Mam karmiące piersią moje 4-letnie dziecko, i to właściwy wybór dla nas
Nie planowałem tego w ten sposób. Nie patrzysz na maleńkiego noworodka i myślisz, że będę karmić piersią aż do ukończenia 4 lat. Ale tak właśnie dzieje się z moim średnim synem. I jestem z tego zadowolony. AAP zaleca opiekę pielęgniarską, dopóki Twoje dziecko nie ukończy 1 roku życia, i na szczęście niewielu ludzi będzie miało problemy z karmieniem piersią jej 12-miesięcznego dziecka. Światowa Organizacja Zdrowia idzie jeszcze dalej, zalecając karmienie piersią dodatkowymi pokarmami "przez 2 lata lub dłużej." Podczas gdy niektórzy ludzie mogą uważać, że 2-letni jest za stary, aby opiekować się pielęgniarką, większość kobiet wzruszyłaby ramionami.
Jest jednak druga część zalecenia AAP, której niektórzy nie widzą. Karmienie piersią powinno być kontynuowane, mówi najbardziej szanowane ciało w amerykańskiej medycynie pediatrycznej, "tak długo jak wzajemnie pożądane przez matkę i dziecko." Karmienie piersią, dla mojego syna i mnie, jest wciąż pożądane. Jego wiek nie uwzględnia tego. Karmienie piersią nadal jest łatwym sposobem na uspokojenie go, pomoc w odnalezieniu jego ośrodka, zapewnienie mu miejsca do odpoczynku, pokazanie mu, że jest tak kochany jak jego młodszy brat, aby pomóc mu zasnąć i na jakikolwiek inny numer. z powodów rodzicielskich nie wstydzimy się przyznać.
To nie powinien być szok. Antropolog Katherine Dettwyler, adiunkt na Uniwersytecie w Delaware, wykorzystała dane naczelnych do przeprowadzenia obszernych badań nad naturalnym wiekiem odsadzenia ludzkiego. Ma 4 do 7 lat. Tak więc, mój syn i ja jesteśmy normalnymi (ludzkimi) naczelnymi, kiedy chodzimy razem, równomiernie, przez 3 lata, 9 miesięcy.
Powiedziałbym, że wyznaczam sobie 2 lata jako mój cel pielęgniarski, ale kłamałbym. Nigdy nie postawiliśmy sobie celu poza samą pielęgnacją. Już wcześniej opiekowałam się jego starszym bratem, aż miał 3 lata, więc kiedy ludzie pytali mnie, jak długo mam zamiar karmić piersią moją sekundę, wzruszyłem ramionami i powiedziałem: "Jak długo chce." Gdybyś naciskał mocniej, Powiedziałem, że 4 lata to moja granica. A teraz zbliżamy się do tego terminu.
Pielęgnowałem mojego syna przez tak długi czas z wielu powodów. Po pierwsze, chciał. To była jego decyzja, aby kontynuować; Po prostu poszedłem z tym. Pielęgniarstwo mi nie przeszkadzało, a to pomogło powstrzymać napady złości ( cokolwiek, co powstrzymałoby napady złości, amiryt?). Karmienie piersią było dla niego ważnym sposobem na połączenie się ze mną. To nadal jest. Nie zamierzałem mu tego odebrać, ponieważ osiągnął pewien arbitralny wiek.
Ale pielęgnowanie mojego syna stało się bardzo ważne, gdy stałem się nieoczekiwanie w ciąży w czasie, gdy skończył 15 miesięcy. Historycznie, moje ciąże nie były ładne, a moja trzecia nie była inna. Od razu zacząłem wymiotować i nie mogłem już z nim spać - nie mogłem znieść dotknięcia kogokolwiek, gdy spałem. Na szczęście karmienie piersią w ciągu dnia pomogło mu nadal czuć się blisko i blisko.
Podczas mojej trzeciej ciąży rozwinęłam krwawienie gravidarum (wymiotowałem, póki nie usmażyłem się i potem zwymiotowałem). Byłem przykuty do łóżka przez trzy miesiące, zniosłem jeden pobyt w szpitalu i przez większość czasu czułem się jak śmierć. Na szczęście jeden z moich leków zwiększył laktację jako efekt uboczny. Pozwalało mi to utrzymać pielęgniarkę przez ciążę, gdy podaż kobiety najczęściej wysycha. Pielęgniarstwo pozwoliło mojemu synowi połączyć się z matką, która nie była już bardzo związana z jego życiem. Większość dni spędziłem w łóżku. Zaopiekowali się nim inni ludzie. Ale zawsze mogli go doprowadzić do karmienia piersią. Wyciągnąłby się obok mnie, przytulił się i uśmiechnął. Pogłaskałem go po włosach i czasami płakałem z wdzięczności, że mam jedną rzecz, którą mogę mu jeszcze podzielić.
Wiedziałem, że mój syn, podobnie jak większość dzieci, będzie miał trudności, gdy urodzi się dziecko. Musiałby zaakceptować, że już nie jest dzieckiem i że teraz musi mnie znów dzielić z kimś innym. Był smutny i zazdrosny. Za każdym razem, gdy niemowlę opiekowało się nim, chciało również piastować opiekę. Byłem z tym cierpliwy, ponieważ wiedziałem, jak bardzo dawało mu to kotwicę podczas wszystkich zmian w jego życiu. Pomagało mu to, gdy czuł się pominięty. Pomagało mu to, gdy czuł się zazdrosny. Pomagało mu to, gdy był przerażony lub przytłoczony.
Ludzie mogą być "wyrzuceni" z idei pielęgnowania starszego dziecka, ponieważ myślą, że jest w jakiś sposób wypaczony, lub że robię to dla własnej korzyści. Uwierz mi, nie możesz zrobić pielęgniarki. Jeśli nie chcą, nie robią tego. Po prostu nie chcą zatrzasnąć i jak wiele kobiet wie, żadna siła na ziemi nie spowoduje, że dziecko zatrzaśnie się, gdy nie będzie tego chciało.
Nie pielęgnuję, żeby go jakoś zatrzymać. Pielęgnuję z własnych powodów - i dla mojego syna. Jesteśmy na 3 lata, 9 miesięcy i nadal od czasu do czasu karmimy. Jestem z tego zadowolony. On jest też.