Dlaczego miałam oddawać ubrania dla dzieci?
Zanim zajdziesz w ciążę, łatwo jest pomyśleć, że możesz wywołać ujęcia w swojej reprodukcyjnej przyszłości. Jestem gotów być mamą, myślisz. Odbiorę kontrolę urodzin, a wtedy zajdę w ciążę! Planujesz, jakiego rodzaju urodzenia chcesz mieć, jaki styl rodzicielstwa zapiszesz i czy będziesz mieć więcej dzieci (a jeśli tak, kiedy je będziesz miał), wszystkie z ogólnie pewnym poczuciem kontroli nad tymi rzeczami. Ale o to chodzi: nie masz nad niczym kontroli.
Z zewnątrz często wygląda na to, że wszyscy wokół ciebie mają szczęśliwe, łatwe ciąże i doskonałe, zdrowe dzieci. Ale kiedy już jesteś w środku i nie masz szczęśliwej, łatwej ciąży lub idealnego, zdrowego dziecka, szybko odkryjesz, że w rzeczywistości nie jesteś anomalią. Traumatyczne przeżycia związane z porodem są jak obskurne podbrzusze ciąży i porodu - zazwyczaj nie mówimy o nich zbyt wiele, ponieważ jest przygnębiająca i przerażająca, a o wiele przyjemniej jest powiedzieć sobie, że wszystko, co musisz zrobić, to wziąć prenatalne witaminy i myśleć zdrowo Myśli i pijemy koktajle z kapusty i wszystko będzie w porządku. Ale rzeczywistość jest taka, że macierzyństwo jest znacznie większym udziałem kości, niż ktokolwiek by chciał przyznać.
Jak wiele rodzin przed nami, wyszliśmy po niewłaściwej stronie rzutu kostką. Mieliśmy złą ciążę, skrajnie przedwczesne porody, długi pobyt NICU, dwie operacje mózgu na naszej córce i wiele, wiele nieprzespanych nocy. Mieliśmy ogromne szczęście, że nasze dwa małe, chore dzieci jakoś wróciły do domu i wyrosły na piękne, zdrowe, niesamowite dzieci, a kiedy zostawili za sobą dziecko, mój mąż i ja zaczęliśmy się zastanawiać, co powinniśmy robić z tymi wszystkimi dziecinnymi rzeczami, które mieliśmy zgromadzony po drodze.
"Czy powinniśmy go spakować?", Zapytałbym, żaden z nas nie chciałby potwierdzić, o co naprawdę pytam: czy w przyszłości będziemy musieli zachować to dla innego dziecka?
Spakowałem wszystko i oddałem ubrania, a kiedy wróciłem do domu, płakałem.
Myślę, że to trochę przerażające pytanie dla wszystkich par do dyskusji, ale dla nas było to wręcz przerażające. Ponieważ nie był to tylko problem braku lub pragnienia większej liczby dzieci. To była kwestia tego, czy chcemy ponownie rzucić kostką, wiedząc, co może się stać, jeśli coś nie pójdzie nam po naszej myśli.
Skończyło się na zachowaniu pewnych rzeczy, podczas gdy rozdawaliśmy innym. Zachowałem wszystkie preemie ubrania z powodów sentymentalnych i rozdawałem kilka sztuk tu i tam znajomym, gdy bliźnięta wyrastały z rzeczy, ale głównie trzymałem ich ubrania ... na wszelki wypadek. Wracaliśmy tam iz powrotem, tam iz powrotem, i walczyliśmy, płakaliśmy i długo rozmawialiśmy o naszych nadziejach i marzeniach dla naszej rodziny. A potem, w końcu, zdecydowaliśmy, że nie jesteśmy hazardzistami. Mieliśmy takie szczęście z naszymi bliźniakami - naszą piękną rodziną, której nigdy nie byliśmy pewni, że dotrzemy do celu - że próba znowu wydawała się zbyt ryzykowna. Zbyt niepotrzebne. Skończyliśmy. Musieliśmy zrobić.
Kiedy podjęliśmy decyzję, pudełka pełne ubrań Madeleine i Reida nagle zdawały się siedzieć tam, zajmując miejsce, wpatrując się we mnie. Więc wszystko spakowałem i oddałem ubrania, a kiedy wróciłem do domu, płakałem.
Prawda była taka, że nie byłam gotowa oddać ciuchów. Nie byłam gotowa powiedzieć, że już nigdy nie będę w ciąży, że nigdy nie będę miała więcej dzieci. Ale nawet jeśli zawsze myślałem, że to mój wybór - że będę decydował, kiedy skończę - rzeczywistość była taka, że nigdy nie zależało mi na tym.
Teraz, gdy minęło trochę czasu, odkąd usunąłem wszystkie nasze rzeczy "na wszelki wypadek", widzę, dlaczego to było naprawdę ważne dla mnie. To sprawiło, że stało się rzeczywistością, pomogło jej to zapaść. A oddanie wszystkiego stworzyło przestrzeń dla naszej nowej rzeczywistości, tej, w której mogłem się przyznać, hej, naprawdę nie chcę być całą noc z nowonarodzonym znowu, i hej, nasza czwórka to naprawdę wspaniała rodzina, nawet jeśli jest mniejsza niż mniejsza, niż sobie wyobrażałem. Przez długi czas byłem pewien, że nigdy nie będę w stanie odejść od mojego marzenia o ponownym zajściu w ciążę i posiadaniu większej liczby dzieci. Ale teraz zaczynam się z tym dobrze czuć.