Mahabharata dla dzieci - historia i lekcje do nauki
W tym artykule
- Czym jest Mahabharata?
- Mahabharata Story - w skrócie
- Historie Mahabharaty dla dzieci
- Moralne lekcje dla dzieci z Mahabharaty
Mahabharata jest literackim skarbem i mieszanką hinduskiej mitologii i filozofii. Jest on uważany za przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych. Ale ta wspaniała epopeja to coś więcej. Jego różnorodne historie i wiele postaci ma również atrakcyjny wygląd dla dzieci. W rzeczywistości jest to skarbnica dzisiejszego pokolenia wychowana na Harrym Potterze i podobne opowieści. Ma niezliczone historie, które uczą cennych lekcji etyki i moralności. Ta wspaniała epopeja jest częścią naszej kultury i powinna mieć właściwe miejsce w sercach naszych dzieci.
Czym jest Mahabharata?
Jest to jeden z dwóch głównych hinduskich mitologicznych eposów w sanskrycie w Indiach. Jest to opowieść o wielkiej osiemnastodniowej wojnie Kurukszetra między setkami Kaurawów i pięcioma Pandavami, dziećmi dwóch braci. Przepleciony wieloma historiami i mnóstwem postaci, zawiera materiały filozoficzne i dewocjonalne. Zawiera także Bhagwat Gitę, bardzo czczony hinduski tekst religijny. Mahabharat nie jest przeznaczony do rozrywki jako rozrywki. Musisz głęboko w to zagłębić się i zrozumieć postacie oraz ich działania i reakcje. Gdy zaangażujesz się w fabułę, odkryjesz, że grasz tak wiele ról, identyfikując coś podobnego do postaci, jakie pojawiają się w opowieści.
Mahabharata Story - w skrócie
Historia zaczyna się od Króla Szantanu Hastinapura z dynastii Kuru poślubiającego rzekę Bogini Ganges. Bhishma, jedna z wybitnych postaci w Mahabharacie, była ich synem. Ganga zostawiła ich, by wypełniać swoje pobożne obowiązki, a Shantanu poślubił Satjatati i miał z nią dwóch synów. Vichitravirya, jeden z synów, został królem po nim. Urodził trzech synów: Dhritarastra, Pandu i Vidur. Dhritarastra będąc niewidomym, Pandu został królem wspieranym przez Bhiszmy.
Dhritarastra poślubiła Gandhari i miała stu synów, Kaurawów. Pandu poślubił Kunti i Madri, a dzięki błogosławieństwom różnych bogów narodziło się pięciu Pandavów. Nieznane dla wszystkich, Kunti była już niezamężną matką dla swojego najstarszego syna, Karny.
Doprowadziwszy dobrobyt do swego królestwa, Pandu postanowił odejść do lasu, powierzając królestwo pod opiekę Dhritarastry. Po śmierci Pandu i Madri Kunti wrócił do Hastinapur z pięcioma chłopcami. Kuzyni, Kaurawowie i Pandawowie nigdy się nie dogadywali. Kaurawowie nie zdołali ich zabić. Po jednym takim spisku Pandawowie wraz z matką ukryli się. W tym okresie Arjun poślubił Draupadi i wszyscy wrócili do Hastinapur. Ale zostali wygnani do lasu przez trzynaście lat, kiedy w grze w kości Yudhishthir stracił wszystko dla Kauravów. Po powrocie Duryodhana odmówił oddania królestwa, a scena była przygotowana na największą bitwę pomimo prób Pana Pana Kryszny, by doprowadzić do pokoju. Wojna trwała przez osiemnaście dni i zakończyła się klęską Kaurawów. Yudisztir został koronowany na króla.
Historie Mahabharaty dla dzieci
Ta długa epopeja ma setki historii, wiele także dla dzieci. Oto kilka dobrze znanych historii Mahabharaty dla dzieci.
1. Arjun i test ptasiego oka
Kaurawowie i Pandawowie otrzymali test łuczniczy od swojego Guru, Dronaczarji. Poproszono ich o wycelowanie w oko ptaka-zabawki na gałęzi drzewa. Kiedy nauczyciel zapytał ich, co widzieli, z wyjątkiem Arjun, wszyscy inni twierdzili, że widzą niebo, drzewa, ptaka, liście, gałęzie, itp. Tylko Arjun powiedział, że właśnie zobaczył czerń ptasiego oka. Tylko on mógł strzelać do celu, co udało mu się.
2. Abhimanyu i Chakravyuh
Abhimanyu, będąc w łonie matki, nauczył się łamać Chakravyuh, skomplikowaną formację bojową. W trzynastym dniu wielkiej bitwy szesnastoletnia młodzież walczyła dzielnie przeciwko doświadczonym, znacznie starszym wojownikom i dotarła do środka okrągłej formacji, w której przebywał Duryodhana. Kaurawowie rzucili się, aby ocalić Duryodhanę i zaatakowali Abhimanyu. Niestety, Abhimanyu nie nauczył się, jak wyjść z formacji. Podjął wspaniałą walkę i zabił wielu wielkich wojowników, zanim sam został zabity.
3. Eklavya i Dronacharya
Eklavya, plemienny chłopiec, odmówiono mu bycia uczniem, aby uczyć się łucznictwa przez Guru Dronacharya, który nauczał tylko Kshatriya i Braminów. Niezrażony, trzymał przed sobą gliniany obraz Dronaczarji i ćwiczył łucznictwo, stając się bardzo biegły w tym. Raz, zaniepokojony szczekaniem psa, wystrzelił w usta strzały, by go zamknąć, nie raniąc. Kiedy ten wyczyn napotkał Arjun, był zdenerwowany, że był lepszy łucznik niż on. Nie chcąc mieć łucznika rywalizującego z Arjuną i obserwując, że Eklavya ma swój wizerunek nauczyciela, Dronacharya poprosił go o Guru Dakszinę, ofiarę złożoną nauczycielowi. Zapytany, co może zaoferować, Dronacharya poprosił o prawy kciuk, wiedząc, że bez kciuka nie może strzelać. Bez wahania Eklavya przeciął kciukiem nóż i położył go u stóp Guru. W ten sposób unieśmiertelnił siebie jako uosobienie idealnego ucznia.
4. Historia króla Shibi
Król Shibi był znany ze swojej prawdziwości, bycia sprawiedliwym i dotrzymywania słowa. Bogowie Agni i Indra postanowili sprawdzić te cechy. Przyjęli formy gołębia i jastrzębia, ci ostatni ścigali tego pierwszego. Gołąb szukał ochrony u Shibiego, który obiecał go uratować. Jastrząb złości oskarżył go o pozbawienie go należnego mu jedzenia. W odpowiedzi król ofiarował ciało z własnego ciała, aby zaspokoić głód. Jastrząb poprosił o ciało równe ciężarowi gołębia. Nastąpiła równowaga, a król zaczął wycinać ciało z jego ciała, ale gołębica wydawała się coraz cięższa przy każdym kawałku. W końcu sam król usiadł na wadze, oferując całe swoje ciało. W tym momencie bogowie weszli w ich prawdziwe formy, dając mu wiele bogactw, a bogowie na górze, świadkowie tego testu, obsypali go kwiatami i uwielbieniem.
Moralne lekcje dla dzieci z Mahabharaty
- Bądź skoncentrowany, a Ty zawsze odniesiesz sukces.
- Nauczyciel może cię poprowadzić i zainspirować, ale praktyka sprawi, że będziesz doskonała.
- Zachowaj dobre towarzystwo. Źli przyjaciele spowodują upadek.
- Szanuj kobiety. Brak szacunku dla kobiet przyniesie wam klęski.
- Nie pozwalaj sobie na takie przywary, jak hazard. W końcu stracisz wszystko.
- Nie poddawaj się łatwo. Walcz o to, co jest prawnie twoje. Prawda zawsze wygrywa w końcu.
- Nie stosuj wiedzy na wpół wyuczonej do swoich działań. Doprowadzi to tylko do niepowodzenia.
- Nie wspieraj złych działań bliskich przyjaciół i krewnych. Przyniesie też ci kłopoty.
- Nie szukaj zemsty. Zemsta oznacza koniec poszukiwacza i poszukiwacze obu.
- Wojna nigdy nie jest dobra. Sprawy można rozwiązać za pomocą dialogu.
Podobnie jak wszystkie wielkie eposy, Mahabharata jest historią zwycięstwa dobra nad złem. Słowo "Mahabharata" stało się synonimem każdej wielkiej konfrontacji w życiu codziennym. Ale jego lekcje moralne będą synonimem prawidłowego i prawdziwego sposobu życia przez lata i lata.