Epidural Failure: przyczyny i zarządzanie
W tym artykule
- Co to jest niewydolność zewnątrzoponowa?
- Jakie są przyczyny niewydolności zewnątrzoponowej?
- Jakie są szanse na znieczulenie zewnątrzoponowe?
- Rzeczy, które mogą ci pomóc podczas znieczulenia zewnątrzoponowego
Znieczulenie zewnątrzoponowe jest jedną z najczęstszych i najskuteczniejszych metod łagodzenia bólu podczas porodu. Nazywa się "blok regionalny", ponieważ znieczulenie zewnątrzoponowe blokuje odczuwanie w jednym regionie ciała. Podczas porodu zwykle jest od sutków do ud.
Co to jest niewydolność zewnątrzoponowa?
Kilka kobiet jest zadowolonych z tego, jak dobrze działają jako środki przeciwbólowe. Ale zdarzają się sytuacje, w których znieczulenie zewnątrzoponowe może nie zapewnić pełnej ulgi w bólu. Niewydolność zewnątrzoponowa jest częstsza niż jest rozpoznawana.
Jakie są przyczyny niewydolności zewnątrzoponowej?
Niewydolność zewnątrzoponowa jest najczęściej spowodowana nieprawidłowym umieszczeniem znieczulenia zewnątrzoponowego. Cewnik zapewniający znieczulenie powinien być przechowywany w przestrzeni nadtwardówkowej - niewielkiej przestrzeni znajdującej się nad rdzeniem kręgowym. Gdy cewnik będzie trzymany w niewłaściwej pozycji, lek nie osiągnie dokładnej lokalizacji. Niektóre przyczyny niewydolności zewnątrzoponowej to:
1. Lokalizacja anatomicznego cewnika
Najczęściej cewniki zewnątrzoponowe nie są umieszczane prawidłowo, powodując niepowodzenie; mogą nawet usunąć się podczas leczenia. Zdarza się, że transforaminalna migracja końcówki cewnika i asymetryczne rozprzestrzenianie się są zgłaszane podczas znieczulenia zewnątrzoponowego. Istnieją przypadki, w których cewnik nie podąża za linią prostą podczas wstawiania, nawet po prawidłowym zidentyfikowaniu przestrzeni. Inne przypadki obejmują cewnik opuszczający przestrzeń zewnątrzoponową na poziomie powyżej lub poniżej miejsca wkłucia. Cewnik może zostać przesunięty tylko o kilka centymetrów podczas normalnego ruchu pacjenta. Przemieszczenie cewników może również wystąpić z powodu zmian ciśnienia nadtwardówkowego i płynu mózgowo-rdzeniowego.
2. Stanowisko pacjenta
Pozycja pacjenta ma szansę wpływać na położenie igły, ponieważ zmienia ona związek pomiędzy tkankami miękkimi i kostnymi. Położenie rdzenia kręgowego obecnego w kanale kręgowym również nie może być łatwo określone za pomocą miar takich jak waga, płeć, a nawet wzrost. Jeśli pacjent znajduje się w pozycji zgiętej z opuszczoną głową, rdzeń kręgowy przy klatce piersiowej wykazuje ruch przedni, podczas gdy koń koński w krę- gosłupie i rdzeń kręgowy w części lędźwiowej poruszają się z tyłu. Rdzeń kręgowy w worku opony twardej zmienia swoje położenie ze względu na grawitację, gdy pacjent jest ustawiony poprzecznie. Pozycja siedząca w porównaniu z bocznym skutkuje mniejszym czasem wstawiania i zapewnia wyższą dokładność przy pierwszej próbie. Odległość między skórą a przestrzenią nadtwardówkową jest większa w pozycji bocznej.
3. Miejsce nakłucia
Mówi się, że w przypadku nakłuć nerwowych dokładny poziom dermatomiczny jest niedokładny, gdy jest określany przez anestezjologów. Ale większość badań pokazuje, że strona może być bardziej czaszkowa.
4. Midline vs Paramedian
Porównując podejście linii środkowej i paramedycznej, mówi się, że czas wprowadzenia cewnika jest szybszy u pacjenta paramedycznego, a częstsze występowanie parestezji występuje w grupie linii środkowej. Również zgięcie kręgosłupa jest mniej zależne od podejścia paramedycznego.
5. Lokalizacja przestrzeni zewnątrzoponowej
Przestrzeń nadtwardówkową należy prawidłowo zidentyfikować, aby była prawidłowo umieszczona. Utrata oporności za pomocą soli fizjologicznej jest jedną z najczęściej stosowanych metod zapewnienia właściwej pozycji igły nadtwardówkowej.
Jakie są szanse na znieczulenie zewnątrzoponowe?
Aktywne postępowanie w znieczuleniu zewnątrzoponowym prawie zawsze ma całkowitą skuteczność. Połowa niepowodzeń wynika z niewłaściwego umieszczenia cewnika, podczas gdy inni odczuwają sub-optymalną analgezję poprzez prawidłowe ustawienie cewnika. Widać, że na 2140 pacjentów chirurgicznych wskaźniki niewydolności nadtwardówkowej klatki piersiowej wynoszą 32%, a lędźwiowego - 27%.
Rzeczy, które mogą ci pomóc podczas znieczulenia zewnątrzoponowego
Epidurals mogą być trudne, ale kiedy wiesz więcej o przyczynach niedoszłych znieczuleń, przyczyny i postępowanie mogą być łatwiejsze.
1. Przerzucanie z boku na bok
Możesz poprosić o pomoc pielęgniarkę dostarczającą, gdy chcesz przejść z jednej strony na drugą, ponieważ czasami okaże się, że jedno miejsce nie jest tak bolesne jak drugie. Ogólna zmiana pozycji może być pomocna.
2. Zwiększaj lub zmieniaj leki
Istnieje szansa, że Twój lekarz anestezjolog podejmie decyzję o zwiększeniu dawki leku lub innym lekiem. W takim przypadku nie trzeba ponownie wykonywać znieczulenia zewnątrzoponowego, ponieważ cewnik będzie nadal w pozycji. Ułatwia to dodawanie lub zmienianie leków bez dodatkowego bólu lub pracy.
3. Wymień cewnik zewnątrzoponowy
Problem może czasem dotyczyć sposobu umieszczenia zewnątrzoponowego. W takich przypadkach znieczulenie zewnątrzoponowe należy powtórzyć.
4. Użyj leku IV
Lek ten jest stosowany w połączeniu z znieczuleniem zewnątrzoponowym. Możesz poprosić o to, co jest dostępne. Ten lek może być również podawany jako tymczasowy środek przeciwbólowy. Zwykle działają dość szybko i pomagają podczas skurczów.
5. Zadzwoń do Umiejętności z twojej klasy rodzenia
Zawsze możesz wypróbować wszystko, czego dowiedziałeś się o umiejętnościach radzenia sobie z bólem w czasie porodu, szczególnie relaksując się i oddychając. Są szanse, że nie będziesz w stanie zmienić pozycji, ponieważ wszystko zależy od sytuacji zewnątrzoponowej. Najlepiej porozmawiać ze swoją pielęgniarką o poradę dotyczącą zmiany pozycji.
Najważniejszą rzeczą jest starać się zachować spokój, co może być trudne podczas porodu. Inne rzeczy można zrobić. Możesz przygotować listę kontrolną każdej możliwości, a potencjalne problemy należy również rozważyć, aby upewnić się, że otrzymujesz wystarczającą ulgę w bólu.