Czy oceniamy inne mamy, aby czuły się lepiej o sobie?
Kiedy mój syn miał kilka miesięcy, prawie go zabiłem. Nie, nie celowo; Byłem zmęczony i przytłoczony, ale nie byłem morderczy.
To był wypadek. Opuściłem kawiarnię z moim dzieckiem w wózku po spotkaniu z przyjacielem na lunch. Ustawiłem wózek na schodach na ulicę - moje dziecko wyśliznęło się i uderzyło o chodnik.
Tak, w klasycznym nowym błędem matki zapomniałem zapiąć go do wózka.
To nie był pierwszy raz, kiedy okaleczyłem jedno z moich dzieci. Wyciąłem palec mojej córki, gdy wycinałem jej paznokcie i sprawiłem, że krwawiła. Przegrzałem sypialnię mojego syna, kiedy był noworodkiem i wszedł, aby go praktycznie ugotować. Złapałem brzuszek mojej córki do klamry fotela samochodowego. Straciłem dziecko na plaży, w supermarkecie, w centrum handlowym i na wyciągu. (Rzuciła się w niego, kiedy nie patrzyłam, znalazłam trzy piętra w górę).
I nie jestem jedyny. Czasami robimy wszystko. Nawet gwiazdy.
Kim Kardashian West to gwiazda, jedna z najbardziej znanych kobiet na świecie. A kiedy opublikowała zdjęcie na Facebooku swojego 18-miesięcznego syna, Saint, stojącego przodem w fotelu samochodowym, internet zwolnił.
Nie powinien być twarzą skierowaną do przodu, dopóki nie skończy 2 lat. Nie jest bezpieczny!
Tylna strona do 3 jest bezpieczniejsza.
NIELEGALNIE jest dla niego, by stanąć twarzą do przodu w CA.
Kilku komentatorów podjęło nawet trud cięcia i wklejenia kalifornijskiej ustawy o fotelikach dziecięcych, na wypadek, gdyby nie została wystarczająco ukarana.
Pamiętajmy, że nie wiemy, czy zdjęcie zostało zrobione w Kalifornii, czy też ciężar świętego wyklucza go z tylnego siedzenia. Wiemy, że nie był zamknięty w gorącym samochodzie, podczas gdy jego rodzice byli w kasynie. Nie płakał na tylnym siedzeniu z rodzicami ukamienowanymi na lodzie z przodu. Więc po co cały wyrok?
Wszyscy oceniamy inne matki. Oceniamy matki, które karmią piersią, kiedy mogą "karmić piersią", mamami, które kontrolują płacz, śpią, wymagają karmienia lub szkolenia nocników.
I dlaczego? Cóż, mówimy sobie, że martwimy się o dobre samopoczucie dziecka, ale nie jestem pewien, czy to prawda. To tak, jakby osądzać osobę za otyłość i twierdzić, że martwimy się o jej zdrowie. Naprawdę, wyrok jest odzwierciedleniem nas. Oceniamy innych, aby czuli się lepiej o sobie.
Wszyscy mamy niepewność co do naszych umiejętności rodzicielskich. Wszyscy się mylimy każdego dnia. A kiedy położy się kogoś innego, możemy wznieść się. Jeśli robią coś "złego", musimy robić rzeczy "dobrze". I to jest pocieszające, nawet na chwilę.
Ale to jest fałszywy komfort. Ponieważ wszyscy się pakujemy, wszyscy popełniamy błędy i wszyscy dokonujemy złych wyborów. Nie spotkałem jeszcze matki, która prawie nie skrzywdziła swojego dziecka, lub ledwo udało jej się uciec przed katastrofą, lub splotła dziecko w wózku. A kiedy osądzamy innych, którzy nie są doskonali, doskonalimy standard i żaden z nas nie może nigdy być doskonały.
Ale to dobrze. Bycie doskonałym nie jest końcową grą macierzyństwa. Jest to relacja między dwoma niedoskonałymi ludźmi. To jest miłość. To jest opieka. To są błędy.
Oczywiście, jeśli widzisz, że ktoś robi coś naprawdę niebezpiecznego, to dobrze - nie, ważne - wkroczyć i pomóc. Chciałbym, żeby ktoś ostrzegł mnie, że moje dziecko nie jest przywiązane do wózka. Chciałbym podziękować im obficie. To zaoszczędziłoby wiele traumy.
Ale rady i osąd są bardzo różne. Porady pochodzą z miejsca troski i współczucia. Wyrok pochodzi z miejsca wyższości.
Wiem, jak kuszące jest wydawanie wyroku. Robię to sam, kiedy czuję się niepewnie. Ale im wygodniej jestem z własnymi wadami, tym mniej osądzam wyborów innych. Większość matek robi wszystko, co tylko możliwe, i nikt z nas nie jest doskonały.
A jeśli twoje dziecko nie wyślizgnęło się z wózka na ścieżkę, to robisz lepiej ode mnie.