Równoległa gra - jak to wpływa na Twoje dziecko

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest gra równoległa?
• W jakim wieku dziecko powinno zacząć grać z przyjaciółmi?
• Rola równoległej gry w rozwoju dziecka
• Jak zachęcać dzieci do zabawy równoległej?

Jeśli byłeś samotnym dzieckiem, prawdopodobnie pamiętasz grę z zabawkami i grami samemu lub z rodzicami, dopóki nie zaczniesz grać ze swoimi przyjaciółmi. To przejście od niezależności do zaangażowania społecznego jest niezbędnym krokiem rozwojowym, który dziecko musi przejść. Równoległe zabawy u małych dzieci pomagają im wcześnie angażować się w sprawy społeczne i odpowiednio wchodzić w interakcje.

Co to jest gra równoległa?

Gra równoległa to czas, kiedy twoje dziecko wychodzi z siebie i zaczyna przygotowywać się do angażowania innych dzieci lub osób, z którymi można się bawić. Bądź zabawny, bawiąc się samymi zabawkami, dzieląc się zabawkami z innymi i bawiąc się razem lub po prostu idąc i bawiąc się z grupą dzieciaków w ogrodzie. W początkowych latach dziecko angażuje się w grę udającą. W miarę jak gra równoległa zajmuje ważne miejsce w jego życiu. Gra równoległa to ważny etap rozwojowy, w którym dziecko po raz pierwszy wychodzi poza strefę komfortu i podejmuje próbę znalezienia innej osoby w pobliżu swojego środowiska gry i próbuje nawiązać związek.

W jakim wieku dziecko powinno zacząć grać z przyjaciółmi?

Jeśli chodzi o grę równoległą, wiek nie jest uogólnionym czynnikiem, ponieważ każde dziecko zbliża się do zabawy i interakcji z jednostkami w swoim własnym czasie, w jego własny sposób. Kiedy Twoje dziecko ma około półtora roku do dwóch lat, może obserwować inne dzieci bawiące się same i reagować na nie. Czasami może czasami przekazać im piłkę jako próbę zaangażowania się. Kiedy dorasta, w wieku od 3 do 4 lat, rośnie zaangażowanie i zaczyna się na nim bujanie z przyjaciółmi.

Rola równoległej gry w rozwoju dziecka

Niektóre sposoby, w których gra równoległa jest kluczowym aspektem rozwoju u dzieci, to:

1. Rozwój komunikacji

Nie wszystkie wzrosty i rozwój muszą zachodzić aktywnie. Niektóre z nich mogą również odbywać się w sposób pasywny. Gdy jesteś w parku lub oglądasz grupę, twoje dziecko może wiele się nauczyć, widząc, jak dzieci zachowują się między sobą, rozmawiają ze sobą i postrzegają. Jeśli ktoś wykrzyczy piłkę, nagle spojrzy w ich stronę i spróbuje rozejrzeć się za piłką. Jest to również liczba dzieci, które wychwytują słowa i style mówienia danym językiem.

2. Rozwój umiejętności motorycznych

W pojedynkę dziecko koncentruje się wyłącznie na zabawkach, a wszystko w kontrolowanym środowisku. Gdy gra wchodzi w grę równoległą, twoje dziecko zrozumie, jak inny dzieciak zareaguje i zacznie grać odpowiednio. Podczas nauki nowego sportu lub gry, ten akt uczenia się jest szczytowy i prowadzi do rozwoju nowych umiejętności poprzez obserwację innych. Jeśli grasz z kimś złapanym, twoje dziecko będzie oceniało osobę, z którą się bawi, a nawet spróbuje odebrać coś nowego.

3. Rozwój wolności słowa

Różne równoległe zabawy kończą się tym, że można w pełni wyrazić wszystkie emocje, uczucia i pragnienia. Począwszy od skakania z radością, gdy coś działa, aby poradzić sobie z kontuzją, gdy dziecko upada, aby stawić czoło kłótni, jeśli robi coś złego, wszystko, od zachowania interpersonalnego do warunków otoczenia, pomaga dziecku odkrywać i wyrażać całe spektrum emocji. Pomaga to rodzicom zrozumieć naturalną postawę ich dzieci.

4. Rozwijanie poczucia granic osobistych

Twoje dziecko nie będzie wchodzić w interakcję z innymi w taki sam sposób, w jaki komunikuje się z tobą. Po wejściu w nieznaną strefę zacznie teraz wyczuwać, co może zrobić i nie może. Zabawne ciągnięcie za włosy może być dla niego zabawą, nie robi tego samo dla kogoś na ziemi. Poradzenie sobie z kimś, kto siłą przymusza jego piłkę do gry i włamanie się w napady złości to wszystko, co pomaga dziecku zrozumieć, co powinien zrobić i czego nie powinien.

5. Rozwijanie emocji koleżeństwa i życzliwości

Większość dzieci dorasta będąc bardzo dzierżawczymi z tego, co mają. To zajmuje im trochę czasu, aby uświadomić sobie, że rzeczy nie są rzadkością, a dzielenie się tym, co mają z kimś, może przynieść wiele szczęścia. Jest to czas, kiedy zauważysz, że twoje dziecko jest ogólnie wychodzącym dzieckiem, które łatwo nawiązuje znajomości lub jest w dużej mierze zdystansowane i poświęca swój czas na liczenie ludzi i decydowanie, do kogo się zwrócić. Dzielenie się zabawkami to największy znak, który go oznacza.

Jak zachęcać dzieci do zabawy równoległej?

Aby zachęcić dzieci do zabawy równoległej, wypróbuj następujące sposoby. Ale nie wpychaj dzieciaka w coś, na co nie jest gotowy. Niech poświęci swój czas na interakcję z innymi, w końcu to zrobi.

• Zacznij stopniowo, pozwalając dzieciom bawić się obok siebie zamiast ze sobą. Niech każdy przynosi własne zabawki i bawi się nimi. To, w dosłownym tego słowa znaczeniu, jest grą równoległą i pozwala dziecku wyjść ze strefy stopniowo i wrócić do niej.

• Upewnij się, że dzieci mają wystarczająco dużo zabawek. Jeśli twoje dziecko ma samochód, a drugie ma cały zestaw zabawek, twoje dziecko będzie czuć się pominięte i będzie chciało uczestniczyć w zabawach z zabawkami innych dzieci. Spróbuj organizować prostsze zajęcia, takie jak kolorowanki i gliniane formy, gdzie szanse na porównanie ilości lub jakości gry są minimalne.

• Ponownie, dzieci nie muszą aktywnie grać. Nawet prosty akt oglądania ulubionej kreskówki razem pomoże twojemu dziecku związać się z drugim dzieckiem. Wspólne tańce w ulubionej piosence lub oglądanie gry mogą działać w ten sam sposób.

• Czasami wśród dzieci mogą pojawiać się kłótnie lub bójki. To normalne. Jeśli nie argument, twoje dziecko może nie chcieć być w pobliżu kogoś innego i wycofa się do swojego pokoju lub innego. Aby gra równoległa działała skutecznie, ważne jest, aby dzieci przebywały razem w tym samym pokoju, nawet jeśli nie wchodzą ze sobą w interakcje. Wcześniej czy później odbiją się i przełamią lód.

• Jeśli dzieci zaczną grać razem, naucz ich wymieniać zabawki i zobacz, jak to robią. Inną alternatywą jest odwoływanie się do obu zabawek z zainteresowaniem i próba ich połączenia. Na przykład, jeśli ktoś ma zabawkę z potworami, a drugi ma kaczkę, mógłbyś zapytać "co by się stało, gdyby potwór zaczął gonić kaczkę?". Możesz wtedy śledzić dźwięki potworów i kaczek i zobaczyć, jak reagują dzieci do tego.

• Upewnij się, że gra równoległa występuje w domowym otoczeniu, w którym nie ma zbyt wielu dzieci lub osób, które się kręcą. Może to dodać stresu do sytuacji i nie sprawić, że będą ze sobą współdziałać. W tym samym czasie ogranicz czas trwania gry. Twoje dziecko może początkowo nie być w pełni nim zainteresowane. Krótszy czas może złagodzić stres i sprawić, że będzie lepiej przygotowany do zaangażowania się w niego następnego dnia.

Angażowanie się z innymi dziećmi to coś, z czym dzieci zaczynają się uczyć i robić stopniowo. W przypadku dzieci autystycznych lub dzieci ze specjalnymi potrzebami może to stanowić jeszcze większe wyzwanie. Wsparcie rodzicielskie i bycie członkiem zespołu w całym działaniu może pomóc im w odkrywaniu nowych granic bez zmartwień, ponieważ wiedzą, że zawsze będziesz musiał ich odzyskać. Nie zmuszaj ich do angażowania się. Skorzystaj z różnych przykładów odtwarzania równoległego, aby zapewnić, że stanie się to wygodne dla obu dzieci, a wkrótce Twoje dziecko będzie jego pierwszym przyjacielem.