Jak stwierdzić, czy faza "wybrednego jedzenia" Twojego dziecka jest normalna
Jeśli masz dziecko, które jest wybredne, nie jesteś sam. Prawie połowa dzieci przejdzie przez wybredny okres jedzenia we wczesnych latach. Zapewniamy, że odmowa jedzenia przez małe dzieci jest normalnym etapem rozwoju.
W rzeczywistości nieudolność jedzenia zapewniała przetrwanie naszych przodków "jaskiniowców". Preferencje dla smaków słodkich i tłuszczowych nadają priorytet przechowywaniu energii (świetnie w czasach niedoboru żywności), podczas gdy odrzucenie nieznanej żywności lub gorzkich aromatów (najczęściej spotykanych w warzywach) pomaga uniknąć połknięcia potencjalnych toksyn.
W przeciwieństwie do naszych przodków, jesteśmy rozpieszczani wyborem szerokiej gamy bezpiecznych, smacznych i bogatych w energię potraw. Ewolucyjny kac o odmowie jedzenia już nie służy jako funkcja przetrwania, ale dziś jest klepany terminem "jedzenie zjadliwe".
Podczas gdy geny, które określają nieprzyjemności w jedzeniu, mogły zostać przekazane przez naszych przodków, niekoniecznie są naszym przeznaczeniem.
Narażanie małych dzieci na różnorodne pokarmy, szczególnie owoce i warzywa przed ukończeniem dwóch lat, wiąże się z niższym zjadaniem jedzenia w przyszłości. Uczenie się poprzez widzenie i degustację zwiększa znajomość dziecka z jedzeniem i ostatecznie uczą się go lubić.
Wymaga to dużej cierpliwości ze strony rodzica. Próbując przyspieszyć ten proces, zainteresowani rodzice mogą stosować odwrotne do zamierzonych praktyki żywieniowe, takie jak naciskanie i spożywanie żywności jako nagrody.
Biorąc pod uwagę wysoki poziom troski o wybredne jedzenie i korzyści wynikające ze spożywania zróżnicowanej diety, rodzice muszą wiedzieć, jak zarządzać odmową jedzenia.
Jakość ponad ilość
Niezbędna jest wczesna reakcja rodziców na odmowę jedzenia. Dowody wskazują na to, że zachęcano matki do karmienia pożywienia, pozwalając dziecku decydować o tym, jak dużo lub w ogóle jedzą ("zapewnia rodzic, dziecko decyduje") zareagowały bardziej stosownie do odmowy jedzenia. Odpowiednie odpowiedzi obejmują:
- kontynuowanie ponownego oferowania odrzuconej żywności
- unikanie nacisku
- unikanie używania jedzenia jako nagrody
- unikanie oferowania alternatywnej żywności
Trzy lata później ich dzieci zjadły większą różnorodność owoców i warzyw. Badanie to sugeruje, że rodzice priorytetowo traktują różnorodność żywności wysokiej jakości, a nie zapewniają odpowiednią ilość.
Lepsze wskazówki dla rodziców
Australijskie wytyczne żywieniowe zalecają dzieciom spożywanie "wystarczającej ilości pokarmu" z pięciu grup żywności w celu wspierania wzrostu i określania rozmiarów podawanych, o ile wystarczy.
Te wielkości podawania są takie same jak w przypadku dorosłych. Na przykład dziecko w wieku od dwóch do trzech lat powinno spożywać 2, 5 porcji warzyw dziennie, przy czym jedna porcja to 75g. Ale rozmiary te nie są oparte na tym, ile dzieci faktycznie jedzą.
Maluchy spożywają mniejsze porcje niż dorośli, ale jedzą częściej w ciągu dnia. Problem polega na tym, że standardowe rozmiary serwletów mogą sprzyjać nierealistycznym oczekiwaniom rodziców co do tego, ile dziecko może zjeść podczas jednego posiedzenia.
Wielu rodziców opisuje swoje dziecko jako nie mające dużego apetytu na jeden dzień, ale nienasycone w następnym. To normalne. W rzeczywistości, wielkości porcji w krajowych wytycznych były pierwotnie wzorowane na tym, co powinno przyjmować dziecko przez cały tydzień.
Zalecenia zostały zredukowane do jednego dnia, być może w celu ułatwienia zrozumienia wiadomości. Biorąc pod uwagę spożycie Twojego dziecka w ciągu tygodnia, a nie jednego dnia, może być bardziej zrozumiałe, czy twój maluch "je dość".
Rozwój dziecka spowalnia po pierwszym roku życia, a zatem do wzrostu potrzeba mniej energii (lub kilodżuli). Dzieci mają doskonałą regulację energii, więc ich apetyt i ilość jedzenia będą odzwierciedlać to. Jest to główny powód, dla którego powinniśmy unikać "lęku przed głodem", jeśli dzieci odrzucają jedzenie lub nie kończą posiłku i dlaczego monitorujemy wzrost w czasie.
Chociaż wytyczne odgrywają ważną rolę w opracowywaniu polityki i zdrowia populacji, wytyczne koncentrujące się na tym, ile dziecko powinno spożywać, niekoniecznie muszą pomagać naszym rodzicom. Ale mogli.
Wytyczne mogą podkreślać korzyści wynikające z wielokrotnego narażenia i eksperymentowania podczas posiłków, aby pomóc maluchom rozwijać zdrowe preferencje żywieniowe. A skupienie powinno przejść od ilości do jakości.
Kiedy szukać profesjonalnej porady
Rozróżnienie między normalnie rozwijającym się wybrednym jedzeniem a potencjalnymi czerwonymi flagami jest ważne dla rodziców. Rozważ skorzystanie z profesjonalnej porady od swojego lekarza rodzinnego lub pokrewnego pracownika służby zdrowia, jeśli Twoje dziecko:
- słabnie w ich rozwoju (przekroczenie w dół percentyle nadgodzin na wykresach wzrostu)
- "utknął" w określonych teksturach
- ma mniej niż 20 pokarmów, które akceptują w swojej diecie
- unika całej grupy żywności
- przeżyła traumę podczas posiłków
Następnym razem, gdy masz do czynienia z widelcem na drodze, kiedy twoje dziecko odrzuca jedzenie, pamiętaj, że Twoim zadaniem jest dostarczanie różnorodnych produktów wysokiej jakości. Dzieci mogą zdecydować, kiedy wystarczy.
Artykuł pierwotnie pojawił się w The Conversation.