Prawda o szkole dla dzieci śpiących
Rozpoczęcie ośmiu godzin nieprzerwanego szczęścia jest jedną z prawdziwych przyjemności życia. Kiedy więc zaszłam w ciążę, moje myśli natychmiast zmieniły się w sen. Lub bezsenność, mówiąc dokładniej.
"Jak źle jest naprawdę?" Zapytałam. Ci, którzy przejechali, patrzą na moją wypoczętą twarz i szurają nogami. "To nie jest
tak źle - skłamali.
Potem przyszło dziecko. I było tak źle.
Pre-baby, kilka substandardowych nocy do spania sprawi, że poczuję się szorstko. Osiem miesięcy po niemowlęciu, a mój partner i ja mieliśmy jedną noc wspólnego snu. Pozostałe 240 nocy spędziliśmy w pionie (głaskanie, karmienie, współspanienie, przekupstwo, więcej jedzenia, grożenie adopcją i żebraniem) 3 tygodniową wycieczką do Wielkiej Brytanii, która naprawdę nas rozbiła.
Podczas gdy niektóre noce były lepsze (niemowlak obudził się dwa razy!) I jakiś skandaliczny (dostał 10 minut snu ostatniej nocy!), Zmęczenie się potęgowało, a moje próby zasypiania dziecka stawały się coraz bardziej irracjonalne. Skomplikowane kombinacje temperatury, światła, piżamy i czasu nasennego zostały przetestowane - jeśli jest pełnia i widziała tego dnia marmoladowego kota, a w tle kapie kran, to ona śpi - a każda okazała się bardziej nieskuteczna. niż ostatni.
Pewnej nocy moja partnerka - zbyt boi się zapalić światło, by dziecko się nie obudziło - przeszła najpierw po czole w bardzo twardą ścianę. Kiedy jego mózg drgał z wstrząsem mózgu, zdecydowaliśmy, że nadszedł czas, aby zadzwonić do szkoły snu.
Po wypełnieniu nieuzasadnionej liczby formularzy (szczególnie uciążliwego zadania dla knockered), dziecko i ja udaliśmy się na pięciodniowy pobyt w Victoria's Masada Mother Baby Unit. Byłem pełen obaw. Masada był znany z bezkompromisowej wytrzymałości. Czy wolno mi będzie opuścić ten kompleks? Czy mogę oglądać przesłuchania The Voice w ciemno? Czy mają na miejscu sos sojowy?
Aha, i czy to zadziała?
Pierwszą rzeczą, którą zauważyłem, kiedy wszedłem do szpitala, było morze kart z podziękowaniami w recepcji. Zatrzymałem się, aby przeczytać kilka. Były długie i pulchne. Powszechne zwroty wyskoczyły: "odzyskałem moje życie", "anioły Masady" i "zmieniające życie". Wciągnąłem nosem, wyglądało na to, że ich dział marketingu był zajęty ćwiczeniem dobrego pisma.
Po rozpakowaniu zbadałem oddział. Niemowlę - i jeszcze 19 innych - spało w osobnych pokojach. Niektóre znajdowały się naprzeciwko pokoju rodziców, podczas gdy inne znajdowały się dalej w "kapsule".
Uważam, że częścią apelacji Masady jest to, że przez pierwsze dwa dni i noce pielęgniarki były odpowiedzialne za nadzorowanie usypiania dziecka podczas snu. Gdyby moje obliczenia były poprawne, gdyby jedna noc snu w ciągu 9 miesięcy była kursem, to dwie pełne noce wystarczyłoby, aby mnie przez następne osiemnaście miesięcy!
Kiedy nadszedł czas, aby odłożyć dziecko na pierwszy dzień snu, dałam jej małą gadkę. Tak, powiedziałem, że to będzie inne, ale to dla większego dobra. Dziecko spojrzało na mnie z impetem; niewiele wiedziała, co nadchodzi. Zapakowałem ją do śpiwora, powiedziałem dobranoc i zamknąłem drzwi. To było dziecko. Nigdy więcej długich i zawiłych porządnych nocnych rytmów, w których śpiewałbym składankę Sound of Music, czytałam Annę Kareninę od deski do deski i mówiłam słodkie sny w wielu językach ASEAN. Nie, byliśmy na "dobranoc".
Pozostałe matki zrobiły to samo, a dzieci zrobiły zbiorowe wycie. Dwadzieścia matek skręciło ręce, wyszło na zewnątrz drzwi ich dziecka, popatrzyło w popłoch i walczyło z każdym pierwotnym instynktem jaskiniowej kobiety, który powiedział: "Pick". W górę. Niemowlę. Ale wszyscy zapisaliśmy się z tego samego powodu i powiedziałem sobie, aby zaufać ich systemowi.
Po wyznaczonym czasie krzyku (śpi), poszliśmy zabrać nasze dzieci. Przyjrzałem się poplamionej łzami twarzy i bardzo wyraźnie ujrzałem swoją przyszłość. Tak, byłem przeznaczony na budżetowy dom emerytalny.
I tak przez pierwsze dwa dni i noce zrzuciliśmy nasze dzieci, powiedzieliśmy dobranoc i odeszliśmy, gdy ich małe twarze zmięły się za nami. I spałem przez dwie noce z rzędu.
Pomimo nienaturalnych warunków, piękne koleżeństwo powstało pomiędzy matkami i pielęgniarkami. Podczas gdy dzieci "spały", braliśmy udział w seminariach, dzieliliśmy się opowieściami o wojnie domowej (mieliście tyle szwów ?!) i przycisnęli nasze uszy do drzwi celi naszego dziecka.
Począwszy od trzeciego dnia - dziwnie bardziej wyczerpany nadmiernym snem - rozpoczęliśmy część praktyczną naszego pobytu: rozliczenia. Technika osiadania Masady obejmowała sekwencję czynności, która głównie obejmowała głaskanie dziecka. Byłem gotowy i chciałem nauczyć się tej tajemniczej techniki, z tą różnicą, że za każdym razem, gdy dziecko wymagało osiedlenia się, zdarzyło mi się być na seminarium, w toalecie lub wybierać bezpłatną herbatę i herbatniki w szpitalu.
Po wyrównaniu gwiazd osiadłam za pielęgniarką w pokoju dziecka, żeby uczyć się od sifu snu. To było to: to była odpowiedź na bezsenność całej mojej rodziny w jednej, prostej, ale bardzo skutecznej technice. Wszedłem do zaciemnionego pokoju. Mimo wszystko było tak ciemno, że wszystko, co mogłem rozpoznać, to seria uderzeń i shhhhss, a ja wróciłem do oślepiającego blasku słonecznego, który nie był mądrzejszy.
Aby zrekompensować brak doświadczenia, praktykowałem klepanie czegokolwiek, co się zgadzało: lalkę, ramiona pielęgniarki, partnera, uczynny pień drzewa, aw ostatnim dniu wróciłem do domu z tym samym pytaniem na ustach, jak wtedy, gdy przybył - czy to zadziała?
Trzy miesiące później z przyjemnością informuję, że dziecko jest teraz mistrzem świata w wadze piórkowej. Mój partner i ja możemy teraz spłukiwać toaletę, chodzić po korytarzu (nawet na skrzypiącym kawałku) i nie potrzebować komunikować się w mgnieniu oka.
Kiedy wpadam na inne matki lub ojców, którzy byli w Masadzie, to jest jak szczęśliwe ponowne spotkanie z kultem. Nasze głowy odchylają się, oczy przewracają się w niebo i ślinimy się z rozkoszy, gdy rozglądamy się za aniołami Masada i odzyskujemy nasze życie.
Wygląda na to, że zawdzięczam pielęgniarkom kartę z najlepszym charakterem pisma.