Dziecko śpi z otwartymi oczami - czy to niepokojące?
W tym artykule
- Powodów Babies Sleep with Eyes Open
- Czy spanie z otwartymi oczami jest szkodliwe dla dziecka?
- Co możesz z tym zrobić?
- Kiedy się martwić?
Sen jest niesłychanie ważny dla dzieci, zwłaszcza dla noworodków, które powinny mieć co najmniej od szesnastu do siedemnastu godzin dziennie. W miarę starzenia się, mniej śpią, a dorośli mają około jedenaście do dwunastu godzin dziennie. Niemowlęta nie są dokładnie najbardziej konsekwentne pod względem regularnych nawyków związanych ze snem i żywieniem. Jako nowa matka, nauczenie się, jak dostosować własne wzorce do potrzeb dziecka, jest niezbędne i jednocześnie trudne. Podczas gdy spanie w spokoju jest zadaniem samo w sobie, możesz napotkać nieoczekiwane zachowania, takie jak spanie z oczami całkowicie lub częściowo otwartymi.
Powodów Babies Sleep with Eyes Open
Niemowlęta śpiące bez zamkniętych oczu są częstym zjawiskiem. Istnieją dwa główne powody, dla których dzieci śpią z otwartymi oczami:
1. Genetyczne
Wiele badań wykazało, że może być dziedziczna. Możesz sprawdzić historię swojej rodziny i współmałżonka, aby upewnić się, czy ktoś inny śpi z otwartymi oczami. Jeśli Ty, Twój współmałżonek lub członkowie najbliższej rodziny podzielają tę cechę, najprawdopodobniej Twoje dziecko również.
2. Medyczne
Jeśli nikt w Twojej rodzinie nie śpi z otwartymi oczami, może to być spowodowane stanami medycznymi, takimi jak nocne lagoftalmy. Jest to całkowicie nieszkodliwe i nie trwa dłużej niż rok do półtora roku. W rzadkich przypadkach może to być spowodowane problemami z tarczycą, uszkodzonymi nerwami twarzowymi lub nawet niektórymi nowotworami. Jeśli okaże się, że Twoje dziecko nie może spać z zamkniętymi oczami przez dłuższy czas, skonsultuj się z lekarzem.
Czy spanie z otwartymi oczami jest szkodliwe dla dziecka?
Spanie z otwartymi oczami może wydawać się dziwne i niepokojące, ale jest całkowicie normalne i nieszkodliwe. W rzeczywistości pediatra twojego dziecka powie ci nawet, że widzą ten stan regularnie i nie ma to żadnego znaczenia. Badania sugerują, że ten tryb snu jest podczas aktywnej fazy cyklu snu, znanej jako szybki ruch gałek ocznych lub REM. Sen noworodkowy składa się z długich okresów REM niż u dorosłych, stanowiących ponad połowę całego czasu snu. W miarę starzenia się ich wzorce spania stają się bardziej podobne do dorosłych, co oznacza, że budzą się mniej w nocy i są mniej wybredne w czasie drzemki.
Co możesz z tym zrobić?
Chociaż nie ma poważnego zaniepokojenia, że dziecko śpi z otwartymi oczami, wiele nowych matek zastanawia się, jak sprawić, by ich dzieci śpiły z zamkniętymi oczami. Jest kilka sposobów, dzięki którym możesz pomóc swojemu dziecku przerwać ten nawyk:
- Delikatnie zamykaj powieki dziecka palcami, aż się zamkną. Upewnij się, że robią to w głębokim śnie.
- Ustanowić ścisły cykl karmienia / snu, aby przywykli do rutyny i nauczyli się spać bez przerw i przerw.
- Jeśli Twoje dziecko ma trudności z zasypianiem, możesz pomóc im się zrelaksować, kąpiąc je w ciepłej wodzie, śpiewając do nich lub delikatnie kołysząc nimi, aż zasną.
- Pozwól dziecku odpocząć na plecach podczas snu, ponieważ sprzyja to wystarczającej cyrkulacji powietrza wokół nich. Usuń wszystkie dodatkowe przedmioty ze swojego miejsca do spania, takie jak wypchane zabawki, kołdry, poduszki i tak dalej.
- Usuń wszystkie źródła światła podczas snu dziecka, aby nie przeszkadzały, gdy ich oczy nie mogą się całkowicie zamknąć.
Kiedy się martwić?
Jak już wspomniano, normalne jest, że dzieci śpią z otwartymi oczami, dopóki nie osiągną wieku około półtora roku. Jednakże, jeśli Twoje dziecko kontynuuje ten nawyk po przekroczeniu osiemnastu miesięcy, powinieneś porozmawiać o tym z lekarzem. Istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że Twoje dziecko ma wrodzone opadanie powiek, które powoduje zniekształcone powieki. To nie może być zdiagnozowane i wymaga profesjonalnej pomocy medycznej.
Mimo że wygląda dziwnie lub nienormalnie, możesz być spokojny, że Twoje dziecko śpi całkiem zdrowo, nawet jeśli ma otwarte oczy. Postępuj zgodnie ze wskazówkami wspomnianymi powyżej, aby pomóc im odrzucić ten nawyk w miarę upływu czasu. Jednakże, jeśli naprawdę niepokoisz się z jakiegokolwiek powodu, porozmawiaj o tym z lekarzem lub pracownikiem służby zdrowia. Jeśli zapewnią cię, że nie są zainteresowani, to nie powinieneś też być.