Stopa szponiasta (Talipes) In Babies

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest Clubfoot?
• Jak powszechna jest stopa szponiasta u niemowląt?
• Rodzaje stóp końskich
• Przyczyny
• Objawy i objawy
• Rozpoznanie szpiczaka końskiego u niemowląt
• Zagrożenia i powikłania
• Leczenie kręgosłupa
• Jak można zapobiegać szponostwu?
• Kiedy powinieneś odwiedzić lekarza?

Rozwój dziecka zależy od wielu czynników, takich jak odżywianie otrzymane od matki, zdrowie fizyczne matki i oczywiście genetyka. Może się zdarzyć, że dzieci rodzą się ze specyficznymi wadami wrodzonymi. Stopa szpiczaka jest jedną z wrodzonych wad rozwojowych.

Co to jest Clubfoot?

Mięsień końsko-szpotawy lub wrodzony płetwa końska jest wrodzoną deformacją stopy, w której stopa dziecka jest skręcona, ponieważ tkanki łączące mięsień z kością są krótsze niż zwykle. Dziecko może urodzić się ze stanem w stopie lub obustronnej stopie, gdzie obie stopy dziecka są skręcone do wewnątrz.

Stopa szpiczasta może być łagodna lub ciężka i sprawi, że chodzenie normalnie stanie się trudne dla dziecka. Stopa końsko-szpotawa nie jest bolesna i może być leczona wcześnie po urodzeniu dziecka bez żadnych skomplikowanych zabiegów chirurgicznych w większości przypadków.

Jak powszechna jest stopa szponiasta u niemowląt?

Stopa szponiasta nie jest bardzo rzadka i dotyka od jednego do dwóch na tysiąc dzieci urodzonych w Indiach. Rzadko występujące przypadki u chłopców występują częściej u chłopców niż u dziewczynek i prawdopodobieństwo wystąpienia obustronnych stóp jest wysokie.

Rodzaje stóp końskich

Wada wrodzona, stopa końska może mieć trzy typy:

Idiopatyczna stopa końsko-szpotawa

Idiopatyczna lub izolowana stopa końsko-szpotawa jest najczęstszą formą deformacji końsko-szpotawych, która dominuje w momencie narodzin dziecka. Ten rodzaj stopy końskiej dotyka w przybliżeniu od jednego do czterech niemowląt z tysięcy żywych urodzeń. Ta deformacja charakteryzuje się sztywną i sztywną stopą i jest bardzo trudna do manipulowania. Pozostawienie bez leczenia może mieć niekorzystny wpływ na życie dziecka.

Positional Clubfoot

Stopy w pozycji końsko-szpotawej są znacznie bardziej elastyczne niż w idopatycznym stopie końsko-szpotawym. Ten rodzaj stopy końskiej powstaje, gdy dziecko znajduje się w pozycji zamka podczas pobytu w macicy. Pozycyjne stopę końsko-szpotawą można leczyć i zmieniać samodzielnie w pozycji neutralnej.

Syndrom stóp końsko-szpotawych

Zespół stopy końsko-szpotawy jest ciężkim stanem, w którym szanse leczenia z pozytywnymi wynikami są niskie. Ten stan często może być częścią szerszego, bardziej skomplikowanego zespołu.

Przyczyny

Chociaż deformacja końsko-szpotawa jest częstym stanem, dokładna przyczyna, która jest odpowiedzialna za tę komplikację, nie została jeszcze ustalona. Stopa końsko-szpotawa może być spowodowana ze względu na pozycję dziecka w łonie matki. Jest to znane jako postura stopą końsko-szpotawą.

Stan ten może również wynikać z czynników środowiskowych i genetycznych. Niezdrowy styl życia, taki jak palenie i spożywanie narkotyków w czasie ciąży, może również powodować, że dziecko rodzi się ze stopą szponiastą. Dziecko, które urodziło się w rodzinie z historią stopy końsko-szpotawej, prawdopodobnie cierpi również z powodu tego schorzenia.

Objawy i objawy

Stopa końsko-szpotawa, w przeciwieństwie do wielu innych warunków prenatalnych, jest wyraźnie widoczna w momencie narodzin dziecka. Można to również zaobserwować podczas prenatalnych badań ultrasonograficznych. Poniżej przedstawiono objawy stóp kończyn:

• Pięta będzie skierowana w dół, a przednia połowa stopy będzie skierowana do wewnątrz, a nie prosto.
• Mniejsze i słabsze mięśnie łydek charakteryzują ten stan.
• Dotknięta noga może pozostać nieco krótsza.
• Możliwe jest ścięgno Achillesa.
• Dotknięta stopa może być ½ cala krótsza i szersza niż normalna stopa.
• Stopa pozostanie skręcona i sama się nie poprawi.

Chociaż ten stan nie powoduje bólu u dziecka, jeśli nie jest leczony na czas, objawy stają się bardziej oczywiste i utrudniają rozwój dziecka oraz ograniczają swobodny i zwinny ruch.

Rozpoznanie szpiczaka końskiego u niemowląt

Staw kończyny końskiej w niektórych przypadkach można wyraźnie zidentyfikować podczas badania przedurodzeniowego przeprowadzonego przed urodzeniem dziecka. Chociaż nic nie można zrobić, aby usunąć defekt przed narodzinami, to pozwoli lekarzom lepiej zrozumieć ten stan i leczyć go natychmiast po urodzeniu.

Stopa końsko-szpotawa jest widoczna przy porodzie, a lekarz może ją zidentyfikować, patrząc na kształt stopy dziecka. Czasami lekarz może zdecydować się na zdjęcie rentgenowskie, aby zrozumieć powagę stanu przed podjęciem niezbędnych kroków, aby go leczyć.

Zagrożenia i powikłania

Stopa szpiczasta może być spowodowana z kilku powodów. Oto czynniki, które mogą prowadzić do tego stanu:

Historia rodzinna

Prawdopodobieństwo, że dziecko ma stopę szponiastą jest wyższe, jeśli któreś z rodziców lub innego rodzeństwa urodzonego w rodzinie cierpi na tę chorobę.

Środowisko

Palenie w czasie ciąży lub używanie narkotyków rekreacyjnych może zwiększać ryzyko rozwoju stopy końsko-szpotawej.

Wrodzone warunki

Stopa końsko-szpotawa może również wiązać się z nieprawidłowościami szkieletu obecnego w chwili urodzenia, takimi jak rozszczep kręgosłupa. W tym stanie tkanka otaczająca rdzeń kręgowy nie zamyka się prawidłowo i jest ciężką wadą wrodzoną.

Brak płynu owodniowego w macicy

Niedostateczny płyn owodniowy, który otacza dziecko w macicy, może również prowadzić do stopy końsko-szpotawej.
Stopa końsko-szpotawy nie jest bolesna i nie powoduje żadnego problemu, dopóki dziecko nie stanie i nie będzie chodzić. Jednak dziecko może napotkać następujące komplikacje, nawet jeśli stan jest leczony:

• Ruch może być nieznacznie ograniczony i niezbyt szybki.
• Rozmiar buta dotkniętej stopy może być mniejszy niż normalnej stopy.
• Rozmiar mięśnia łydki w zaatakowanej nodze będzie mniejszy niż druga noga.

Stopa szponiasta może powodować poważne komplikacje, jeśli nie jest leczona na czas:

• Prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia stawów jest wysokie, jeśli stopa końsko-szpotawa nie jest leczona.
• Skręcenie stopy może nie pozwolić dziecku normalnie chodzić, wpływając w ten sposób na szybkość chodzenia.
• Nieprawidłowy styl chodzenia może ograniczać wzrost mięśni łydek i powodować duże zmiany w stopach.

Leczenie kręgosłupa

Leczenie tego stanu zależy od oceny przez lekarza nasilenia sytuacji. Oto kilka działań naprawczych, które mogą zostać przyjęte:

1. Metoda Ponsetiego

Najczęstszą metodą leczenia stóp kończyn u niemowląt jest metoda Ponsetiego. Obejmuje rozciąganie i odlewanie dotkniętej stopy.

W tej metodzie lekarz przesuwa stopę do właściwej pozycji i umieszcza ją w gipsie, aby utrzymać ją na miejscu. Ta metoda repozycjonowania i przekształcania będzie powtarzana raz lub dwa razy w tygodniu, a to ćwiczenie będzie kontynuowane przez kilka miesięcy. Pod koniec tego procesu lekarz przeprowadzi drobną operację, aby wzmocnić i wydłużyć ścięgno Achillesa.

Gdy stopa zostanie ponownie wyrównana, Twoje dziecko będzie potrzebować ciągłych ćwiczeń rozciągających, specjalnych butów i szelek, aby utrzymać stopę we właściwej pozycji. Twoje dziecko będzie musiało nosić buty i szelki w pełnym wymiarze godzin przez co najmniej trzy miesiące i nosić je w nocy przez okres do trzech lat.

Wielokrotnie ta procedura nie kończy się pomyślnie, ponieważ aparaty nie są używane przez wymagany okres. Ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza, aby stopa nie powróciła do pierwotnej pozycji.

2. Metoda francuska

Metoda francuska jest nieoperacyjną metodą stosowaną w leczeniu stopy końsko-szpotawej, która polega na rozciągnięciu, mobilizacji i nagrywaniu stopy w celu utrzymania i poprawy zakresu ruchu stopy. Metoda ta jest również znana jako metoda funkcjonalna lub metoda fizykoterapii i jest przydatna, gdy wykonuje się ją wkrótce po urodzeniu dziecka. Rozciąganie i taśmowanie wykonuje się przez co najmniej trzy miesiące, aby poprawić zgięcie grzbietowe kostki. Zgięcie grzbietowe to kąt między stopą a nogą, gdy ktoś chodzi po piętach. Wymagana będzie taotomia Achillesa, która obejmuje ścięcie ścięgna Achillesa.

3. Chirurgia

Chirurgia inwazyjna może być wymagana w przypadku ciężkiego schorzenia końsko-szpotawego, które nie reaguje na leczenie niechirurgiczne. Podczas zabiegu ścięgna nogi są wydłużane, aby umożliwić stopie złagodzenie się w lepszej pozycji. Po operacji, dotknięta stopa zostanie odlana na dwa miesiące, a dziecko będzie musiało nosić aparat ortodontyczny przez co najmniej rok po operacji. Ma to na celu zapobieganie powrotowi stopy końskiej.

Nawet po leczeniu stopy końsko-szpotawej może ona nie zostać całkowicie naprawiona. Jednak większość dzieci, które są leczone na wczesnym etapie, dorastają, aby nosić normalne buty i prowadzić normalne i aktywne życie.

Jak można zapobiegać szponostwu?

Ponieważ dokładna przyczyna nie może być znana, często trudno jest temu zapobiec. Ryzyko stopy końsko-szpotawej można zminimalizować, nie paląc w czasie ciąży i unikając konsumpcji narkotyków rekreacyjnych.

Kiedy powinieneś odwiedzić lekarza?

Jeśli dziecko rodzi się z płazem końskim, ważne jest, aby odwiedzić specjalistę, który może leczyć stan natychmiast po urodzeniu dziecka. Specjalista z pomocą radiologii końsko-szpotawej zidentyfikuje stopień zaawansowania choroby i rodzaj leczenia, na który zasługuje. Po narodzinach dziecka, wcześniej wykonywana jest operacja końsko-szpotawa; tym większe są szanse na to, że dziecko będzie mogło prowadzić normalne i aktywne życie. Leczenie niechirurgiczne, takie jak Ponseti i metoda francuska, są najbardziej skuteczne, gdy rozpoczyna się bezpośrednio po urodzeniu dziecka.

Jeśli stan zostanie rozpoznany podczas samego USG prenatalnego, najlepiej skonsultować się ze specjalistą, aby można było dokładnie monitorować sytuację i rozpocząć leczenie natychmiast po narodzinach dziecka.

Ponieważ dokładna przyczyna nie jest znana, prawie niemożliwe jest zapobieganie jej wystąpieniu. W takiej sytuacji najlepiej być czujnym i skonsultować się ze specjalistą natychmiast po stwierdzeniu stanu u dziecka.

Chociaż stopa końsko-szpotawa nie jest bolesna, ograniczy dziecko do prowadzenia normalnego życia w przyszłości, a zatem nie można lekceważyć jej stanu.

Inną ważną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że nawet po leczeniu schorzenia należy przestrzegać koniecznych środków ostrożności, takich jak noszenie specjalnych butów i szelek zgodnie z instrukcjami lekarza, aby upewnić się, że stan nie ustąpi.