11 Myśli, które masz, gdy jesteś w ciąży, minęły Twój termin
W 39. tygodniu mojej pierwszej ciąży naprawdę przeżyłem całe to doświadczenie. W tym tygodniu zacząłem pracować w domu, myśląc, że lepiej będzie trzymać się blisko, ponieważ zbliżałem się do terminu. Wyobraźcie sobie mój szok, gdy minie prawie trzy tygodnie, zanim faktycznie urodzę. Minęło moje najgorsze terminy.
Można by pomyśleć, że 9 miesięcy to wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się na dziecko. Chodzi mi o to, że jeśli nie uda ci się uchronić przed zostaniem rodzicem w tym czasie, może się to nigdy nie zdarzyć. Ale gdy minęły dni, w których nadejdzie moja pora, wszelka pewność, jaką mam o porodzie i matce tego dziecka zaczęła słabnąć. Zacząłem się niepokoić, zacząłem wszystko przemyśleć i naprawdę nie zniosłem spojrzenia na wnętrze mojego mieszkania.
Dodając zniewagę do zranienia, musiałem robić jeszcze częstsze wyjazdy do mojego gabinetu OB na sonogramy, ponieważ mój lekarz obawiał się, że dziecko "mierzy małe". Chcieli kontrolować wzrost co kilka dni. Łykanie mnie wyczerpało.
W końcu, po 10 dniach od terminu, mój lekarz stwierdził, że płyn owodniowy był na niskim końcu "normalnego", co było powodem, dla którego mogłem się do tego przyznać. Zastanawiam się, o ile dłużej mogłaby tam być moja córka, gdybyśmy pozwolili, aby wszystko szło dalej naturalnie. Ale skończyłem . (Mój syn też się spóźnił, ale na szczęście trwało to tylko trzy dni.)
Oto kilka myśli, które miałem, gdy minęła moja termin
z obiema dziećmi.
"Można by pomyśleć, że będę w stanie zdobyć miejsce w metrze"
Jestem 10 dni po terminie, wciąż stoję w pociągu E. WTF?
"Czy to dziwne, aby uzyskać dwa pedicure w tym samym tygodniu?"
Pocieranie stóp może ułatwić poród, więc myślę, że muszę podwoić tę technikę. Wydaje się legit.
"Jestem znudzony"
Ile razy mogę zreorganizować te onesies?
"Czy te nowonarodzone ubrania będą pasować?"
Jeśli ten dzieciak nie przyjdzie teraz, być może będziemy musieli przejść do rozmiaru 3-6 miesięcy.
"Kto może zadzwonić, gdy mój długopis przewraca się pod biurkiem?"
Bo ja nawet nie mogę. Nie, dosłownie. Nie mogę.
"Powinienem iść na spacer"
Może to mnie porwie. Ale wymagałoby to zakładania obuwia, co nie jest już fizycznie możliwe.
"Dlaczego nie ma więcej osób w ciąży w telewizji?"
Ponieważ chodzenie gdziekolwiek teraz jest poważną produkcją, jestem w domu więcej, telewizor jest na więcej, i zdaję sobie sprawę, jak mało ludzi jest na tych pokazach, którzy wyglądają jak ja, z wyjątkiem tych starych A Baby Story ponownie uruchamia.
"Czy wybieramy złe imię?"
Biorąc pod uwagę zbyt wiele czasu, zaczynam odgadnąć, co do tej pory podjęto w sprawie tego dziecka. Natychmiast zaczynam nienawidzić każdej piosenki z mojej listy odtwarzania.
"Powinienem powtórzyć mój plan urodzenia na literówki"
Tam nic nie ma. lewo. do. robić.
"To dziecko będzie 20 funtów"
Przy przybliżonym tempie uzyskania pół funta tygodni przez ostatnie kilka tygodni ciąży, a jestem już półtora tygodnia spóźniony ... * ma przerażającą matematykę w głowie *
"To dziecko nigdy nie wychodzi"
TO DZIECKO NIGDY NIE WCHODZI!
(Spoiler: Dziecko wyszło.)