7 rzeczy, które tracisz na temat karmienia piersią, kiedy jest po wszystkim
Tak wiele (dziwnych i irytujących i niepotrzebnych) kontrowersji związanych z karmieniem piersią dotyczy nie tylko odżywiania, ale także tego, co określa odpowiednią etykietę karmienia piersią. Wydaje się, że większość z nas ma opinię i wielu z nich nalega na dzielenie się swoimi uwagami na temat tego, kiedy, gdzie i jak długo mam karmić piersią. Są tak pochłonięci logistyką i drobiazgowymi szczegółami, że tęsknią za wielkim obrazem: karmienie piersią może nie tylko odżywić dziecko, ale może być cudowną pierwotną i niezrównaną więzią pomiędzy tym dzieckiem a jego mamą, a także jeśli ktoś zdecyduje się na karmienie piersią, jak i kiedy to zrobi, powinno być po prostu zostawione dwóm osobom na każdym końcu pępka.
Między dwójką moich dzieci karmiłem piersią przez 42 miesiące, czyli około 3, 5 roku. Dla niektórych to wydłużone karmienie piersią może umocnić mój status jako dziwoląg z natury - jestem z tym w porządku. Pozwolę, żeby ta tak zwana flaga maniaka przeleciała wysoko, bo oczywiście ten osąd jest niewłaściwie umieszczony i nieuzasadniony, i szczerze mówiąc, prawie miło jest, gdy ludzie osądzają moje wybory karmienia piersią, ponieważ oszczędza mi to kłopotu zmarnowania energii, zastanawiając się, czy to ludzie Chcę być z przyjaciółmi. W każdym razie związek z karmieniem piersią był ciężko zarobiony: walczyłem z zatkanymi kanałami, zapaleniem wymienia, słabymi zatrzaskami, więzami z języka, a nawet z rakiem piersi.
Po całej tej ciężkiej pracy - a być może również z tego powodu - wynik bycia zdolnym do karmienia piersią tak długo, jak tego chcę, był magiczny. Mimo to zadziwiające, ile osób mnie pyta, kiedy mam zamiar skończyć. Jak, hej, yo: Tak ciężko pracowałem - czy możemy się wyluzować przez minutę, zanim spytamy, kiedy odejdę? Poza tym nie jest tak, że mam tajną datę zakreśloną w moim dziennym terminarzu. Na razie nie ma takiej daty.
To powiedziawszy, nadejdzie koniec i będą w tym cudowne i smutne aspekty. (Myślę, że jedną z rzeczy, która sprawia, że tak bardzo kocham karmienie piersią jest świadomość, że nie będzie to trwać wiecznie, to jest skończony czas w moich relacjach z moimi dziećmi, i to już się nigdy nie powtórzy, więc tak, jestem dobrze wiedząc, że w końcu to się skończy.)
Dla tych, dla których karmienie piersią było trudne lub niemożliwe lub po prostu nie było czegoś, co chcieli zrobić: Szacunek. Nie musisz tego robić i nie musisz tego kochać, nawet jeśli to robisz. Ale dla tych z nas, którzy karmią piersią i kochają ją, jest zbyt wiele słodkich wspomnień, których brakuje nam, kiedy kończy się ten rozdział naszego życia.
Zbyt entuzjastyczny początkowy szał karmienia
Kiedy jesteś nowicjuszem w pielęgniarstwie, pomysł zaufania innej maleńkiej istocie twojemu sutkowi jest naprawdę przerażający. (Nawet jeśli są bezzębne!) Obaj moi chłopcy początkowo zbliżali się do moich cycków jak szalone, niedożywione piranie. Na szczęście było to bardziej zabawne, niż było niewygodne i zawsze stopniowo zanikało, ustępując powolnym, spokojnym oddechom, które ostatecznie uśpiły.
Zabawne, akrobatyczne stanowiska
Kiedy dorastali (i byli bardziej mobilni), moi chłopcy byli rozpaczliwie rozdarci między potrzebą szybkiej przekąski i tęsknoty za odkrywaniem ich rosnących światów. Jako "rozwiązanie" (ah, słabo rozwinięte umiejętności rozwiązywania problemów przez niemowlęta) musieli opracować całkiem wyjątkowe pozycjonowanie. Nauczyciele jogi i nauczyciele Pilates prawdopodobnie podziwiali genialny i niewiarygodnie elastyczny sposób, w jaki mogliby się skręcać, pozostając przy życiu.
Wpatrując się w siebie oczy (tak, poważnie, I nie jestem przepraszam)
Przepraszam, nie żałuję tutaj sentymentalizmu. Od samego początku karmienie piersią było dla mnie sposobem na zatrzymanie otaczającego nas świata, pozbycie się rozproszenia i skupienie się wyłącznie na moim dziecku. Było wiele bezcennych chwil, które wpatrywały się głęboko w swoje oczy i dostrzegły ich dziecinne błękity, zanim spokojnie pokiwały głową. W dzisiejszych czasach pielęgniarstwo jest w istocie jedynym momentem, w którym podziwiam przepiękne oczy mojego rozkochanego malucha.
Słodkie szmery
Już tęsknię, słysząc słodkie, zadowolone pomruki noworodka przy piersi. Obaj moi chłopcy zawsze brzmili tak, jakby próbowali szeptać słodkie figle swoim najlepszym przyjaciołom. Powiedzenie, że byli zauroczeni, byłoby niedopowiedzeniem wieku. Ich pierwszy, a może i najbardziej cudowny romans.
Zajęte ręce
Niezależnie od tego, czy dzieje się to na etapie noworodkowym, gdy maleńkie ręce ugniatają jak kocięta, czy też kilka miesięcy, kiedy po prostu spoczną na klatce piersiowej otwartą dłoń, jakby czuć bicie serca, aby poczuć się tak blisko, jak to możliwe. mogą. Jak mogłeś tego nie przeoczyć? W dzisiejszych czasach moje maluchy są niesławne z tego, że przynosiły do każdej sesji pielęgniarskiej. Zanim się o tym dowiem, Thomas the Train będzie przepychał mi usta albo niemożliwie utkwił w moich włosach, a my obaj upadliśmy w rozsypkę śmiechu.
Zapamiętywanie każdej funkcji ich twarzy
Karmienie piersią pozwala ci całkowicie pochłonąć i docenić każdy aspekt cudownego stworzenia, które stworzyłeś. Dla mnie często oznaczało to miękkie, miękkie, miękkie wąsiki z tyłu maleńkich uszu. Rozkoszowanie się ich nowym zapachem dla dzieci i pieszczenie ich słodkich, miękkich policzków było ulubioną rozrywką. Lub czule tropiąc kształt nosa, który dostali od tatusia, uroczo pulchne usta, które dostali od mamusi, i urocze rozszczepy podbródka, które przekazał dziadek.
Po prostu całkowicie w naszej strefie
Kiedy myślę o odsadzeniu, wiem, że jest nieskończona ilość rzeczy, które będę tęsknić. Wiem, że pomijam ciężar ich ciężkich główek w zgięciu ramienia. Maleńka połowa uśmiecha się do mnie, gdy ich nadęte małe brzuszki są w końcu pełne. Ale przede wszystkim, wiem, że będę tęsknił za wspólnym ( jak sądzę ) uczuciem, podczas niektórych sesji pielęgniarskich, że wszystko jest w porządku ze światem.
W porządku ze sobą. Raczej ze sobą. Dokładnie z wszechświatem. Absolutna jedność.
Dla nas związek karmienia piersią naprawdę był podstawą i drogą do wspólnych chwil relaksu, ciepła, spokoju i szczęścia. Myślę, że nazywają to bezwarunkową miłością.