Pomoc dla ojców walczących z PND
Było 2.30 rano, kiedy Noel Burgess znalazł się we łzach w słuchawce telefonu do rodzica. Uderzył w przełom po prawie dwutygodniowym zasypianiu nie więcej niż trzech godzin dziennie w półgodzinnych blokach, ponieważ jego syn, Charlie, był chory i nie spał.
"Siedzę tutaj, jest we łzach, jestem jedyny i nie mam pojęcia, co robić", wspomina pan Burgess, który był głównym opiekunem, gdy jego żona pracowała. "Byłem bardzo zszokowany, gdy znalazłem się [myśląc], " nie wiem co robić, nie widzę żadnego wyjścia z tego ". To było bardzo niepokojące. "
Co gorsza, pan Burgess nie mógł znaleźć żadnej pomocy dla nowych ojców. Specjalistyczna klinika dla dzieci, w której rodzina szukała pomocy, oferowała porady tylko matkom, a pielęgniarka podczas kontroli zdrowia dziecka była zainteresowana tylko tym, jak radziła sobie jego żona.
"To był każdy mężczyzna dla siebie", powiedział pan Burgess. "To było niesamowicie izolujące."
Obecnie rośnie świadomość, że równie ważne jest monitorowanie zdrowia psychicznego nowych ojców, jak i nowych matek.
W tym tygodniu stowarzyszenie Post and Antenatal Depression Association (PANDA) uruchamia howisdadgoing.org.au, nakierowując mężczyzn na rozpoznanie objawów depresji poporodowej i poporodowej.
Jeden na siedmiu ojców ma partnera z depresją poporodową, a jeden na 20 ojców cierpi z powodu depresji poporodowej. Ale ponieważ więcej par na zmianę jest podstawowym opiekunem, więc oboje rodzice mogą pozostać w sile roboczej, a więcej dzieci rodzi się, jeszcze więcej mężczyzn jest zagrożonych.
Jednak niewielu ojców czuje się komfortowo przyznając, że zawodzą.
"Dla ojców dość często pojawiają się piętno i wstyd" - powiedział Richard Fletcher z Family Research Centre Uniwersytetu Newcastle. "Nie chcą mówić swoim partnerom, że czują się beznadziejnie". Dr Fletcher opracowuje krajowy program przesiewowy dla mężczyzn, aby zidentyfikować osoby borykające się z narodzinami dziecka.
Pracownik społeczny Timothy O'Leary, który pracuje z nowymi ojcami, powiedział, że brak środków na męską depresję poporodową był "bolesną luką".
Jak idzie tata? strona jest jedną z pierwszych na świecie, która specjalnie ukierunkowana jest na mężczyzn i ma na celu pokazanie, że wsparcie dla mężczyzn jest dostępne. "Nie muszą być żołnierzami, ani pracować ciężej, aby poradzić sobie z wszystkimi żądaniami w tym czasie, kiedy być może czują się okropnie", powiedziała prezes firmy Belinda Horton.
Dr Fletcher powiedział, że kobiety cierpiące na PND miały tendencję do "ciężkiego limbedu" i były smutne, podczas gdy mężczyźni z depresją częściej reagowali "drżącymi nogami" i mieli krótki lont. Często występuje również efekt opóźnienia, u mężczyzn rozwijających PND, gdy dziecko się starzeje, a partnerka staje się bardziej pewna siebie.