Zarządzanie małym dzieckiem dla tatusiów przyjmujących opłaty
Kiedy myślisz o ojcu, tworzony obraz jest kształtowany przez model własnego ojca. Jeśli był przywódcą rodziny, są szanse, że pomyślisz, że musisz być przywódcą. Ale lider może znaczyć wiele rzeczy. Na początek, ponieważ jesteś częścią innego pokolenia niż ojciec, prawdopodobnie zamierzasz podzielić się tytułem ze swoim partnerem. I zamiast modelu przywództwa, który polega na ślepym podążaniu, najlepiej służyć tobie i twojemu partnerowi, przyjmując rodzaj modelu współpracującego nauczyciela - partnerstwo, które obejmuje również twoje dziecko, ucznia.
Podczas gdy twoje dziecko jest małe, bycie nauczycielem jest stosunkowo proste. Ale rola zmienia się, gdy staje się ochrypłym, wędrującym maluchem, który domaga się swojej drogi. Wobec tego dzikiego malucha, który ciągle cię testuje, jak utrzymujesz porządek?
Nie ma jednej właściwej decyzji
Pierwszą rzeczą do zrozumienia jest to, że każdy wybór jako rodzic uczy twoje dziecko lekcji. Na przykład zdecydowałeś, że jej pora snu musi być konsekwentna, nawet w nocy, kiedy masz gości, więc czuje bezpieczeństwo, jakie zapewnia granica i rutyna. Dlatego możesz poprosić ją o powiedzenie swoim gościom dobranoc, a następnie usprawiedliwić się w towarzystwie, aby przejść z nią do rutyny na dobranoc. Możesz też chcieć zmienić jej porządek przed snem na tę wyjątkową noc, ucząc ją w ten sposób radzenia sobie ze zmianą i elastyczności. Każdy wybór jest właściwy, ponieważ uczy twoje dziecko pozytywnej lekcji.
Więc kto tu rządzi?
Jak pokazuje powyższy przykład, możesz zdecydować, czego uczysz swoje dziecko, jak to robisz i kiedy to robisz - ale pamiętaj o jednym prostym fakcie: Twoje dziecko kontroluje cię! Pewnego dnia odzyskasz kontrolę nad swoim życiem, ale na razie ona zdecyduje, kiedy usiądziesz; kiedy telewizor się włączy i co będziesz oglądać; a kiedy przeczytasz ten magazyn, który próbujesz zakończyć przez kilka dni. Masz inne obowiązki niż dbanie o swoje dziecko, ale twoja pierwsza rola jako głównego opiekuna koncentruje się wokół jej potrzeb i lekcji, których musi się uczyć każdego dnia.
Każda próba kontrolowania twojego malucha dostarczy dalszych dowodów na to, że nie możesz go kontrolować; w rzeczywistości nie można tak naprawdę kontrolować żadnej innej osoby. (W końcu trudno jest mieć samokontrolę.) Zamiast myśleć o „kontrolowaniu” dziecka, ustal granice, aby nauczyć ją bezpiecznego poruszania się po świecie. Daj mu konsekwencje dla pozytywnych i negatywnych zachowań podczas testowania ustalonych limitów. Nazywamy to dyscypliną nauczania poradnictwa - czyli jak pomóc dzieciom nauczyć się zastępować nieodpowiednie zachowania odpowiednimi.
Wiemy, że to nie jest łatwe. Pamiętaj tylko, że nie jesteś sam. Masz partnera, który jest częścią zespołu nauczycielskiego twojej rodziny. Wspólnie możesz ustanowić zasady i rutyny, uczyć pozytywnych lekcji i od czasu do czasu mieć spokój, nawet gdy zajęty maluch chce rządzić wszystkimi i wszystkim w swoim świecie.