11 Things New Moms Pomyśl o swoich małych dzieciach, które zdecydowanie nie sprawiają, że jesteś złą mamą

Zawartość:

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko ma dwa lub trzy miesiące, czy też różniące się miesiącami (czasami wcześniej lub później), cały etap malucha jest nie do pobicia. Maluch jest nieustannie sfrustrowany, że nie ma możliwości pełnego wyrażenia siebie, podczas gdy rodzice są podnieceni próbowaniem nadążania za kolejką emocji, których nagle doświadczają. Kiedy tracą kolor nad kubek, który właśnie je podałeś, albo, że nie mogą zeskoczyć ze stołu lub z innej całkowicie rozsądnej prośby, wiesz, że nie możesz stracić swojej. Mimo to nie powstrzymuje cię to przed doświadczaniem rzeczy, które każda nowa mama myśli o swoim dziecku. Jasne, możesz czuć się winnym i, tak, te myśli mogą być nieco, um, negatywne? Ale cokolwiek to jest, co myślisz o swoim maluczku, podczas gdy oni mają niedorzeczną furię, zdecydowanie nie czyni cię złą mamą. ale myślisz o tym, a to może spowodować pewne poczucie winy. Zaufaj mi, nie jesteś sam.

Gdyby nowe matki nie zmuszałyby do myślenia jedynie cudownych myśli o przebaczeniu, podczas gdy ich małe dzieci rzucają coś na ich twarze, natychmiast się wypalą. Cóż, przynajmniej bym to zrobił. Frustracja i gniew są ważnymi emocjami i jest zbyt wyczerpujące, aby je zmiażdżyć i udawać, że nie istnieją, wszystko w imię winy lub jakiegoś fikcyjnego stereotypu mamy. Oczywiście nie pozwalam, by te "negatywne" uczucia manifestowały się w szkodliwy sposób, ale nie biję się za rzucanie cienia na moje dzieci z komfortu mego umysłu.

Natura małych dzieci polega na naciskaniu przycisku i graniu na granicy i na skraju szaleństwa. To tylko nazwa gry malucha i to, w jaki sposób dowiadują się o świecie i jego ograniczeniach (nie wspominając o twoich). Tak więc, w tym czasie wspaniałego odkrycia, możesz mieć niektóre z tych myśli o małych dzieciach. Nie bój się, zdecydowanie nie sprawiają, że jesteś złą mamą:

"Mój dzieciak to nic innego, jak tylko przespany pirat ..."

Oni plądrują nasze talerze, ponieważ "jedzenie mamy" zawsze wygląda lepiej niż własne (nawet jeśli to dokładnie to samo) . Pirat! Wtedy nie mogą nawet trzymać rzeczy w buziach, a zamiast tego spluwają w koszule i na stół. Niesforny, jak piraci!

"... Albo bezprawny rowerzysta"

Dajemy im koła i oczekujemy, że będą przestrzegać zasad bezpieczeństwa i ruchu drogowego? Nie ma mowy. Swoboda, jaką zapewniają im ich triki, jest odurzająca i bezsilni, by walczyć z nią dla dobra naszego zdrowia psychicznego. Na szczęście wychowujemy nasze dzieci w Queens, gdzie zmuszeni są zatrzymywać się na każdym rogu, więc mogę je bezpiecznie przewieźć przez ulicę. Czuję do tych podmiejskich rodziców, których chodniki ciągną się na bloki.

"My Kid Is Egomaniac"

Czasami bardzo mi przykro, że moje dzieci ciągle myślą, że to wszystko. Jak mogli być tacy samolubni i wymagający? Czy nie chcą po prostu usiąść, bawić się, drzemać, pluskać się w wannie i iść spać? Wydaje mi się, że byłem oszukany przez reklamy produktów dla niemowląt. Kiedy myślałem o myciu kubków i czyszczeniu deski sedesowej po raz 8 milionów w tym dniu, trudno było poczuć wdzięczność, że moje dzieci były potężnymi istotami, ciekawymi świata i pragnąc cały czas wybierać mózg. Od nich zależy, czy nauczę je uwzględniać uczucia i potrzeby innych osób.

"Mój dzieciak jest uzależniony od przekąsek, a to nie może być zdrowe"

Odmawiają posiłków, ale błagają o małe kawałki jedzenia, które mogą być wydawane z pojemników "odpornych na zalanie" (największe kłamstwo) o każdej porze dnia. Czy powinniśmy po prostu całkowicie zrezygnować z kolacji i wydawać łyżeczki jedzenia w buzi co 12 minut przez całą dobę, a jeśli tak, czy ubezpieczenie to pokrywa?

"What A Klutz"

Wiem, że wciąż dostosowują się do pozycji pionowej i znajdują równowagę, ale tempo, z jakim znikają po prostu próbując wydostać się z jednej strony salonu, jadalni, kuchni, sypialni lub dowolnego miejsca w życiu, z drugiej strony, komiczny. Staram się nie śmiać, zwłaszcza, gdy sprawia, że ​​płaczą, ale czasami jest to czysty slapstick.

"Zamieniam mojego chłopca w dżok-ekran"

Słyszałeś tę o małym dzieciaku, który przeszedł przez ekran telewizora i nie przestał oglądać? Nie? To dlatego, że nigdy się to nie zdarza . To tak, jakby wchodzili w stan fugi, kiedy zaczyna się Bubble Guppies .

"Co za oszust"

Każdy, kto próbował grać w grę planszową z 3-latkiem, zna umowę; ci chuligani przesuwają swoje elementy gry swobodnie po ścieżce, bez względu na to, czyj to zwrot, zasady gry, czy fakt, że wygrywasz, jeśli nie uznają tego za darmo dla wszystkich.

"What A Gross Cretin"

Maluchy uwielbiają błoto i rzeczy, które wkładają do toalety, martwe robaki i plucie bez wyraźnego powodu i wycieranie robali w każdym miejscu, a nawet granie z kupą. Wszystko to obrzydza mnie i po prostu muszę to wysysać. Takie zachowanie jest naturalną podpowiedzią, by nauczać dobrej higieny, jak przypuszczam, i mój żłobek naprawdę wbił go do domu (prawdopodobnie więcej niż byłbym w stanie, gdybym był z nim w domu). Teraz, jako sześciolatek, nie daje mi żadnych argumentów na temat sprzątania. (Choć nadal jest zafascynowany brudem i humorem w łazience).

"Co bez wyobraźni łobuz"

"Mój. Mój. Mój . "Powtórzyć.

"Whiner"

Jaki jest najgorszy dźwięk na świecie, gdy ktoś nie znajduje się w rzeczywistym niebezpieczeństwie? Maluch jęczy: skrzekliwa częstotliwość piskliwej melancholii i prawa.

"Mój dzieciak jest zły na kości"

Myślenie takie może mnie przerazić, ale nie mogę zaprzeczyć, że tak naprawdę nie czułem się tak przez jakiś czas. Czasami krach jest tak epicki, napad złości wydaje się tak gwałtowny, albo nieprzyjemne zachowanie rozciąga się na zbyt wiele dni, że nie możesz pomóc, ale myślisz: "Moje dziecko jest okropne i nigdy nie wrócą do bycia słodkim dzieckiem, kiedyś były. "

Jednakże, jeśli nie ma żadnych oznak wskazujących na istnienie znacznego emocjonalnego lub fizycznego problemu wymagającego opieki lekarskiej, złe postępowanie mojego malucha jest tym, co definiuje mnie jako rodzica. Dzieci potrzebują opieki i uwagi, ale małe dzieci potrzebują zasad, logiki, granic i zaufania. Nie sądzę, że złe myślenie o moim dziecku sprawiło, że jestem złą mamą. W rzeczywistości te myśli właśnie uświadomiły mi rzeczywistość rodzicielstwa i jak ważne jest, aby zwracać uwagę na to, jak moje dziecko się uczy, rośnie i ewoluuje. Nie wierzę, że moje dzieci były "złe". Jednak bałem się, że jeśli nie będę ich wychowywał zgodnie z moimi wartościami i tym, co uważałem za słuszne i sprawiedliwe, nie staną się dobrymi ludźmi. chcę, żeby były.