Dyktator lub aktywator karmienia piersią? Jak położne mogą coś zmienić
Przeszliśmy długą drogę od czasów, kiedy niemowlęta zostały oderwane od matki po narodzinach, by się kąpać i owijać, a następnie prezentować je jako nowy pakowany pakunek. Przez większość XX wieku pielęgniarki dbały o dzieci w "dobrze urodzonym dziecinnym żłobku", oddając je matkom, by mogły karmić je w sposób kontrolowany.
W dzisiejszych czasach nagie dziecko zostaje umieszczone na matce, skóra na skórze, zaraz po urodzeniu. Dzięki temu dziecko jest ciepłe i pozwala matce reagować na sygnały niemowlęcia i inicjować karmienie piersią. Następnie niemowlęta są trzymane razem z matkami w celu karmienia na żądanie.
W latach 70. i na początku lat 80. dietetycy, rzecznicy zdrowia publicznego i rodzice zaczęli wyrażać obawy, że starodawne praktyki szpitalne zniechęcają kobiety do karmienia piersią.
Następnie, w 1991 roku, inicjatywa "Baby Friendly Hospital Initiative" (BFHI) uruchomiła program 10 kroków. Inicjatywa pomogła poprawić wskaźniki zapoczątkowania karmienia piersią w szpitalach do 96 procent w świecie.
Jednak wskaźniki czasu karmienia piersią na świecie nadal spadają znacznie poniżej zaleceń WHO. Dziewięć na dziesięć kobiet zaczyna karmić piersią, ale już w pierwszym miesiącu 35 procent matek nie będzie już karmić piersią.
Badania dotyczące doświadczeń kobiet w karmieniu piersią w pierwszych tygodniach ujawniają powszechne niezadowolenie ze wsparcia służby zdrowia. Najczęstszą skargą są sprzeczne porady, a także pracownicy, którzy są "apodyktyczni, osądzający i niedostępni" i którzy podważają zaufanie kobiet.
W badaniu dwóch szpitali w Nowej Południowej Walii, moi koledzy i ja stwierdziliśmy, że większość położnych chciała wesprzeć kobiety, które karmiły piersią, ale spieszyły się i miały mało czasu na wsparcie. Podobne wyniki zostały odnotowane w Wielkiej Brytanii.
Podczas krótkiego pobytu w szpitalu po porodzie, a później w domu opieki położnej, kobiety spotkały się z wieloma różnymi położnymi, z których wiele zapewniło szybkie i skuteczne instrukcje, jak doprowadzić dziecko do piersi. Poradzono mamom, jak zatrzasnąć swoje dziecko, a czasem położne interweniowały, aby fizycznie przywiązać dziecko w "prawidłowy" sposób.
Porada obejmowała ustawienie dziecka w pozycji klatki piersiowej, z nosem niemowlęcia do brodawki, brodą dotykając piersi, szeroko otwartymi ustami, nosem do oddychania i wargami z kołnierzami. Jest to zgodne z zaleceniami dotyczącymi najlepszych praktyk dla przywiązania prowadzonego przez matkę.
Ale te instrukcje generowały szereg "błędów" w technice kobiety. Wspólny scenariusz kobiety "próbującej" umieścić dziecko na piersi podczas obserwacji położnej, zaproponował sugestie i porady, lub fizycznie interweniował, aby pomóc dziecku zatrzasnąć się, często rozgrywając się jako nauczyciel i początkująca sytuacja.
Istniało poczucie, że matki były "testowane", aby sprawdzić, czy nauczyły się prawidłowo "karmić piersią".
Regularny nadzór nad paszami i przerwami był w toku. Oto tylko jeden przykład, który zaobserwowaliśmy:
Położna: Upewnij się, że nos jest w linii ze złączką. Nie powinno być zbyt daleko w dół, zbyt wysoko, powinno się tam właśnie znajdować. Ok, to wszystko. Więc po prostu upewnij się, że jego usta otwierają się naprawdę szeroko, OK, a następnie przynieś go do siebie. Wspaniale. OK, teraz widzisz, jak otwiera szeroko usta.
Kobiety zostały poddane dokładnej kontroli w celu sprawdzenia, czy otrzymały karmienie piersią:
Położna: W porządku. W porządku, zamierzam usiąść i zobaczyć, ile się nauczyliśmy, co? OK, więc mamy zamiar rozpakować go na singlet, ponieważ to dziecko musi być na jawie, ponieważ robi to chłopak, spodziewa się, że to się wyleje. On nie lubi pracy. To jest sposób. Czy masz rację? Po prostu przyłóż mu głowę na bok. To jest sposób. Fantastyczny.
Takie podejście sprawiło, że kobiety czują się niedostatecznie i że karmienie piersią było naprawdę trudne do opanowania.
Stanowiło to wyraźną różnicę w stosunku do położnych, które promowały kontakt skóry między córką a dzieckiem i zachęcały do przywiązania dziecka w pierwszych dniach po porodzie. Położne wsparły matkę, aby zająć pozycję lekko leżącej, umieścić dziecko na jej skórze w klatce piersiowej na skórze i pozwolić dziecku znaleźć sutek i zatrzasnąć.
Oto jeden z przykładów na to, jak możemy to rozgrywać:
Kobieta: Nie, więc nie może tego zrobić.
Położna: OK. Ale może. Po prostu zostawiamy ją, żeby trochę się poczuła. Za chwilę zacznie się ruszać głową, właśnie tak. Zobacz, jak porusza głową i czuje ją policzkiem?
Kobieta: Ona nie może dostać sutka.
Położna: będzie, jeśli tylko poczekamy. Po prostu będzie mogła poruszyć swoją małą główką. Zobacz, jak teraz to robi?
Położne te spędzały trochę czasu na rozmowach z kobietą i sprawdzaniu, jak się sprawy mają. Wspierali mamę i dziecko, aby "płynęli z prądem" i rozwijali własny styl karmienia piersią.
To bardziej pozytywne podejście częściowo wynika z inicjatywy Baby Friendly Hospital Initiative (BFHI), która koncentruje się na kontaktach ze skórą i karmieniu przez dzieci. Jednak BFHI zachęca także do niektórych praktyk, które można zaobserwować, takich jak "pokaż matkom, jak karmić piersią", w tym instrukcje dotyczące wyrażania mleka matki.
Poczucie nacisku na trzymanie dziecka w określony sposób, karmienie w określony sposób lub odciąganie pokarmu z piersi redukuje karmienie piersią do zadania, a nie wzajemne oddziaływanie między dwiema osobami, które uczą się nowej umiejętności.
Jak wyjaśniła niedawno brytyjska gwiazda muzyki pop Adele: "Ciężko, niektórzy z nas nie mogą tego zrobić, udało mi się to około dziewięciu tygodni
Niektórzy z moich kolegów mieli depresję poporodową ze sposobu, w jaki mówili te położne.
Jednak przy ciągłym, bezstronnym wsparciu karmienie piersią jest możliwe dla prawie wszystkich kobiet, które chcą karmić piersią. Jednak dostęp do prawdziwego, odpowiedniego i stałego wsparcia jest często trudny do znalezienia.
Sieć Worldn Raising Children Network opublikowała ostatnio pomocne ilustracje "jak karmić piersią na początku" ilustracje przywiązanego do dziecka przywiązania i postępów w przywiązaniu do matki.
Sieć wydała również kilka doskonałych filmów z realistycznymi migawkami z zakresu karmienia piersią, które podkreślają, że to, co działa dla jednej kobiety, może nie działać dla innej.
Dostęp do terminowego, nieoceniającego i stałego wsparcia dla wyzwań związanych z karmieniem piersią powinien być priorytetem służby zdrowia. Odpowiednie i oparte na społeczności wsparcie, takie jak zapewniane przez wolontariuszy wspierających rówieśników i usługi opieki zdrowotnej na poziomie społeczności, powinno być łatwo dostępne.
Odejście od mitu, że istnieje jeden "właściwy" sposób karmienia piersią i zmierzanie w kierunku podejścia "idź z prądem", w którym matki są wspierane, aby znaleźć własną drogę do karmienia piersią, będzie kolejnym krokiem we właściwym kierunku.
Artykuł ten pojawił się po raz pierwszy w The Conversation. Elaine Burns jest wykładowcą w położnictwie na Western Sydney University.
