Dziwaczne, okrutne i dziwnie słodkie purytańskie imiona
"Nazwali ich czym?" Dziwne nazwy rzeczywiście z czasów purytańskich.
Purytanizm ma swoje korzenie w końcu XVI wieku, kiedy Henryk VIII zerwał więzy z Kościołem katolickim. Purytanie wierzyli, że reformy nie poszły wystarczająco daleko, i opowiadali się za kościołem całkowicie oderwanym od ceremonii katolickich.
Przez ponad wiek purytanie kłócili się między sobą, schizowali, przewidywali koniec świata i wciąż znajdowali czas, by walczyć z angielską wojną domową, rozpoczynając kolonie w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Być może jednak ich największym darem dla historii jest ich cudownie dziwny smak imion.
Chwała Bogu Barebone, jak pokazano w portretie z 1660 r.Szeroki wybór imion hebrajskich wszedł do powszechnego użytku od 1560 roku, kiedy opublikowano pierwszą dostępną angielską Biblię, ale pod koniec XVI wieku wiele purytańskich wspólnot w południowej Brytanii uważało je za "nazbyt światowe".
Zamiast tego zdecydowali się nazywać dzieci po cnotach lub sloganami religijnymi jako sposób na odróżnienie społeczności od nie-purytańskich sąsiadów. Często rodzice purytańscy wybierają imiona, które przypomniały dziecku o grzechu i bólu.
Wiele nazw Puritan zaczęło wymierać po 1662, kiedy nowo odrestaurowany monarcha, Karol II, wprowadził nowe prawa, które rozprawiły się z nonkonformistycznymi religiami i skonsolidowały moc Kościoła anglikańskiego. Mimo to niektóre nazwy pozostały powszechnie używane w krajach anglofońskich.
Zebrałem jedne z najlepszych, najgorszych i najdziwniejszych nazw, jakie wymyślili angielscy purytanie. Większość z nich pochodzi z książki Charlesa Bardsleya z 1888 roku, Curiosities of Puritan Nomenclature, która zawiera kilka zapisów parafialnych ze szczegółami o ludziach, którzy mieli te imiona.
- Washington Post