Zespół niedotlenienia układu oddechowego (NRDS)

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest zespół zaburzeń oddechowych noworodków?
• Przyczyny i czynniki ryzyka dla zespołu zaburzeń oddechowych u noworodka
• Objawy i objawy zespołu zaburzeń oddechowych u noworodków
• Diagnoza
• Komplikacje
• Leczenie
• Zapobieganie

Zwyczaj normalnej ciąży wynosi 40 tygodni. Podczas tych 40 tygodni płód rośnie i rozwija wszystkie narządy, takie jak mózg, serce, wątroba, nerki i płuca. Właściwy rozwój wszystkich tych narządów zależy od wielu czynników, takich jak dobry stan zdrowia matki i dostępność niezbędnych składników odżywczych dla dziecka w odpowiednim czasie.

Czasami, z powodu przedwczesnego porodu, wszystkie narządy mogą nie rozwinąć się w pełni, co może prowadzić do poważnych powikłań wymagających natychmiastowej opieki po porodzie.

Co to jest zespół zaburzeń oddechowych noworodków?

Zespół niewydolności oddechowej noworodków, znany również jako choroba błony śluzowej jamy ustnej, jest stanem, w którym płuca niemowlęcia nie rozwinęły się całkowicie w momencie narodzin, prowadząc do niewłaściwego funkcjonowania narządu. Zdrowe płuca mają ogromne znaczenie dla przeżycia noworodka, a dzieci z zespołem zaburzeń oddechowych u noworodków mogą mieć trudności z normalnym oddychaniem.

Przyczyny i czynniki ryzyka dla zespołu zaburzeń oddechowych u noworodka

Przedwczesne porody są jedną z głównych przyczyn zespołu zaburzeń oddechowych u noworodków. Przedwcześnie urodzone dzieci nie zawierają środka powierzchniowo czynnego, substancji, która ułatwia ekspansję i kurczenie się płuc. Pomaga również utrzymać pęcherzyki, małe pęcherzyki powietrzne w płucach, otwarte. Ten niedobór może prowadzić do problemów z oddychaniem i problemów z płucami.

Zespół ten może być również spowodowany genetycznymi problemami związanymi z rozwojem płuc u dziecka.

Oprócz przedwczesnego porodu dziecka, inne czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do zespołu zaburzeń oddechowych u noworodka, obejmują:

• Dostarczanie sekcji C bez pracy matki
• Występowanie cukrzycy u matki
• Historia IRDS w rodzinie
• Ciąża z bliźniakami, trojaczkami
• Asfiksja okołoporodowa
• Niespójny i upośledzony przepływ krwi u dziecka w czasie ciąży

Objawy i objawy zespołu zaburzeń oddechowych u noworodków

Większość objawów syndromu niewydolności oddechowej noworodków lub noworodków RDS u noworodków jest widoczna tuż po urodzeniu dziecka. Jednak objawy mogą pojawić się nawet do 24 godzin po urodzeniu dziecka. Typowe objawy, na które należy zwrócić uwagę, obejmują:

• Wydzielanie nozdrzy w czasie oddychania
• Płytki do szybkiego oddychania
• Wygląd skóry z niebieskawym odcieniem
• Ciężkość podczas oddychania
• Zmniejszono produkcję moczu
• Chrząkanie w czasie oddychania
• Przyspieszone tętno
• Świszczący oddech
• Nadmierne pocenie

Niektóre z tych objawów są podobne do objawów innych stanów i zakażeń. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i wykonać niezbędne testy, aby zidentyfikować przyczynę i podjąć niezbędne działania naprawcze.

Jeśli problem nie zostanie rozwiązany we właściwym czasie, może to spowodować wzrost poziomu dwutlenku węgla we krwi powodując nieodwracalne uszkodzenie dziecka.

Diagnoza

Aby zdiagnozować stan, lekarze mogą zasugerować wykonanie testów laboratoryjnych, aby wykluczyć obecność innych infekcji, które mogą powodować problemy z oddychaniem. Lekarz może dokonać następujących ocen i zaproponować następujące testy w celu zdiagnozowania stanu:

• Wygląd, kolor i wzory oddechu dziecka w celu wykrycia wszelkich odchyleń od normalnego stanu ciała przy urodzeniu.
• RTG klatki piersiowej, aby sprawdzić stan płuc.
• Wykonaj analizę gazów krwi, aby sprawdzić poziom tlenu we krwi przy zwiększonym poziomie dwutlenku węgla i obecności nadmiaru kwasu w płynach ustrojowych.
• Echokardiografia może być wykonana, aby wykluczyć wszelkie problemy z sercem, które mogą powodować objawy podobne do zespołu niewydolności oddechowej.

Komplikacje

Noworodkowa RDS może prowadzić do komplikacji, które mogą być śmiertelne i mają długotrwały wpływ na normalny wzrost dziecka. W niektórych przypadkach warunek ten może zagrażać życiu, jeśli nie zostanie do niego dopuszczony. Inne komplikacje, które mogą wynikać z tego stanu, obejmują:

• Ślepota
• Infekcja krwi
• Zakrzepy krwi w ciele
• Niewłaściwy rozwój umysłowy prowadzący do upośledzenia umysłowego
• Nagromadzenie powietrza w worku wokół płuc i serca
• Krwawienie w mózgu lub płucach
• Dysplazja oskrzelowo-płucna, która jest zaburzeniem oddychania
• Odma opłucnowa - zapadnięte płuco

Ciężki zespół zaburzeń oddechowych może również prowadzić do niewydolności nerek i niewłaściwego rozwoju innych ważnych narządów. W zależności od ciężkości cierpienia komplikacje byłyby odmienne u każdego noworodka. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i zrozumieć rozwiązanie wszelkich komplikacji, które dziecko stoi.

Leczenie

Objawy zespołu zaburzeń oddechowych pojawiają się zwykle natychmiast po urodzeniu dziecka. Niemowlęta urodzone z tym stanem są obserwowane w oddziale intensywnej terapii noworodków.

Terminowe traktowanie stanu ma w tym przypadku znaczenie drugorzędne. Opóźnione działanie korygujące może prowadzić do dalszych komplikacji, ponieważ narządy dziecka są pozbawione wystarczającej ilości tlenu.

Poniżej przedstawiono leczenie dostępne dla niemowląt z rozpoznanym zespołem niewydolności oddechowej niemowląt:

1. Terapia zastępcza surfaktantem : w przypadkach, w których niemowlę nie ma wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego, terapia ta daje mu środek powierzchniowo czynny przez rurkę oddechową. Zapewnia to, że środek powierzchniowo czynny dostaje się do płuc. Lek jest w postaci proszku i jest podawany dziecku poprzez mieszanie sterylnej wody z nim. Po wykonaniu tej czynności dziecko zostaje umieszczone w respiratorze, aby zapewnić dodatkowe wsparcie oddechowe. W zależności od ciężkości zespołu lekarz decyduje o częstotliwości i czasie trwania tej procedury. Ta terapia jest najskuteczniejsza, gdy rozpoczyna się w ciągu pierwszych sześciu godzin po urodzeniu.
2. Terapia tlenowa : W tej terapii tlen jest dostarczany do narządów dziecka. W przypadku braku wystarczającej ilości tlenu narządy krytyczne mogą nie działać prawidłowo, a zatem do podawania tlenu niemowlęciu stosuje się respirator.
3. Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych : W tym zabiegu stosuje się ciągłą pozytywną maszynę do pomiaru ciśnienia w drogach oddechowych (NCPAP) do podawania tlenu przez nozdrza przez umieszczenie małej maski na nosie. Niemowlę może również poddać się bardziej inwazyjnemu zabiegowi polegającemu na umieszczeniu wentylatora w tchawicy, który następnie będzie oddychał dla niemowlęcia.

Lekarz może zdecydować o stosowaniu leków w celu zmniejszenia bólu, na który niemowlę może napotkać, podczas gdy jakiekolwiek leczenie jest w toku. Skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, jakie leczenie będzie odpowiednie dla Twojego dziecka i jak długo potrwa, zanim niemowlę wyzdrowieje z tego stanu.

Należy również zrozumieć niezbędne środki ostrożności, które będą konieczne, aby dziecko nie cierpiało z powodu reperkusji.

Zapobieganie

Główną przyczyną zespołu zaburzeń oddechowych u niemowląt jest przedwczesne porody. Aby zapobiec RDS u noworodków, ważne jest podjęcie środków w celu zapewnienia, że ​​dziecko rodzi się w czasie i nie przedwcześnie.

Ryzyko przedwczesnego porodu można zmniejszyć, stosując konsekwentne i dobre środki ostrożności w całym okresie ciąży w ciąży, w połączeniu z brakiem spożywania alkoholu, narkotyków i papierosów w czasie ciąży.

W przypadkach, w których przedwczesne porody są prawdopodobne lub nieuniknione, lekarz może podawać matce kortykosteroidy. Lek ten jest przydatny do szybszego rozwoju płuc i wytwarzania środka powierzchniowo czynnego, co jest bardzo istotne dla prawidłowego funkcjonowania płuc u niemowląt.

Zwalczanie zespołu zaburzeń oddechowych u noworodków może stanowić wyzwanie dla rodziców. Stan wymaga, aby dzieci były pod stałym nadzorem i opieką. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w sprawie niezbędnych środków ostrożności, które należy podjąć dla dziecka przez następne kilka lat po porodzie. W przyszłości mogą być konieczne okresowe testy ciała, badanie wzroku i badania słuchu oraz terapia logopedyczna.