Kobiety, które lepiej nie czekają, niż są indukowane, jeśli ich wody przedwcześnie się rozpadną - stwierdza dziennik Lancet
Rachel Dale wzięła to za pewnik po narodzinach swojego pierwszego syna, który następnym razem pojechałaby do domu ze szpitala z dzieckiem przytulonym w ramionach.
Ale jej kolejne dwójki dzieci spieszyły do świata po tym, jak jej wody przedwcześnie się urwały, a kiedy wróciła do domu, zostawiła je w plastikowych kołyskach, codziennie powracając na oddział intensywnej terapii noworodków z butelkami z wypitym mlekiem.
Spodziewała się, że podąży za tym samym wzorem co jej numer cztery.
Tym razem jej wody rozpłynęły się jeszcze wcześniej i położono ją na łóżku w szpitalu, dopóki nie weszła do pracy spontanicznie pięć tygodni później.
Gdy jej dziecko przybyło w wieku 35 tygodni, był gotowy do powrotu do domu.
"To było wspaniałe" - powiedziała Dale. "Miałem go w pokoju ze mną przez cały czas po jego urodzeniu, a potem musiałem zabrać go ze mną do domu."
Błony otaczające pęknięcie worka owodniowego zanim matka wejdzie do porodu w około 20 procent wszystkich porodów i 40 procent urodzeń przedwczesnych.
Kiedy ma to miejsce przed 34 tygodniem, kobiety nie są generalnie indukowane, ponieważ powikłania wcześniactwa przeważają nad ryzykiem dla dziecka z zakażeniem, a przez 37 tygodni uważa się, że niemowlę osiągnęło pełny okres.
Ale opinia medyczna została podzielona na to, czy kobiety, których wody przełamują od 34 do 37 tygodni, powinny natychmiast urodzić dziecko lub poczekać, aż dziecko stanie się dojrzalsze.
Ostatnio utrwala się na rzecz indukowania porodu, ponieważ opieka na oddziale intensywnej terapii noworodków ma wysoką jakość, a konsekwencje infekcji - w tym porażenia mózgowego - są tak poważne.
Jednak badania przeprowadzone przez Instytut Kollinga na Uniwersytecie w Sydney dowiodły, że dzieci lepiej nie czekają w macicy w tym okresie zmierzchu, niż nie są natychmiast indukowane.
Randomizowana kontrolowana próba, opublikowana w czasopiśmie medycznym The Lancet, stwierdzała, że dzieci, których matki zostały umieszczone w "oczekiwaniu na leczenie", miały znacznie mniejsze szanse na niewydolność oddechową i brak różnic w częstości występowania infekcji w porównaniu z tymi, które zostały natychmiast zaindukowane.
Główny autor, Jonathan Morris, powiedział, że wcześniej nie prowadzono żadnych badań, które uzasadniałyby natychmiastową indukcję, pomimo że brytyjskie wytyczne zostały zaktualizowane w 2010 roku, aby zalecić praktykę i amerykańskie wytyczne w 2013 roku.
"Zwykle chcemy robić rzeczy, a nie robić rzeczy - i to sugeruje, że być może nie powinniśmy robić rzeczy" - powiedział profesor Morris.
"W ciągu ostatnich 15 lat nastąpiło niezwykłe przesunięcie w kierunku wcześniejszych i wcześniejszych narodzin, a co oczywiste, te ostatnie tygodnie są naprawdę krytyczne".
Około 8 procent dzieci rodzi się przedwcześnie w świecie każdego roku, a nawet osoby urodzone między 34 a 37 tygodniem mają większe szanse na choroby metaboliczne, choroby sercowo-naczyniowe, otyłość, zmniejszone czynności układu oddechowego i upośledzenie uczenia się, powiedział profesor Morris.
Po przeprowadzeniu badania Monash Medical Center zmieniła politykę na rzecz zarządzania kobietami w ciąży, których wody przekraczają od 34 do 37 tygodni.
Dyrektor Departamentu Obrony, Euan Wallace, powiedział, że dwa oddziały w centrum stosowały politykę przeciwną, ale teraz przyznał, że jego praktyka natychmiastowej dostawy była błędna.
"Nasza praktyka była podawana po 34 tygodniach, a powodem były obawy dotyczące infekcji powodującej problemy dla dziecka" - powiedział profesor Wallace.
"Kiedy wyniki wypadły, lepiej dla dziecka, jeśli tylko siedzisz napięty i niech ciąża pójdzie trochę dalej.
"Widoczne zagrożenia, o które się martwiliśmy, w rzeczywistości nie istnieją."
