Jeśli opieka nad dziećmi kosztuje więcej niż moja pensja, nie oczekuj, że wrócę do pracy
Wydaje się, że co kilka tygodni pojawia się kolejny artykuł o tym, dlaczego kobiety z dziećmi powinny wrócić do pracy bez względu na niezwykle wysokie koszty opieki nad dziećmi. I robią świetne punkty, szczególnie jeśli chodzi o przebój i karierę zawodową kobiet, które cierpią z powodu długich przerw w karierze.
Ale dlaczego kobiety powinny po prostu się podnosić i zamykać, podczas gdy my wszyscy korzystamy z pracy, którą wykonują? Dlaczego kobiety muszą wybierać między efektywną pracą za darmo, a budzeniem swojej super-kariery? Jesteśmy, jak się wydaje, zawsze między rockiem a twardym miejscem.
Powtarzające się wezwania w takich artykułach po prostu przestają obliczać opłaty za opiekę nad dzieckiem jako procent wynagrodzenia kobiety są uzasadnione. To absolutnie powinno być postrzegane jako wydatek domowy, a nie indywidualny wydatek matki. Ale co, jeśli ten "procent" wynosi 100 procent lub więcej? Co się dzieje, gdy opłaty za opiekę nad dzieckiem są w rzeczywistości czymś więcej niż wynagrodzeniem dla kobiety?
Faktem jest, że jeśli rodzina może mieć więcej pieniędzy w swoim budżecie przy pracy tylko jednego rodzica, prawdopodobnie to właśnie zrobią.
Nowe zmiany w ustawie o rabatach na opiekę nad dziećmi, które mają obowiązywać od 1 lipca 2018 r., Nie pomagają tej sytuacji wielu rodzinom, które nie mają innego wyboru, jak płacić wysokie opłaty za opiekę nad dziećmi. W rzeczywistości, dla wielu osób mieszkających w miastach o wysokich kosztach, takich jak Sydney, Melbourne i Canberra, nowe zmiany zobaczą je z jeszcze mniejszymi pieniędzmi w kieszeniach.
Wprawdzie zmiany w Rabatach na opiekę nad dziećmi są doskonałe dla rodzin o niskich dochodach (tak jak powinny być) i są świetne, aby zachęcić kobiety z tych rodzin do powrotu do pracy, kobiety w rodzinach o średnim lub wysokim dochodzie będą znacznie mniej wspierane i zachęcane do powrót do pracy. Niektóre z nich zostaną (i już są) odradzane.
Jedną z głównych zmian w Rabacie na opiekę nad dziećmi jest pułap na stawkę opieki nad dzieckiem, którą rząd zapłaci. W tej chwili rząd płaci 50% rzeczywistych kosztów opieki nad dziećmi, natomiast od następnego lipca zdecydował, że stawka dzienna będzie ograniczona do 115, 50 USD, znacznie poniżej średniego kosztu opieki nad dziećmi na wielu przedmieściach (gdy w końcu zdobędziesz miejsce !).
Dla mojej własnej rodziny (i mamy tylko jedno dziecko), gdybym wrócił do pracy na pełny etat, znaleźlibyśmy się poza kieszeniami 32 900 $ na opiekę nad dziećmi (zgodnie z kalkulatorem na stronie federalnego Ministerstwa Edukacji). Ujmując to z innej perspektywy, jest to mniej więcej tyle samo, co roczna opłata za studia dla starszych uczniów w najbardziej elitarnych szkołach prywatnych w Sydney.
A jeśli mam inne dziecko (co mam nadzieję), nagle koszt to więcej niż moja płaca na wynos. Kosztowałoby to moją rodzinę około 2000 $ rocznie za pracę w pełnym wymiarze godzin (i nie jestem sam).
Przepraszam, ale oczekiwanie, że po prostu policzymy ten wydatek, to bzdury.
Dobrze i dobrze jest nakreślić wszystkie sposoby, w jakie kobieta rujnuje swoje przyszłe perspektywy finansowe i zawodowe, ale w rywalizacji pomiędzy chodzeniem do pracy a sprzedażą domu wybór jest iluzją.
Koszty braku pracy są również bardzo realne. Kobieta o przeciętnej pensji, która potrzebuje 10 lat pracy, musi pozostawić dziurę w wysokości 85 000 dolarów na swoim bilansie emerytalnym. Przerwanie kariery w celu wychowania dzieci prowadzi do 17 procent luki w zarobkach w całym okresie życia, nie wspominając już o utracie przewodzenia przywódcom.
Zasadniczo kobiety gubią się w obie strony. I powinniśmy być źli.
Mamy jedne z najlepiej wykształconych i produktywnych kobiet na świecie. Wzrost o zaledwie 6 procent liczby pracujących matek doprowadziłby do 20 miliardów dolarów dla naszej gospodarki.
Obowiązkiem każdego jest upewnienie się, że kobiety są rzeczywiście wspierane nie tylko po to, aby ponownie wejść na rynek pracy, ale także w celu uzyskania korzyści finansowych z własnej pracy.
Kobiety nie powinny po prostu wysysać go i zabierać do domu niewiele pieniędzy, a nawet zapłacić za przywilej pracy. Szczególnie, gdy społeczność, ekonomia i budżet korzystają z naszej pracy. Jest to przerażające dla naszego społeczeństwa, aby czerpać korzyści z pracy matek, a jednocześnie nie płacić im.
Jesteśmy uwięzieni pomiędzy poświęceniem naszej kariery i przyszłymi finansami dla naszej rodziny, lub poświęceniem większości, lub wszystkim (lub więcej) naszej pensji dla dobra kraju i obietnicą przyszłej nagrody.
Nawet jeśli powstrzymamy się od obliczania kosztów opieki nad dziećmi jako procentu wynagrodzenia kobiety, nadal powinniśmy być zdolni do tego, aby obliczyć jedną trzecią dochodu gospodarstwa domowego dla wielu rodzin.
Mężowie powinni mieć się na baczności z powodu ich domowego budżetu, zniechęcającego ich żony do postępu w karierze i braku dalszej władzy. Ponieważ gdy żony kończą z mniej super, mężowie kończą z mniej komunalnymi pieniędzmi również na emeryturze.
Nawet jeśli jest to obliczane jako procent dochodu gospodarstwa domowego, nie powinniśmy wstawać i zamykać. Powinniśmy wzywać do zmiany.
Potrzebujemy zmian strukturalnych w sektorze opieki nad dziećmi i edukacji. Potrzebujemy przynajmniej uregulowania opłat za opiekę nad dzieckiem. Jeśli rząd zdecydował, że maksymalny koszt opieki nad dzieckiem powinien wynosić 115 USD dziennie, powinni go regulować. Siły rynkowe nie spowodują obniżenia kosztów (jeszcze nie nastąpiły, a my czekaliśmy przez jakiś czas), szczególnie, że zdobycie placówki opieki nad dziećmi w Sydney jest tak trudne, że kobiety w ciąży muszą umieścić nazwisko dziecka, zanim będą one w ogóle urodzony.
Idealnie, potrzebujemy darmowej, publicznej, wczesnej edukacji (która, jak wiemy, poprawia wyniki dzieci w szkole później). Ci, którzy opowiadają się za powrotem kobiet do rynku pracy z powodu ogromnego potencjalnego ryzyka związanego z przedłużającymi się przerwami w karierze, są pod wieloma względami słuszne, ale sugerują, że rozwiązaniem jest odpowiedzialność kobiet ("wracaj do pracy bez względu na koszty"), zapominają, że problem ten nie leży w zakresie odpowiedzialności poszczególnych kobiet.
Rząd, społeczności i gospodarka generalnie zyskują na wartości z każdej części płatnej i nieopłaconej pracy. Tak więc naszą wspólną odpowiedzialnością jest upewnienie się, że są oni obsługiwani, aby wykonywać tę pracę. I za to zapłacić.
Polly Dunning jest felietonistką Fairfax Media.