Czy "szkoły snu", jak Tresillian, są cudownym lekiem dla dzieci, które nie chcą spać?
Jasmine Glover z pewnością próbował wszystkiego w książce dla dzieci. Oto ona, 41 lat, doświadczona służba publiczna. Niezwykle sprawne, z równie zdolną matką, która może pomóc.
Ale po prostu nie mogli - nie mogli - sprowadzić małego Leo do snu.
Glover zabrał Leo z pieluszek tuż przed Bożym Narodzeniem. Potem wszystkie dobre schematy spania, które ustalił, wyszedł prosto przez okno. I podobnie jak zdrowie Glovera.
"Wszystko, co próbowałem, nie działało, byłem zbyt niespokojny i zbyt przytłoczony, aby dokonać zmian.
"Byliśmy w tak kiepskiej pozycji do spania, że wymknęło się spod kontroli, nigdy nie zdecydowałem się na jeden, zdecydowany sposób załatwienia go.
"Nigdy nie mogłem go zepchnąć, ostatnie sześć tygodni do ośmiu tygodni przed szkołą snu było okropnych."
Płakał. Płakała.
Zadzwoniła do Masady, szkoły snu, błagając, żeby ją zabrać wcześniej. W końcu ją przygarnęli. Leo miał sześć i pół miesiąca, a ona nie miała więcej niż godzinę lub dwie z rzędu z powodu czegoś, co wydawało się wiecznością.
Dla Jasmine i Leo była jednak dobra wiadomość.
Personel w Masadzie dał jej pewność siebie w kontaktach z dzieckiem. Nauczyła się odróżniać grizzle od płaczu. Teraz śpi, dobroć, 11 lub 12 godzin na noc, plus dwie drzemki w ciągu dnia po dwie godziny.
Przeczytałeś wszystkie książki dla dzieci. Rozmawiałeś z mamą. Twoi przyjaciele z grupy matek udzielili ci wskazówek. Potem przyszło dziecko. I nie masz szalonego pomysłu.
Płacz. Nie spać. Więcej płaczu. Więcej nie śpię. Patrzysz w lustro i wszystko, co widzisz, to twarz zombie. Nie możesz właściwie pamiętać, dlaczego chciałaś mieć to małe dziecko.
Teoria bycia matką nie może się bardziej różnić od rzeczywistości bycia matką. Po sześciu tygodniach jesteś wyczerpany. Po ośmiu tygodniach zastanawiasz się, czy twoje sutki przetrwają. Po 10 tygodniach jesteś pewna, że nawet nie kochasz swojego dziecka. Przez 12 tygodni płaczesz prawie za każdym razem, gdy dziecko płacze. To prawie cały dzień, każdego dnia.
I jakaś przyjazna przyjaciółka, a może twój lekarz ogólny, albo może twoja mama, sugeruje, że dostałeś pomoc. Prawdziwa pomoc.
Mogą wspomnieć Karitane. Lub Tresillian. Lub Masada. Gdzieś, by powstrzymać cię od czucia się tak, jak ty.
"Ava cały czas płakała, inne dzieci były szczęśliwe i uśmiechnięte, a ona zawsze płakała.
"Była jednym z tych odruchowych dzieci, a ona będzie miała paszę, a potem zwymiotuje ją z powrotem na nas."
Ava płakała od 12 do 15 godzin dziennie. Codzienny.
Najlepsza rzecz dla Kelly Cheung, matki tej płaczącej refluksii Ava, teraz piątej, wchodziła do Tresillian i widziała, że było tak wielu innych, którzy czuli się tak, jak ona. Kanał na Facebooku był pełen uśmiechniętych dzieci, pokojowych matek.
"Stwierdziłem, że Tresillian jest dla mnie przydatna, ponieważ widziałem inne kobiety walczące, nie byliśmy jedynymi w tej sytuacji."
Czym właściwie są takie miejsca jak Tresillian, Karitane i Masada? Miejsca, w których możesz mieszkać z dzieckiem przez kilka dni i uzyskać prawdziwą, praktyczną poradę.
Są one najczęściej określane jako "szkoły snu", ale w dzisiejszych czasach są one o wiele więcej. Większość ma nie tylko wyspecjalizowane pielęgniarki zajmujące się macierzą, ale także całą gamę usług, które pomogą ci uporządkować siebie i dziecko. Pediatrzy, psycholodzy, dietetycy.
Rodzic / opiekun ponosi koszt wyżywienia, który obejmuje zakwaterowanie i wyżywienie, i wynosi około 40 USD dziennie, ale może się różnić w zależności od miejsca. Dziecko jest przyjmowane w ramach Medicare lub w ramach prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. I w większości przypadków musisz zostać skierowany przez pracownika służby zdrowia, zwykle twojego lekarza ogólnego.
Ludzie z doświadczeniem, którzy nie mają tych wszystkich zwariowanych hormonów, które zalewają ich ciała. Osoby, które mogą opiekować się dzieckiem, dzięki czemu można uzyskać łączny czas snu. I osoby, które mogą pomóc ci w poruszaniu się po trudnej drodze osiedlania się dzieci.
Jasmine Glover mówi: "Jest wiele negatywnych rozmów na temat szkół snu". Ale zadziałało to dla niej i Leo. "Uwielbiam rutyny, a Leo też."
Nick Hopwood, naukowiec z University of Technology w Sydney, spędził lata badając programy dla matek i dzieci. W ubiegłym roku śledził 15 rodzin, a on wyśledził od pierwszego kontaktu z niektórymi z tych usług, takich jak Karitane, Tresillian lub Northern Sydney LHD.
Przeprowadził z nimi wywiad i osobę, która z nimi współpracował pod koniec programu, a następnie kilka miesięcy później skontaktował się z rodzicami.
"W wielu przypadkach były to naprawdę transformujące, trwałe rezultaty: rodzice, którzy czuli się bezradni i pozbawieni nadziei, teraz mieli nowe zrozumienie swoich dzieci i zróżnicowany repertuar strategii reagowania na nie w kochający sposób".
Ale podczas swoich badań na Tasmanii w tym roku odkrył także, że niektórzy rodzice są przerażeni takimi usługami. Mogą mieć negatywne doświadczenia z ochroną dzieci lub służbami bezpieczeństwa w przeszłości. I martwią się, że ich dzieci zostaną zabrane.
Mówi, że najlepszym rezultatem dla matek i dzieci jest to, że profesjonaliści pracują w partnerstwie z rodzicami, "z szacunkiem negocjując drogę z bezwarunkowym pozytywnym szacunkiem".
Jak więc rozwinęła się dla Ava i Kelly?
"Nie było żadnych cudów Tresilli w naszym domu - słyszałem, że niektórzy je dostają, ale to się nie wydarzyło dla nas, po powrocie nadal płakała do snu - często nawet do trzech godzin płaczu, przed wyczerpaniem przejęła, w ciągu dnia drzemki.
"Zacząłem nasz nocny rytuał czytania książki i spania obok niej, początkowo wymknąłem się, gdy zasnęła, a potem, gdy miesiące mijały, a ona nadal budziła się i płakała, rozwiązaniem stało się wspólne spanie. Bs: książki, blankie, bedtoys, dla rodzinnego uspokojenia, ale wspólne spanie dla lepszego snu w nocy. "
Czy ta szkoła snu była stratą pieniędzy? Nie ma mowy.
"Tresillian była darem niebios, ponieważ dzięki temu doświadczeniu zrozumiałem, jak inaczej zachowują się i rozwijają dzieci i dzieci, co dało mi pewność dokonywania wyborów, które pasowały do naszej rodziny, a wszystkie te cholerne książki dla dzieci dotyczące rozwoju i spania poszły do kosza".