Nowe "Harvard Study" łączy tę popularną aktywność dzieci z autyzmem! Oto pełna prawda

Zawartość:

W tym artykule

• W jaki sposób świnka Peppa może być powiązana z autyzmem?
• Prawda o raporcie
• Opinia WOM

Jednym z najgorszych koszmarów dla rodzica jest możliwość, że jej dziecko może być autystyczne. Autyzm jest stanem psychicznym, który poważnie wpływa na komunikację dziecka, zdolność do nawiązywania relacji z innymi ludźmi oraz zachowania przez całe życie. To nie jest coś, z czego może wyrosnąć lub które można wyleczyć. Podczas gdy autyzm zwykle daje o sobie znać we wczesnym dzieciństwie, co jeśli w Twoim codziennym życiu jest coś, co może go pogarszać, a nawet podsycać? Nowe badanie rzekomo przez Harvard wyskoczyło i odkrycie jest naprawdę szokujące. Jak wynika z tego badania, wśród dzieci na całym świecie istnieje popularna aktywność, która może być przyczyną autyzmu! Ale jaka jest prawda i czy twoje dzieci są również zagrożone?

Bez względu na to, jak bardzo ograniczamy czas oglądania jako rodzice, programy telewizyjne przyciągają nieśmiertelną atrakcję dla dzieci. Świat telewizji jest fascynujący, kolorowy i pełen niesamowitych wrażeń. Co więcej, niektóre programy wydają się być tak dobrze zaprojektowane dla dzieci, że nawet zachęcamy nasze dzieci do ich oglądania. Jednym z takich popularnych programów telewizyjnych jest Peppa Pig - historia Peppy i jej rodziny wykonującej zabawne zajęcia. Ta urocza świnia i jej zwierzęce przyjaciółki, takie jak Suzy Sheep, tworzą rozrywkową, półgodzinową rozrywkę dla dzieci i ich rodziców. Chociaż jest to brytyjski program animacyjny, od samego początku debiutował także w Indiach. Mamy i dzieci wokół nas - i zapewne także i Ty - cieszycie się oglądaniem tego programu razem i śmiechu brzmiącego jak Peppa. Więc w czym problem?

No cóż, oto szok: niektórzy psychologowie ostrzegają, że dzieci wystawione na 30 minut dziennie mają o 56% większe prawdopodobieństwo rozwinięcia się autyzmu! Jak na Marc Wildemberg, główny badacz, ten program telewizyjny jest wyjątkowo szkodliwy dla dzieci.

W jaki sposób świnka Peppa może być powiązana z autyzmem?

Połączenie na początku wydaje się dziwne. Ale potem, raz po raz, pojawiały się sprzeczne opinie na temat programu. Niektórzy rodzice uważają, że ich dzieci zaczęły kopiować zachowanie świnki Peppy i jej brata George'a. Biorąc pod uwagę, że Peppa pod swą słodkością i śmiechem często może być nieuprzejma, nie jest to dobre. Rozważmy ten przykład: Peppa i jej brat George mają nieporządek w pokoju. Kiedy rodzice proszą ich, aby je posprzątali, odmawiają. Rodzice sprawiają, że jest to gra, po której wyrażają zgodę na uporządkowanie. Ale niedługo potem niegrzeczne świnie znów zabijają pokój. Takie zachowanie nie jest niczym niezwykłym dla dzieci, ale widząc je przywrócone w telewizji może gloryfikować cechy osobowości, takie jak bycie nieuprzejmym, brak szacunku i arogancji. Zdecydowanie nie to, czego chcielibyście, żeby wasze dzieci naśladowały!

Niektórzy rodzice i eksperci od psychologii dziecięcej również przytaczali inne problemy związane z serialem. The Mummy Pig jest strasznie kapryśna i znęca się nad Daddy Pig, która z kolei wydaje się leniwą winą. Peppa źle się zachowuje, a George, gdy jest łagodny, dostaje na nią wpływu. Choć wydaje się to dość niewinna fabuła wskazuje na nas jako dorosłych, dzieci nie mają dojrzałości, aby odróżnić fantazję od rzeczywistości. Jeśli jest w porządku, żeby Peppa źle się zachowywała i wystawiała język, powinno być w porządku także dla nich, prawda?

Ale chociaż obawy dotyczące treści programu mogą być istotne, nie wyjaśniają alarmujących statystyk dotyczących autyzmu. Jaka jest rzeczywistość? Czy nasze dzieci powinny natychmiast przestać oglądać program?

Prawda o raporcie

Może to być nieco niepokojące, ale rzeczywistość tego raportu ujawnia znaczną słabość we współczesnym społeczeństwie. Tendencja do akceptowania rzeczy w wartości nominalnej. Po głębszym wykopaniu okazało się, że wyniki tego "raportu" mogą być fałszywe. Nie ma dostępnych informacji na temat wiodącego badacza Marca Wildenberga, który potwierdza jego stanowisko jako badacza z Uniwersytetu Harvarda. Co ciekawe, nie ma wzmianki o Śwince Peppa w jakimkolwiek raporcie na temat autyzmu na Uniwersytecie Harvarda. Jest prawdopodobne, że to badanie, jak również szczegóły dotyczące osób zaangażowanych, są fałszywe.

Autyzm niekoniecznie jest "niegrzecznym zachowaniem", a dzieci autystyczne nie są "trudne do opanowania". Jest to uogólnione generowanie stanu, który nie ma nawet dobrze określonej przyczyny medycznej do daty. Choć możliwe jest, że telewizja wpływa na nasze dzieci na więcej sposobów niż jeden, byłoby zbyt daleko, aby powiązać to z zachowaniem tak surowym jak autyzm!

Opinia WOM

Ta wiadomość stała się sensacją odkąd pojawiła się w różnych mediach kilka dni temu. Wielu z nas było przekonanych o związku między tą działalnością a autyzmem i prawdopodobnie zakazało tego pokazu z naszych domów. Ale to również ujawniło naszą słabość, jeśli chodzi o telewizję i brak kontroli w sposobie, w jaki wpływa ona na umysł i zachowanie naszych dzieci. Oto, co naszym zdaniem powinno być naszym wyjściem z tego incydentu:

• Nie wierz w coś tylko dlatego, że ktoś udostępnił Ci go w Internecie. Wykonaj własne badania, zatwierdź raport i podziel się opinią z rodziną i przyjaciółmi. Przyczyń się do rozpowszechniania sensownych i wartościowych porad, które pomogą innym rodzicom na twoim stanowisku.
• Wpływ lub brak wpływu, zawsze dobrym pomysłem jest ograniczenie czasu twojego dziecka na ekranie. Nie pozwól, aby telewizja stała się jego opiekunem lub odpowiedzią na jego napady złości. Dokonuj ostrożnych wyborów dotyczących programów, które ogląda. Jeśli poczujesz jakikolwiek negatywny wpływ na jego zachowanie, który wydaje się być związany z czymś, co zobaczył w telewizji, podejmij natychmiastowe działania.

Bądź czujny, mamusie! Nie pozwólcie, by szok lub szum medialny przesłaniają waszą własną ocenę jako matki. Podczas gdy medycyna i psychologia mogą dysponować narzędziami i badaniami, masz coś, czego nikt inny nie posiada. Intuicja matki. To naprawdę najsilniejsza pomoc w podejmowaniu decyzji, którą każdy może mieć nadzieję.