11 Rzeczy, które Twoje dziecko myśli, kiedy są owinięte

Zawartość:

Kiedy miałem moje pierwsze dziecko, skupiałem się na pieluszkach. Urodziła się właśnie wtedy, gdy zapowiadała się mroźna zima, więc utrzymanie jej ciepła i przytulności było priorytetem numer jeden. Nie sądzę, żeby to uwielbiała. Sceptyczny wyraz jej drobnej twarzy sprawił, że zastanawiałem się, co dziecko ma na myśli, gdy się je zwija. Nigdy nie sprawiała wrażenia, że czuje się całkowicie swobodnie w swaddle. To prawda, że nigdy nie osiągnąłem poziomu "eksperta", ale wiedziałem, że jako jedna z pięciu S, pieluszka może pomóc jej się zrelaksować i przespać dłużej niż godzinę (jej najwyraźniej ulubiona noworodka). Chciałem, żeby to działało.

Mimo to, chęć działania nie oznacza, że każde dziecko automatycznie (lub kiedykolwiek) zajmie się pieluszką, a wraz z wiekiem pieluszka może zagrozić ich bezpieczeństwu. Kiedy miałem drugie dziecko, w lecie upał uniemożliwił mi zawinięcie go. Oboje pociliśmy się na siebie nawzajem, kiedy chodziłem z nim w nosidełku. Odszedłem na emeryturę na kołdrę, krótko po jego urodzeniu, niestety.

Mimo to, mimo że moje pieluszki się skończyły, wciąż zastanawiałem się, co moje dzieci myślą o tym, że są całkowicie schowane. Ponieważ dorastają, by ciągle kwestionować wszystko, co robią ich rodzice, domyślam się, że mieli pewne zastrzeżenia. Mogę być całkowicie projekcyjny, ale tutaj są pewne rzeczy, z których jestem całkiem pewny, zakładając, że dziecko myśli, kiedy są zwijane. (Zwłaszcza przez kogoś, takiego jak ja, który nigdy nie zrozumiał tego.)

"Cóż, tam jest dwadzieścia minut mojego życia"

Pidżanie nie jest dla nikogo na czasie. Lub cierpliwość. Albo dodatkowe powijaki, gdy zrujnujesz te, które masz, pokonane przez monumentalną porażkę flaneli, która odmawia składania do twojej woli.

"Nie pasujesz do Baby Houdini"

Escape to główny motyw życia każdego ambulatoryjnego dziecka, jestem tego pewien. Niektóre dzieci są dobrymi podkładami, inne są dobrymi jedzącymi, ale wszystkie wykazują niezwykły talent w dziedzinie niesamowitych wybuchów. Dzisiaj to ich kokon dla pieluszek, jutro będzie to ich łóżeczko. Przypuszczam, że to dobra praktyka dla rodziców, więc możemy przymocować luki, gdy nasze dzieci stają się nastolatkami z planami wymknięcia się z domu.

"Ucieczka jest zabawna, więc zróbmy to co pięć minut na następne dwie godziny"

Są tak dobrzy w wyłamywaniu się z przewagi, chcą pokazać tę nową umiejętność zasadniczo na zawsze. Nigdy się nie zestarzeje z powodu tych małych kłębów irytacji. Nie mogę powiedzieć tego samego o rodzicach.

"Rzep? Naprawdę?"

Proszę mi nie mówić, że byłam jedyną mamą, która uważała, że powijany koc z zapięciami na rzep (aby uniknąć wspomnianych ucieczek małych rączek, które zamierzają drapać pulchne policzki) był najlepszym pomysłem . To, co zyskałem z hartem kleju, zatraciłem się w ciszy i spokoju. Obudziłem się z tym dzieckiem w każdy cholerny czas.

"Jestem człowiekiem, nie projektem Origami"

Istnieje około 8 miliardów precyzyjnych fałd, które rodzic musi wykonać, aby właściwie przewinąć niemowlę. Tak, to jest poprawne. Miliardy, bo jeśli zepsujesz krok drugi, zostaniesz sprytnie wkręcony w kroku 72.

"Czy to oznacza, że zamieniam się w motyla, kiedy się budzę?"

Owinięte dzieci na zdjęciach Anne Geddes są plakatowymi dziećmi do praktyki. Kiedy próbowałem zawijać moje, kokonowe jak w ich miękkich kocykach, były bardziej jak zmumifikowane lalki. To było przerażające.

"Jeśli to jest jakiekolwiek wskazanie twoich umiejętności tworzenia burrito, mamy problem"

Spotkaj się z tym, dzieciaku. Moje burritos zawsze się rozpadają. Jednak jestem całkiem dobry w pakowaniu prezentów, więc to się liczy, prawda? To znaczy, gdyby użycie taśmy było dopuszczalne w sztuce powiązywania, byłbym najlepszy w tym wszystkim.

"Wiesz, że wkrótce będę już wciągnięty, wydam ci pieluchę, prawda?"

Tak, wiem. Wszyscy wiemy . Jest to oczekiwanie każdego rodzica, że najgorszy rodzaj sytuacji pieluchy nastąpi tylko w najbardziej niewygodnym czasie. Po prostu to załatwmy i pozwól nam wszystkim iść naprzód.

"Powiedz" Przytul się jak burza na dywanie "Jeszcze raz i możesz się pożegnać z tym sześciotygodniowym, milowym uśmiechem, na który czekałeś"

Gdybym nie słodko gruchał na moje niemowlę, gdy ją owinąłam, bałam się, że będzie kompletnie zdezorientowana. Na przykład, dlaczego dokładnie ograniczałem jej ruch, kiedy oboje ciężko pracowaliśmy, aby wydostać ją z ciasnej przestrzeni mojego łona? Więc tak, polegałem na wielu fałszywych zwrotach. Słuchaj, było 3 nad ranem. Nie spałaby. Nie wiedziałem, co mówię. Miałem nadzieję, że nie wytrzyma tego przeciwko mnie.

"Zbyt mocno
Musi
Pluć
W górę
"

Kiedy to się stało - i zdarzało się to często - byłem podwójnie znieważany. Po pierwsze, przez zwykłe marnowanie czasu spędzonego na owłosieniu dziecka, zanim zwymiotowała. Po drugie, ponieważ zmartwychwstałem w środku nocy, aby usiąść na kanapie przez 45 minut, aby nakarmić jej wszystkie cenne mleko z piersi, które właśnie wylała na nas obu. Gdybym jednak nie owinął jej skutecznie, niewątpliwie by się wyrwała. Więc wybór był albo wygrzać na krótko w udanym blasku dobrego przewijacza, aż ona rzuciła się, albo ostrożnie przewijać, aby uniknąć jakiegokolwiek bałaganu, wiedząc, że będziesz powracał, aż dziecko zacznie się przewracać, około 90 dni od teraz . Decydowanie między dwoma rodzajami zła jest w zasadzie tym, czym jest wychowanie.

"Mam zamiar dać ci wrażenie, że to mnie ochładza, ale jak tylko to zrobisz, zacznę znowu krzyczeć"

Klasyczny ruch dziecka, ten. W końcu czuję się pewnie w swoich umiejętnościach rodzicielskich, a ty przekręcasz scenariusz na mnie. Dobrze grał, dziecko, dobrze grał.