When Kids Act Out
Małe dzieci potrzebują dużo uwagi, ponieważ nie mogą dbać o siebie. W miarę dorastania dzieci uczą się być bardziej samowystarczalne i nie wymagają już pomocy rodziców w każdym aspekcie swojego życia. Dzieci w wieku 4-6 lat są na skraju braku uwagi rodziców przez całą dobę i muszą nauczyć się radzić sobie z tą zmianą. Wiele dzieci nie lubi przejścia i decyduje się na działanie.
Co działa w tym wieku?
Podczas gdy nastolatki zatrzaskują drzwi, a nawet odjeżdżają, małe dzieci nie mają takich opcji, aby pokazać, że są zdenerwowane. Zamiast tego mogą płakać lub skomleć bez prawdziwego powodu. Toczą się i rzucają, a nawet stają się fizyczni, kopiąc lub uderzając kogoś w pobliżu. Napady złości są powszechne wśród dzieci w wieku 4–6 lat, gdy działają, próbując sobie poradzić.
Dlaczego oni działają?
Głównym powodem, dla którego dzieci w tym wieku źle się zachowują, jest to, że chcą uwagi. Podczas gdy ich ciekawość i zainteresowania rosną, co prowadzi ich do samodzielnego poważnego odkrywania, nadal chcą, aby mama i tata patrzyli. Powiedzmy, że jesteś na przykład w sklepie spożywczym, a twój 5-letni syn zaczyna narzekać, że chce trochę pianek. Mówisz mu „nie” i uspokajam głos. Może wtedy eskalować do pełnego krzyku, a nawet zacząć zbierać przedmioty z półek. Twój syn prawdopodobnie jest zdenerwowany, ponieważ skupiasz się na liście zakupów i dostajesz potrzebne rzeczy na obiad zamiast na niego patrzeć. Z czasem nauczy się, że nie możesz przez cały czas skupiać na nim całej swojej uwagi.
Jak możesz pomóc?
W przypadku np. Sklepu spożywczego zastanów się, czy nie zaangażować swojego dziecka w to zadanie. Porozmawiaj z nim o tym, co kupujesz i dlaczego. Zadaj mu pytania dotyczące przekazywanych pokarmów, na przykład: „Czy lubisz brokuły?” lub „Czego chcesz na obiad?” Poproś go, aby pomógł ci wybrać składniki, a nawet spróbował przeczytać twoją listę zakupów. W ten sposób zwracasz na niego uwagę i zmniejszasz prawdopodobieństwo, że on zadziała, jednocześnie realizując swój cel, jakim jest zaopatrzenie się w artykuły spożywcze.
To nie zawsze zadziała. Czasami twoje dzieci odegrają się, ponieważ są wyczerpane lub zjadły za dużo cukru. Niektóre dni są po prostu zepsute - wszyscy mamy takie chwile! Kluczem jest pozostać cierpliwym. Krzyczenie często tylko eskaluje sytuację, podczas gdy spokojne zajęcie się danym problemem jest znacznie bardziej uspokajające i prawdopodobnie zyska pozytywną reakcję twojego dziecka.
Psych Central napisał, że dzieci uczą się metodą prób i błędów. Wystąpienie jest jednym ze sposobów na uzyskanie odpowiedzi, mimo że często nie zyskuje reakcji, na którą liczą dzieci. Każde dziecko jest inne - niektóre wymagają więcej uwagi i interakcji niż inne, więc to od Ciebie zależy, jak wyjaśnić prawdziwy powód niewłaściwego zachowania, a następnie rozwiązać dany problem.