Ile dzieci jest źle zdiagnozowanych z autyzmem? Stawki nadal rosną
Diagnoza autyzmu może być frustrującą rzeczą dla rodziców. Ale może równie frustrujące jest odwrotnie: odwrócenie tej diagnozy. Od dawna spekulowano, że niektóre dzieci są źle zdiagnozowane z autyzmem, a według badań przeprowadzonych przez Centrum Kontroli Chorób i Profilaktyki Narodowego Centrum Statystyki Zdrowia, około 13 procent dzieci wcześniej zdiagnozowanych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu ostatecznie traci diagnozę, chociaż przyczyny nie są całkowicie jasne.
W badaniu, pierwszym na dużą skalę, porównano około 1600 dzieci w wieku 6-17 lat, u których wcześniej zdiagnozowano zaburzenie ze spektrum autyzmu. Kiedy rodzice 13%, którzy nie byli już zdiagnozowani z ASD byli badani na temat odwrócenia diagnozy, 74 procent stwierdziło, że wierzyli, że było to spowodowane nowymi informacjami, co sugeruje, że dzieci były początkowo błędnie zdiagnozowane. Stwierdzono, że dzieci z odwróconą diagnozą miały mniejszą szansę na wczesne obawy dotyczące swoich objawów u rodziców i rzadziej zdiagnozował je specjalista.
Więc kto dokładnie diagnozuje te dzieci, których rodzice nigdy w ogóle nie byli zainteresowani? Według CNN wina może polegać na aktualnych wytycznych, które zachęcają niespecjalistycznych pediatrów do przesiewu wszystkich dzieci pod kątem ASD, niezależnie od objawów.
Misdiagnozy mogą być częściowo winne za błyskawiczny wzrost diagnozowanych przypadków. Według The Atlantic jedno na 68 amerykańskich dzieci zostało zdiagnozowane z ASD. W 2002 r. Wskaźnik ten wynosił zaledwie 150. Z pewnością nikt nie sugerowałby, że przesiewanie dzieci pod kątem jakiejkolwiek choroby jest z całą pewnością złą rzeczą, ale być może powierzenie tej odpowiedzialności w ręce lekarzy, którzy nie są specjalnie przeszkoleni, w połączeniu z testowaniem młody wiek (18 miesięcy, a następnie 24 miesiące) nie jest najlepszym rozwiązaniem. Wiele maluchów po prostu spóźnia się, by rozwinąć umiejętności językowe i za kilka lat dogonić swoich rówieśników.
W dniu dzisiejszym psycholog, patolog języka mowy Ann Densmore opowiedziała historie trzech małych dzieci, z którymi się zetknęła, u których pierwotnie zdiagnozowano ASD, ale faktycznie cierpiała na szereg innych problemów, od opóźnień językowych po problemy żołądkowo-jelitowe, których objawy były prezentowane jako oczywiste ASD do poprzednich dostawców usług medycznych. Kiedy otrzymali właściwą opiekę, Densmore twierdził, że ich diagnoza ASD odeszła.
Odtąd może to być, że żaden lekarz nie jest nieomylny, a przy poważnej, trwającej całe życie diagnozie, takiej jak ASD, nie jest złym pomysłem uzyskanie drugiej, trzeciej, a nawet czwartej opinii, szczególnie jeśli rodzic uważa, że diagnoza może być nieprawidłowa. . Zobacz neurologa. Zobacz psychologa i patologa mowy. Nie przestawaj zadawać pytań, dopóki nie znajdziesz prawidłowej diagnozy i leczenia.