Historia narodzin z podwójną radością

Zawartość:

Moje piękne bliźniaczki urodziły się 3 października w 34. tygodniu i nadal są w Oddziale Intensywnej Terapii Noworodkowej (NICU), aby rosły, dopóki nie są duże i wystarczająco silne, aby wrócić do domu z nami. Kilka dni po porodzie zajęci byli odzyskiwaniem i odnajdywaniem drogi jako rodzice dwóch wspaniałych przedwczesnych dziewczynek. Oto, jak poszły ich narodziny.

Początek października to bardzo pracowity czas na oddziale porodowym. Wszystkie te noworoczne / letnie dzieci będą gotowe do pojawienia się. Mimo, że mój termin był 10 listopada, musiałem zostać wywołany 2 października po tym, jak opracowałem stan przedrzucawkowy i zespół Hellpa.

Nasze dzieci są identycznymi bliźniętami, które dzieliły jedno łożysko, a nasz położnik początkowo planował nakłonić je 16 października w 36 tygodniu ciąży. W końcu urodziły się dwa tygodnie wcześniej niż planowano, ale nadal sześć tygodni wcześniej niż przeciętne dziecko.

Zawsze wyobrażałem sobie, że mam dość naturalne narodziny, spędzając dużo czasu w porodzie i pracując na stanowiskach, aby pomóc w porodzie.

Posiadanie bliźniaków nie oznacza, że ​​nie możesz mieć takich porodów, ale nasz ginekolog wyjaśnił, że chciałaby złożyć znieczulenie zewnątrzoponowe zanim coś naprawdę się zaczęło, na wypadek, gdyby musiała działać szybko, aby uwolnić dzieci. . Postanowiłem zaufać jej i pójść z tym, co uważała za najlepsze, by bezpiecznie dostarczyć moje dzieci.

W dniu poprzedzającym indukcję mój położnik dał mi wybór pomiędzy planowanym cesarskim cięciem lub próbował urodzić naturalnie, z ryzykiem, że może skończyć się w nagłym cięciu cesarskim. Po chwili namysłu i dyskusji z moim partnerem zdecydowałem, że chcę spróbować je naturalnie.

Spędziwszy trzy dni w szpitalu, kiedy moje ciśnienie krwi, płytki krwi i bicie serca dzieci były regularnie monitorowane, dzień indukcji wreszcie nadszedł.

Ponieważ oddział był tak zajęty, moja indukcja nie zaczęła się do południa. Moja indukcja zaczęła się od zastosowania żelu Prostaglandin i włączyliśmy się do zestawu porodowego, otoczonego całym sprzętem do porodu i nieco surrealistycznie zagraliśmy kilka rund Trivial Pursuit, podczas gdy moje pierwsze skurcze zaczęły się kopać.

Do tego wieczora skurcze stawały się coraz silniejsze. Wziąłem kilka ciepłych kąpieli, zagrałem w Trivial Pursuit i udało mi się trochę odpocząć, dopóki nie obudzą mnie moje wody łamiące się o 2 nad ranem. Wszystko szło mi dobrze i wczesnym rankiem miałem igłę nadtwardówkową w kręgosłupie, która bolała dużo mniej, niż się spodziewałem.

Nałożono kroplówkę Syntocinon i gdy moje skurcze stały się mocniejsze, zdecydowałem się użyć mojego znieczulenia zewnątrzoponowego. W południe nasz ginekolog dołączył do nas w pakiecie dostawy. Nadszedł czas, aby pchać i pchać, i pchać robiłem przez prawie dwie godziny, kiedy urodziło się nasze pierwsze dziecko.

Tuż przed porodem dziecka mój ginekolog zapytał mnie, jaką płeć myślę, że będą (nie wiedziałem wcześniej). Powiedziałem jej, że jestem całkiem pewien, że byli chłopcami, więc byłem całkiem zaskoczony, kiedy pokazała mi dziecko i powiedziała "coś brakuje!".

Moje piękne dziecko miało ogromne ciemne oczy misia i patrzyło na mnie uważnie, patrząc trochę zdziwiony, że już weszła w moje ramiona. Po nieco szybszym pchaniu (i użyciu kleszczy) moja druga dziewczynka urodziła się 13 minut później.

Obaj zostali szybko wywiezieni, aby zostać sprawdzeni przez pediatrów, zanim po raz pierwszy spotkałem ich obu. Ich tata i ja przyglądaliśmy się naszym dziewczętom z zadziwieniem (i kilkoma łzami!) I byłem kompletnie zaskoczony, że stworzyliśmy te doskonałe, maleńkie stworzenia.

Moje pierwsze dziecko ważyło 2036 g, podczas gdy jej siostra była nieco cięższa przy 2152g. Byłem bardzo zaniepokojony tym młodszym dzień wcześniej, ale była w doskonałym zdrowiu, podczas gdy jej siostra potrzebowała trochę tlenu przez krótki czas po urodzeniu. Ogólnie rzecz biorąc, oba miały się dobrze.

Zamiast tego to ja nie radziłem sobie tak dobrze po porodzie.

Wyciągnięcie dzieci było bolesne, ale w porządku, ale zrobiło się trochę owłosione, gdy moje łożysko nie pojawiło się w jednym kawałku. Jeśli kiedykolwiek wydam narodziny (nie planując tego), zdecydowanie będę naciskał ten przycisk zewnątrzoponowy!

Tutaj moja pamięć staje się nieco zamazana. Wszystko, co pamiętam, to odwiodły mnie do teatru, gdzie nagle otoczyły mnie kwadryliony ludzi. Nie pamiętam zbyt wiele z tego, co się działo - tylko dlatego, że dawali mi wiele środków przeciwbólowych, i zanim się zorientowałem, zostałem wyautowany. Mój partner czekał na mnie, kolor w jego policzkach w końcu wrócił, gdy zdał sobie sprawę, że wszystko będzie dobrze.

Straciłem dużo krwi i moje nogi byłyby odrętwiałe i bezużyteczne przez prawie 24 godziny, ale miałem się dobrze. Po około jednej godzinie opieki nad zdrowiem, moje łóżko zostało przeniesione do oddziału intensywnej terapii noworodków (NICU), aby mieć właściwe spojrzenie na moje cudowne dziewczyny.

Były małe i obie w inkubatorach, ale były niewiarygodnie doskonałe. Mój mózg nie był w stanie całkowicie przetłumaczyć, że dwoje dzieci, które oddychały i wrzeszczą przede mną, znalazło się tuż przed moim brzuchem i że na zawsze będą moimi córkami.

Obiecałem im, że zawsze będę je uwielbiał i staram się wychowywać je w inteligentnych, szczęśliwych młodych kobietach. Moje serce było ich całe. Ich ojciec i ja stoimy (no cóż, kłamałem) przed inkubatorami rozrywającymi się, ponieważ byliśmy tak szczęśliwi, że dotarli tutaj bezpiecznie.

Ciężko było nie móc ich przytulić, jak każda nowa mama. Mieli się dobrze, ale ponieważ urodzili się po 34 tygodniach, musieli spędzić trochę czasu na NICU, co nie jest początkiem, który każdy rodzic ma nadzieję na swoje dziecko lub dzieci. Mówią, że możesz nie otrzymać porodów, których pragniesz, ale narodziny, których potrzebują twoje dziecko, i to samo dotyczy pierwszych tygodni życia. Jeśli muszą być w NICU, to jest to dla nich najlepsze miejsce.