Szczerze mówiąc, czasami chcę, żeby nie była mamą
Siedzę na kanapie, pracuję ciężko i próbuję skończyć artykuł, który wymaga skupienia, niepodzielnej uwagi i ciągłego strumienia myśli. Pracowałem już 11 godzin i właśnie skończyłem robić obiad, a ja jestem zbyt wyczerpany, żeby zgadywać, ile godzin pracy mi zostało. Kiedy przewracam umysłowy zwój w mojej głowie, mój syn wspina się na mnie i krzyczy do mojego ucha i ciągnie mnie za rękaw, próbując mi pokazać najnowszą zabawkę w jego nowym pokoju. To właśnie w tym momencie, z pozoru uroczym, ale nieco frustrującym momencie, chciałbym, żeby nie była mamą.
Te chwile przychodzą i odchodzą, zwykle kiedy mój syn chce więcej niż czuję, że jestem w stanie dać. Kiedy rzeczy stają się trudniejsze z powodu jego obecności - ponieważ tak, posiadanie dziecka utrudnia życie - wszyscy rzucam ręce w całkowitą klęskę. Kiedy mój syn nie robi nic oprócz bycia maluchem, co oznacza, że rzuca wściekłość na coś, co jest dla mnie minimalne, ale katastrofalne w jego życiu, zastanawiam się, jak łatwo byłoby usiąść na mojej kanapie, napisać mój najnowszy artykuł, ugotować kolację lub rób jedną z wielu rzeczy, które robię w dzień bez niego. W takie noce, żałuję obecności mojego syna. I chociaż potrafię zracjonalizować te bardzo ważne, niezaprzeczalne uczucia, mają one moc rzucenia mnie w spiralę poczucia winy, zażenowania i przytłaczającego wstydu.
Żałuję, że uczucie takie nie sprawiło, że poczułem tak przytłaczający wstyd. Chciałabym móc mówić o tym, że macierzyństwo jest wyczerpujące lub powiedzieć, że macierzyństwo nie jest jedyną decydującą o życiu częścią tego, kim jestem, nie martwiąc się o reakcję czy reperkusje. Nawet pisząc to, wiem, że będą ludzie, którzy automatycznie zakładają, że spędzam cały dzień, każdego dnia, żałując, że nie jestem rodzicem. Niektórzy pomyślą, że czuję, że popełniłem błąd, stając się rodzicem, albo, co najgorsze, uwierzą, że mój syn nie jest kochany lub ważną, ważną częścią mojego życia. Żałuję, że tak jak prawie wszystko inne, przyznanie się, że życie byłoby łatwiejsze bez dzieciństwa, byłoby jedynie wyrazem tego, jak się czuję, a nie intymnym spojrzeniem w moich najbardziej prywatnych myślach.
Czasami żałuję, że nie jestem matką, ale nigdy nie marzyłbym o tym, aby mój syn "powrócił" lub chcę żyć w świecie, w którym on nie istniał, a ja nie byłem jego matką.
W college'u, w późnych godzinach nocnych, podczas sesji studyjnych w ostatniej chwili, i kiedy gorączkowo piszę dokumenty, które zbyt długo zwlekałem, często żałowałem, że już nie jestem w college'u. Ale patrząc wstecz, uwielbiałem być w college'u i nie zmieniłem tam mojego doświadczenia dla świata. Pracując na trzech stanowiskach, często żałowałem, że nie wróciłem do liceum, gdy miałem rodziców, żeby za wszystko zapłacić. Ale najwyraźniej powrót do liceum byłby absolutnie najgorszy. Kiedy się przeprowadzałem, szczególnie gdy byłem w kolanie w nieskończonym morzu pudeł, nie mogłem spać i czyściłem kurzokształtne króliki, które powinny zostać wyczyszczone lata temu, żałowałem, że się nie ruszam. Okazuje się, że przeprowadzka po kraju to jedna z najlepszych rzeczy, jakie mi się kiedykolwiek przytrafiły.
I w moich romantycznych związkach, gdy tylko mieliśmy namiętne nieporozumienia, często żałowałem, że nie jestem singlem. Oczywiście, jestem bardzo wdzięczny za mojego partnera i nigdy nie chciałbym, aby nasz związek się skończył. Macierzyństwo nie jest inne. Czasami żałuję, że nie jestem matką, ale nigdy nie marzyłbym o tym, aby mój syn "powrócił" lub chcę żyć w świecie, w którym on nie istniał, a ja nie byłem jego matką.
Miło jest odpocząć i zająć się sobą - i tylko sobą - i czasami muszę sobie wyobrazić, jak łatwo byłoby, gdybym nie była mamą, ale gdybym mogła wrócić i zrobić to od nowa, Wiem, że nigdy bym nie zdecydował, że nie będzie jego matką.
Dlatego powinienem móc powiedzieć, że tak, czasami żałuję, że nie jestem matką. Czasami troska o kogoś, kto potrzebuje mnie stale, nie jest wystarczająca, aby sprawić, że poczuję się spełniony i spełniony. Czasami, kiedy mój syn rzuca się na ziemię i krzyczy, a my jesteśmy w miejscu publicznym i nie mam siły wykorzystać jego energii w sposób, który nie sprawia, że wyglądam na okropnego rodzica, szkoda, że nie jestem ". t matka. Czasami, gdy idziemy ulicą, niosąc kilka torebek z zakupami, próbując jednocześnie trzymać rękę mojego syna, gdy rzuca się za gołębia, chciałbym, żeby nie była matką. Czasami, gdy zdaję sobie sprawę, że będę miał więcej opcji lub łatwiejszego czasu, albo że nie będę tak ciężko walczył o utrzymanie takiego szczególnego życia dla mojego dziecka, żałuję, że nie jestem matką.
Ale czy kiedykolwiek bym uciekł i zostawił moją rodzinę? Absolutnie nie. Czy kiedykolwiek mógłbym odebrać mój wybór, aby mieć dziecko? Nie ma mowy. Czy chciałbym żyć moim życiem bez mojego syna? Nawet na sekundę. Miło jest odpocząć i zająć się sobą - i tylko sobą - i czasami muszę sobie wyobrazić, jak łatwo byłoby, gdybym nie była mamą, ale gdybym mogła wrócić i zrobić to od nowa, Wiem, że nigdy bym nie zdecydował, że nie będzie jego matką. Mój syn zmienił moje życie na lepsze, nawet jeśli "lepsze" czasami oznacza wyczerpujące, frustrujące i trudne. Mój syn jest częścią świata, który daje mi taką całkowitą radość, nawet kiedy ta "radość" przychodzi z napadami złości, wybuchami i nieskutecznymi, latającymi pięściami.
Ulotne chwile, w których zastanawiam się, dlaczego kiedykolwiek zdecydowałem się zostać matką, nie zmieniają faktu, że jestem jednym z nich i że uwielbiam być jednym, a mój syn jest jedną z najlepszych rzeczy, jakie mi się kiedykolwiek przytrafiły. Kiedy moja frustracja, wyczerpanie i brak cierpliwości osiągną punkt kulminacyjny w urażonej poczuciu urazy, zawsze jest we mnie część, która wciąż jest wdzięczna, że jest sfrustrowana, wyczerpana i niecierpliwa.
Nie mogę udawać, że nie doświadczam chwil, kiedy żałuję, że nie jestem matką, ale wiem, że te chwile nigdy nie będą określać rodzaju mojej matki. Od czasu do czasu mam przelotne myśli o niepohamowanej wolności, zwłaszcza gdy rodzicielstwo mnie najbardziej testuje, ale nie ma mowy, żebym kiedykolwiek zrezygnował z bycia matką.