Clementine Ford: Jak przeżyłem pierwszy rok bycia matką
Clementine Ford ze swoim synkiem.
Zawsze byłem poruszany przez dzieci, ale w tymczasowy, powierzchowny sposób - wiesz, jak nowość lub tajska reklama ubezpieczeniowa. Moje brzemienne fantazje zawsze odmawiały pozostawania w nowonarodzonym okresie, woląc zamiast tego przejść od razu do czasu, kiedy mogli usiąść i chichotać, a tym samym przedstawić realistyczny strumień finansowy na YouTube.
A jednak znalazłem się w sierpniu ze świeżo urodzonym noworodkiem, który ma zająć się tym, co najtrudniejsze, satysfakcjonujące, pełne wyzwań, pełne radości, wypełnione łzami, wypełnione nienawiścią, wypełnione miłością lata mojego życia. Kiedy patrzyłem na jego malutką, pomarszczoną twarz, nie byłem pewien, czy przeżyję tydzień, a co dopiero przez następne 12 miesięcy.
Czytelniku, żyłem, aby opowiedzieć tę historię. Jestem teraz rodzicem chodzącego 12-miesięcznego dziecka, co czyni mnie weteranem gry, jeśli o mnie chodzi.
Ponieważ przeszedłem przez pierwszy rok rodzicielstwa, jestem wyraźnie ekspertem od wszelkich spraw rodzicielskich i jestem w stanie przekazać wam moją mądrość z tronu pokrytego mlekiem, glutem i prawdopodobnie odrobiną kupy. (Nie jest jasne, do kogo należą te płyny cielesne).
Tak więc, przyjaciele, jeśli masz pierwsze dziecko lub jesteś w początkowym okresie rodzicielstwa pierwszego dziecka, jest to bardzo prosta, ale bardzo ważna pierwsza rada dla ciebie.
1. Twój związek (dla tych, którzy rodzice z inną osobą)
Mówią, że nie podejmują żadnych wielkich decyzji w roku po wielkim wydarzeniu życiowym, więc korzystaj z tej porady przy wielu okazjach przez następne 365 dni, kiedy masz ochotę wyjść i rozpocząć samotne rodzicielstwo. Przykro mi, że ci to mówię, ale twój związek będzie miał wielki hit.
Nie chodzi mi tylko o fizyczną bliskość, ale o emocjonalne połączenie. Będą momenty, w których nienawidzisz swojego partnera tak bardzo, że nie będziesz w stanie zrozumieć, dlaczego kiedykolwiek poczujesz dziecko z nimi.
Widziałem tak wiele horrorów opowiedzianych na forach dla dzieci o bezużytecznych, niewrażliwych partnerach, które czuję, że muszę ci to powiedzieć: jeśli nie jesteś rodzicem rodzicielskim, jedną z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić, jest zaakceptowanie tego przez następne cztery lata. sześć miesięcy jesteś najmniej ważną osobą w domu.
Numer jeden to dziecko (ponieważ są bezradni), a drugi to rodzic rodzicielski (ponieważ są wyczerpani, wyczerpani emocjonalnie i bardziej prawdopodobne niż spędzanie każdej godziny dnia na potrzebującym dziecku, które może wymagać rzeczy bez końca, ale nie mogą używać języka, aby się zrozumieć.
Nie oznacza to, że możesz odpisać od odpowiedzialności. Oznacza to, że dowiesz się, co należy zrobić i robisz to bez skargi lub ego. Nie rezerwujesz weekendów razem z kumplami lub, jak (na szczęście były) partner jednego z moich najbliższych przyjaciół, gdy jej dziecko miało trzy tygodnie i był na urlopie ojcowskim, zorganizował noc w pubie, ponieważ "to moje wakacje".
Nie skarżysz się na brakującą płeć ani nie spodziewasz się, że twój partner zrobi dla ciebie obiad, ponieważ miałeś "ciężki dzień" w pracy. Nigdy, przenigdy nie odpowiadasz na ich skargi na zmęczenie, mówiąc: "Ja też".
Posiadanie dziecka zasadniczo zmienia związek i towarzyszy temu smutny proces. Przygotuj się na to i bądź otwarty na szczere i uczciwe dyskusje na ten temat.
2. Karmienie
Ludzie mówią ci, że pierwsze sześć tygodni jest najtrudniejsze, i jeśli możesz po prostu przez to przejść, będziesz miał rację jako deszcz. Jest to mieszanka prawd ewangelii i zupełnych durniów.
Pierwsze sześć tygodni jest rzeczywiście niezwykle męczące, ale następne sześć tygodni po nim są tylko nieznacznie lepsze. Jeśli karmisz piersią, masz to, co jest w zasadzie małym, bezwłosym szczeniakiem przywiązanym do ciebie 24/7, wysysającym twoją siłę życiową przez sutki, i - ostrzeżeniem o spoilerach - karmią cały czas. Chcą karmić się, kiedy powinni spać, chcą karmić dokładnie tak, jak usiadłeś przy filiżance herbaty (dziesiąta próba, poprzednia dziewiątka, gdy wszystko poszło na marne), chcą karmić zaraz po tym, jak już nakarmiony. Zanim przejdą do szesnastu tygodni, gwarantuję, że będziesz je karmił siedząc w toalecie.
Mają też zdezorientowane rytmy dobowe, co oznacza, że przychodzą na świat, myśląc, że noc jest dniem i vice versa. Przyzwyczaj się do 2 nad ranem.
3. Spać
Inną rzeczą związaną z niemowlętami jest to, że śpią na śmieci. Wydałem tyle pieniędzy w pierwszych 12 tygodniach życia mojego dziecka (znanego jako nieoficjalny "czwarty trymestr"), próbując znaleźć coś, co pomogłoby mu spać, ale było prawie całkowicie bezsensowne. Spał na mnie przez pierwsze kilka tygodni, kiedy stałem oparty o górę poduszek i trzymałem go blisko bicia mojego serca. W ciągu dnia spał w zasadzie w tej samej pozycji, ale ze mną chodząc po nim w nosidełku. Nigdy nie spał dłużej niż godzinę lub dwie na raz. Zacząłem czuć, że już nigdy nie będę mógł zasnąć w nocy.
Podobnie jak wielu nowych rodziców, moja historia wyszukiwania Google została zalana odmianami "pomocy - jak spać". Niestety odpowiedzi zawsze wiążą się z wydatkowaniem większej ilości pieniędzy.
Czteromiesięczna regresja snu (jest nieunikniona i jest najgorsza z wielu) uderzyła mocno i była tak zła, że przez sześć miesięcy rozpoczęliśmy kontrolowany trening snu płacze. Od siedmiu miesięcy wszyscy spaliśmy przez całą noc.
Próbuję to powiedzieć. Nastanie okres, w którym twój sen zostanie zniszczony, a ty będziesz przez to zrozpaczony. Obawiasz się nie tylko, że już nigdy nie będziesz spać, ale także, że nikt oprócz Ciebie i Twojego partnera (jeśli go posiadasz) nigdy nie będzie w stanie uśpić Twojego dziecka, co oznacza, że będziesz przywiązany do nich resztę twojego bezsensownego życia. Twoja brudna sypialnia (bo będzie nieporządna) poczuje się jak więzienie, w którym się urodziłeś, mieszkasz i umrzesz w ciągu jednego dnia.
Ale mija. Obiecuję. Znacznie wcześniej niż myślisz. A ty spojrzysz za siebie pewnego dnia i rzeczywiście walczysz, by złożyć to wszystko w głowie. Jest to mgła z jakiegoś powodu, a ty musisz po prostu przejść przez to.