, kiedy zdam sobie sprawę, że osiągnąłem swój limit. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek będę miał jakiś limit. Mam już życie pełne po brzegi z miłością. Jestem zadowolony z tego, co mam. Jestem szczęsciarzem. Wiem to. Powinienem być wdzięczny i jestem. Potem widzę, jak wszyscy bawią się razem, kochając się nawzajem, wzrastając razem. Zasypiam słodki zapach dziecka przytulonego do mnie. I zastanawiam się, jak przetrwam, kiedy miną te lata. Czy jest to samolubne pragnienie, aby te małe chwile trwały wiecznie? Tak, prawdopodobnie jest. Ale czy odmawianie innemu dziecku nigdy nie będzie łatwym wyborem? Nie, nigdy nie będzie. Nawet jeśli wiem, że jest samolubny.