Chcę mieć brzuszek i nie widzę z tym żadnego problemu

Zawartość:

Jest około dwóch rzeczy, które sprawiają, że przeżywam każdy dzień: kawa (duh) i świadomość, że chociaż nie jestem doskonały, wciąż się poprawiam. W moim życiu wiele się zmieniło, odkąd miałem dzieci. Każdego dnia czuję, że zawodzę na wiele różnych sposobów. Jestem zbyt niecierpliwy, piję za dużo kawy, zbyt często zjadam talerze moich dzieci, nawet nie jem własnego, wydaję za dużo pieniędzy na ich ubrania, podczas gdy ja żyję w leginsach treningowych, a lista Trwa i trwa. Ostatnio bardzo ciężko się troszczyłem o siebie fizycznie, ponieważ zmagam się z moimi odczuciami wobec mojego ciała poporodowego. Walczyłem o utrzymanie zdrowej wagi po czworga dzieciach w ciągu sześciu lat, a ostatnio zastanawiam się nad tym, czy nie mieć brzuszka.

Uwielbiam ćwiczyć i odkryłem namiętność / pół-uzależnienie od podnoszenia ciężarów i powoli uczę się doceniać moje ciało za bycie silnym, a nie chudym, ale wciąż zmagam się z tym, że mój żołądek wygląda na ciężarny wiele, wiele miesięcy po moja ostatnia dostawa. Tak więc zawarłem umowę z samym sobą: jeśli nie uda mi się doprowadzić żołądka do miejsca, w którym czuję się bezpiecznie i jestem szczęśliwy dzięki zmianom w trakcie ćwiczeń i stylu życia lub nastawieniu na akceptację, dostanę brzuszek.

Byłem zdiagnozowany z diastasis recti (mój abs oddzielił się podczas ciąży) i podczas gdy to zdecydowanie część problemu, także zaczynam się zastanawiać, czy jestem po prostu przeznaczony do nigdy nie mieć "doskonałego" żołądka. Z jednej strony jest to w stu procentach całkowicie i całkowicie w porządku. A co jeśli nie mam brzucha? A co jeśli mój żołądek przesunie się po moich dżinsach, kiedy usiądę? Co więc, więc co, więc co? Ale ciężko pracuję nad swoim ciałem, a chodzenie miesiąc po miesiącu bez żadnych zmian jest nie tylko frustrujące - to absolutnie przygnębiające. Wiem, że życie toczy się dalej, i wiem, że z pewnością nic nie mogę osiągnąć, ponieważ mój żołądek przypomina vintage washboard, chyba że może stać się modelem Victoria's Secret, który TBH nigdy nie był na mojej liście celów życiowych. Nadal nie mogę zaprzeczyć, jak się czuję.

Bardzo się starałam pogodzić moje zmagania z moją wagą z moim pragnieniem urzeczywistnienia siebie (i moich córek), że moja wartość nie jest w mojej wadze i że jestem czymś więcej niż pragnieniem, aby po prostu dobrze się czuć w moim własna naciągnięta skóra. Więc powoli, ale z pewnością zmieniłem styl życia. Tego dnia dokładnie rok temu zacząłem ćwiczyć w zupełnie nowy sposób dzięki Jillian Michaels na YouTube. Jej darmowe filmy były moim pierwszym wprowadzeniem do koncepcji treningu siłowego dla kobiet i wszystko, czego potrzebowałem, to jedno wideo, które miałam na stałe zahaczyć.

Czuję, że od tamtej pory jestem w drodze, ucząc się, jak rzucać wyzwania własnymi ciężarkami, ponownie ucząc się, co to znaczy być zdrowym i koncentrując się na byciu silnym, aby poczuć się jak nowa i ulepszona wersja samego siebie. Ponieważ jestem człowiekiem, naprawdę łatwo się zniechęcam. Mam tendencję do koncentrowania się na tym, że mimo iż pokazuję postępy w wielu innych dziedzinach, na przykład coraz silniejszy z dnia na dzień - coś, co mogę dosłownie zobaczyć, kiedy dodaję cięższe wagi do przysiadu - lub czasami, gdy idę obok lustra i jestem zaskoczony nowym "pop" na mój tyłek, nie pokazuję postępów w jednym obszarze, który chcę: mój żołądek.

Nie mogę się ubrać, chodzić we własnym domu, ani uprawiać seksu z moim mężem bez ciągłego prześladowania klap skóry na moim brzuchu.

Pomimo tego, że potrafię biegać 10 mil lub kucać więcej niż moja waga lub po prostu doceniam to, że jestem w stanie się poruszać, wolność nie wszystkim się podoba, mój żołądek tak naprawdę nie zmienił się tak bardzo od dnia, w którym urodziłem moje czwarte dziecko. Wciąż wyglądam na pół roku w ciąży. Więc zawarłem umowę z samym sobą: jeśli nadal nie jestem w 100% komfortowy w swoim ciele po tym, jak wkładam 100% wysiłku i po tym, jak zdecydowaliśmy, że skończyliśmy mieć dzieci, dostanę brzuszek zakładka.

Długo i ciężko myślałem o mojej decyzji i byłem moim najgorszym krytykiem. Wszystko, co nam powiedziano i nauczyło się wierzyć, że brzuszek brzmi niesamowicie samolubnie, ale jednocześnie zmagałem się z prawdziwymi problemami z moim ciałem. Nie wszyscy mają polihydramnios (żołądek rozciągający się do epickich proporcji), a ja radziłem sobie z tą chorobą w czasie moich ostatnich dwóch ciąż. Nawet jeśli nie, każda kobieta doświadcza ciąży inaczej, a każda kobieta ma prawo decydować, w jaki sposób będzie poruszać się po swoim doświadczeniu po porodzie.

Zrobił wszystko, o co go poprosiłem i czego zażądałem - wszystko poza tym.

Nie sądzę, żeby brzuszek był samolubny, jeśli poprawiłby mój stan psychiczny i moje szczęście. To, czy moje szczęście powinno polegać na moim wyglądzie fizycznym, to kolejna puszka robaków, ale faktem jest, że jestem w punkcie, w którym wpływa to na moje codzienne życie. Nie mogę się ubrać, chodzić we własnym domu, ani uprawiać seksu z moim mężem bez ciągłego prześladowania klap skóry na moim brzuchu. Zauważyłem bardzo normalne fizjologiczne zmiany, które zaszły w moim ciele poza sferę mojej kontroli. Urodziłem czworo dzieci. Stworzyłem życie - cztery razy. Mój żołądek rozciągnął się do tego stopnia, że ​​już nie muszę go naprawiać sam, więc nie sądzę, żebym był zaniedbany, szukając pomocy lekarzy.

Rozumiem związane z tym ryzyko, a poza tym rozumiem bardzo duże prawdopodobieństwo, że ludzie mogą patrzeć na mój wybór jako stworzony wyłącznie z próżności. Moją największą obawą jest to, że moje dzieci dorastają bez matki tylko dlatego, że chciałem już nie być w ciąży. Ale podczas gdy abdominoplastyka jest bardzo poważną operacją, która jest znana z powikłań pooperacyjnych, ma małe ryzyko śmierci w wyniku operacji.

Moim problemem nie jest nienawidzenie mojego ciała ani karanie go za to, że nie patrzy w określony sposób. Jestem niesamowicie dumny z tego, jak daleko się tu znalazłem i do czego zdolne jest moje ciało. W moich oczach moje ciało zrobiło najczystszą formę magii. Rośnie czas na poród, czas i czas (i czas). Przeprowadził mnie po przejściu w dniu mojego ślubu. Trzymał niemowlęta, małe dzieci i małe dzieci. Wykonuje się głupie tańce, aby odpędzić furię. Ma dwójkę dzieci w tym samym czasie. Zmieniła pieluchy w środku nocy. Walczy o chorobę po chorobie, żeby zachować zdrowie dla moich dzieci. Zrobił wszystko, o co go poprosiłem i czego zażądałem - wszystko poza tym.

Nie próbuję uczynić z mojego ciała czegoś, czym nie jest, lub zmuszać się do przylgnięcia do obrazu doskonałości, który społeczeństwo narzuciło mi. Patrzę na moją decyzję, by podążać za brzuszkiem jako oznaką mojej własnej inicjacji. Robię to, co chcę, aby to zrobić, ponieważ jest to coś, co jest dla mnie dobre, prawdziwe i autentyczne. Zajęło mi całe lata, zanim dotarłem do miejsca w moim życiu, w którym mogę wyrazić moje pragnienie lepszego fizycznego wyobrazenia i dostatecznej wiedzy, że korzeń tego pragnienia rozrósł się całkowicie we mnie. Nie próbuję zaimponować mojemu partnerowi. Nie próbuję drwić z moich córek jakimś fikcyjnym ideałem tego, co stanowi pożądane ciało. Po prostu chcę mnie uszczęśliwić. I szczerze mówiąc, nie widzę z tym żadnego problemu.