Prawdziwa historia o tym, jak mama i sportowiec Deepa Malik nie pozwoliły jej paraliżowi zdefiniować swojego życia

Zawartość:

Stało się tak, gdy Deepa była w drugiej ciąży. Miała poważny problem z bólem pleców - coś bardzo powszechnego u oczekujących matek. Lekarze zakładali, że jest to spowodowane dodatkowym ciężarem, jaki włożyła w czasie ciąży.

W końcu Deepa zawsze była bardzo zdrowa i sprawna i podekscytowana sportem, takim jak jazda na rowerze od samego początku, kiedy była dzieckiem. W dniu porodu Deepa urodziła normalne dziecko. Zakładała, że ​​wszystko będzie dobrze od teraz.

Z pewnością ból pleców poprawiłby się, gdyby zaczęła tracić na wadze po porodzie. Ale tak się nie stało. Jej ból się pogorszył. A potem stało się tak źle, że nie mogła nawet pochylić się, by podnieść swoje dziecko! Co było z nią nie tak?

Deepa miała guz w jej kręgosłupie. Musiał być obsługiwany. Ostrzegano ją, że po operacji nastąpi pewna utrata ruchu. Czego nikt się nie spodziewał, to jej paraliż. Jej rdzeń kręgowy był tak uszkodzony, że Deepa została sparaliżowana od klatki piersiowej w dół.

To, jak wszystkie matki, chciała być tam dla swoich córek i zrobić dla nich wszystko, co w jej mocy. Jej starsza córka miała 8 lat. Jej młodszy był tylko "To było emocjonalnie bardzo niepokojące, ponieważ będąc matką, chciałem być tam dla wszystkich drobiazgów, w które moje dzieci chciały pomóc. Byłem bardziej zmartwiony tym, jak radzą sobie z sytuacją, gdy ich ojciec został wysłany na Kargil. i ja też nie było dla nich.

Wokół mojej niepełnosprawności było dużo stygmatyzacji społecznej, co sprawiło, że czułem, że nic złego nie dzieje się w wychowaniu moich dzieci. Kiedyś moja córka wzięła paczkę herbatników do szkoły i ludzie przeszli paskudne uwagi, że nie dostanie dobrego jedzenia w domu, ponieważ jej matka jest niepełnosprawna. To było coś, co głęboko mnie zraniło

"

Jej córki wciąż były zbyt małe, by wszystko robić samodzielnie. Potrzebowali wskazówek i wsparcia, które Deepa chciała zapewnić, ale nie mogła. Czuła się bezsilna, kiedy patrzyła, jak potykają się i padają, niezdolna do nich podejść i trzymać ich w ramionach. Miała serce matki - opiekuńcze i opiekuńcze - ale czuła się ograniczona przez jej ciało.

It "Każda matka martwi się o swoje dzieci. Co, jeśli grają z czymś ostrym, a co jeśli potkną się i upadną i tak dalej. Ale w przeciwieństwie do innych, byłem przykuty do łóżka lub na wózku inwalidzkim, co oznaczało, że potrzebowałem czasami wsparcia od innych.

Był taki incydent, w którym moja córka siedziała na stołku, próbując wyjąć coś ze szklanej półki i spadła na podłogę. Wpadła w panikę i nie wiedziała, co robić, a ja nie mogłem wstać lub uciec i oderwać ją od odłamków. To nadal daje mi gęsią skórkę. "

Była to seria takich incydentów, a jej wewnętrzna determinacja, by nie pozwolić, by jej niepełnosprawność stała się jej przeznaczeniem, skłoniła Deepę do zmiany. Patrzyła, jak jej dzieci dojrzewają w młodszym wieku niż inne dzieci. Widziała, jak walczą z trudnościami i akceptuje fakt, że ich matka zmieniła się z bycia aktywną i na nogach na osobę niepełnosprawną na wózku inwalidzkim.

Jej dzieci dały jej wolę przetrwania, energię do odbicia. Zebrała siły psychiczne, aby walczyć z przeciwnościami, ponieważ była matką dwójki dzieci i musiała to zrobić dla nich.

To było wtedy, gdy Deepa podjął decyzję, która zmieni wszystko. Macierzyństwo dało jej siłę do walki z jej niepełnosprawnością. Deepa postanowiła uprawiać sport w wieku 36 lat, siedem lat po porażeniu.

Deepa zawsze kochała sport i tym razem objęła je całym sercem. Opuściła rodzinny dom w Ahmednagar w stanie Maharashtra i przeniosła się do Gurgaon, aby trenować. Nie straciła pewności siebie nawet wtedy, gdy cały świat uznał, że jest beznadziejna.

Następnie wygrała serię medali i wyróżnień, w tym nagrodę Arjuna. Dziś jest jednym z 17 przedstawicieli Indii na Letniej Igrzyskach Paraolimpijskich w 2016 roku. To jedna z największych imprez sportowych dla sportowców niepełnosprawnych. Deepa jest pierwszą Hinduską reprezentującą Indie.

W czasie całej podróży jej mąż był jej filarem. Spoczął całą swoją wiarę w nią i pomógł zarówno w domu, jak iw swojej karierze. Razem wychowali dwie piękne córki, które teraz są pewną siebie, wysportowaną kobietą, podobnie jak ich mama. Odziedziczyli naturalną siłę i dar swojej mamy.

Pod jej twardą powierzchownością Deepa ma miękkie serce. Dzieli się wskazówkami dla rodziców, które utrzymywały ją silną, gdy dni były najciemniejsze. To są wskazówki, które wszystkie mamusie muszą pamiętać!

• Bądź zorganizowany: Deepa podkreśla potrzebę silnej organizacji, szczególnie jeśli masz dolegliwości medyczne. Zapewniła, że ​​wszystko, czego dzieci potrzebują, zostało zaplanowane z wyprzedzeniem, ponieważ nie będzie w stanie ich załatwić w ostatniej chwili.
• "Planuj z wyprzedzeniem i bądź przygotowany na wszystko, co może pójść źle. Wykorzystaj technologię, aby uprościć codzienne czynności. Miej pod ręką listę kopii zapasowych i numerów alarmowych. "
• Rytuały rodzinne: Pomimo wypadków lub chorób rodzina może wiązać się bardzo dobrze, jeśli istnieją pewne ustanowione rytuały spędzania czasu razem. Deepa i jej córki smarują sobie nawzajem włosy, gotują razem, a nawet je doprowadza do szkolnych funkcji lub na zakupy. Nawet jeździć na rowerze i przygody, takie jak rafting.
• Nie bój się prosić o pomoc: Deepa miała swojego męża i jej rodziców, którzy pomagali jej w codziennych zajęciach. Ona również zatrudniła pomoc domową. Ważne jest, aby matki nie wahały się prosić o pomoc.
• Bądź pozytywny: na koniec ważne jest zachowanie pozytywnego nastawienia. Nie pozwól, żeby cokolwiek cię gnębiło. Jeśli czujesz się nisko, zrób coś, co kochasz lub porozmawiaj z przyjacielem lub wyjdź z dziećmi. "Przejmij kontrolę nad swoim życiem i bądź szczęśliwy i pozytywny. Nie łóżeczko, ponieważ będzie to miało negatywny wpływ na Twoje dziecko. Bądź integralną częścią ich życia. Dzieci są największym Bożym błogosławieństwem, tak ceniącym każdą chwilę z nimi! "

Kudo dla ciebie Deepa za inspirację dla każdej mamy i kobiety! Udowodniłeś, że matki są najsilniejszymi ludźmi w historii, a jeśli włożyli w to serce, wszystko jest możliwe. Życzymy Wam wszystkiego najlepszego na Paralympics 2016!