11 Rzeczy o noworodkach Każda nowa mama myśli, ale nie chce się przyznać

Zawartość:

Nic, według mnie, nie przetestuje cię bardziej niż rodzicielstwo. Ale skoro zdolność niektórych kobiet (które mogą i / lub wybrać) do zostania mamą, nie jest niczym nowym i wydaje się, że miliardy ostatnich pokoleń zdają się z tego czerpać, rzadko przyznajemy, że macierzyństwo może ssać . Bycie mamą noworodka może być naprawdę dziwnym, naprawdę frustrującym i bardzo wyczerpującym czasem, a nawet jeśli noworodki mogą być cudowne, cenne i urocze, i te wszystkie wspaniałe rzeczy, są też rzeczy o noworodkach, które nie chcą przyznać matkom dostrzegać, myśleć lub czuć.

Było trochę myśli o moim nowym dziecku, które mnie przeraziły, głównie dlatego, że nigdy nie słyszałem, aby ktokolwiek inny wyrażał je otwarcie, szczerze i bez przeprosin. Mam nadzieję, że dzięki większej liczbie mam takich jak ja, które dzielą mniej niż niesamowite strony macierzyństwa, rodzice poczują ulgę, gdy dowiedzą się, że to, co myślą i czują, jest całkiem normalne. Oczywiście nie chodzi o to, aby zdyskredytować nasilenie myśli związanych z samookaleczeniem lub cokolwiek, co zagrażałoby bezpieczeństwu niemowlęcia. Konieczne jest, aby szukać pomocy, jeśli te myśli cię pochłoną.

To może sprawić, że poczuję się źle, myśląc o moim dziecku w jakikolwiek sposób, ale doskonałym i uroczym, ale to nie znaczy, że jestem złą mamą. To po prostu oznacza, że ​​poznaję tę nową małą istotę i być może ona nie robi największego pierwszego wrażenia, z zamieszaniem, płaczem i ciągłym potrzebowaniem mnie o każdej porze dnia i nocy. Kiedy rzeczy nie wydają się wspaniałe i nie myślisz o tym, co najlepsze, dobrze jest powiedzieć. Chodzi mi o to, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby uwierzyć w mit, że macierzyństwo jest nieporównywalnie wspaniałe z jakimkolwiek innym aspektem bycia człowiekiem.

Tak więc dla każdego, kto może myśli o tych rzeczach, ale niekoniecznie je wyznając, po prostu wyjdę i powiem: nie jesteś sam. Oto 11 rzeczy o noworodkach. Jako nowa mama nie chciałem przyznać się do myślenia:

Są brzydcy

"Cóż za piękne dziecko!" Przestań mnie okłamywać. Z jej cętkowaną skórą, oczami z owadami i nieproporcjonalnie długimi palcami, wiem, że wygląda bardziej jak oskubany kurczak niż ludzkie niemowlę. Twarz, którą tylko matka mogłaby kochać, nie jest tylko rzeczą, o której mówimy. Na szczęście dzieci wyrastają z przerażającego "nowego dziecka" w ciągu kilku tygodni. W tym momencie myślę, że jest całkowicie do przyjęcia powiedzieć nowej mamie, że jej dziecko wygląda tak samo jak ona. Ale, wiesz, do tego czasu? Nie. Po prostu nie ma.

Ich Tiny Bodies Przestraszyć Nas

Wybuchowe wnętrzności. Spontaniczny spit-up. Tak dużo wulgaryzmów. Pierwsze kilka tygodni rodzicielstwa jest jak prowadzenie epizodu Fear Factor . Co więcej, są tak malutcy, że wydaje nam się, że to jeden błąd, który uniemożliwia włamanie się do najdrobniejszych kawałków. Ja, na przykład, nieustannie bałam się, że jakoś zranię moje dziecko, jeśli złapię ją w niewłaściwy sposób lub podniosę ją w niewłaściwy sposób lub po prostu zrobiłem coś niewłaściwie. Ale wiecie, nie zrobiłem tego, i są szanse, że ty też nie.

Sprawiają, że jesteśmy pytani o naszą kompetencję

Pomijając sport i trygonometrię, było kilka rzeczy, które całkowicie mnie zassały, zanim stałam się mamą. Kiedyś miałem dzieci, wydawało mi się, że wszystko zawiodłem. Pieluchy zmieniają się, pozwalając im się zatrzasnąć, przewijając je, nie budząc ich. Mogło to być miażdżące dusze, ale myślę, że właśnie dlatego (właśnie w momencie złamania sześć tygodni) dzieci rozwijają zdolność do uśmiechania się. Jeden bezzębny uśmiech i wszystkie moje wątpliwości zwątpiły. Kochali mnie, mimo że utknąłem im w głowie, w każdym cholernym czasie .

Ich imię nie pasuje do nich

Przez pierwsze kilka tygodni życia mojej córki byłem przekonany, że podaliśmy jej złe imię. "Powinniśmy pojechać z Juliette", szeptałem do siebie, skanując jej twarz pod kątem jakiegokolwiek znaku, który by mnie przekonał, że jej imię jest właściwym wyborem. Chodzi o to, że prawdopodobnie czułbym się w ten sposób o jakimkolwiek nazwisku. Potrzeba trochę czasu, aby przywyknąć do rzeczy, na przykład nazwiska lub nowego współlokatora w wysokości 7 funtów, który właśnie przyniosłeś do domu!

I w końcu ucieszyłem się, że nie poszedłem z Juliette. Dwaj przyjaciele następnie nazwali swoje córki!

Sprawiają, że jesteśmy zazdrosni

Było fajnie, że wszyscy chcieli przyjść zobaczyć nowe dziecko, ale jeśli jestem uczciwy, to bolało, że nie chcieli mnie widzieć. Rozumiem; jest całkiem nowy, uroczym człowiekiem, którego mogą przytulać i gruchać, a ja jestem tylko ja, z nieszczelnymi cyckami i bez jedzenia w moim domu, by oferować gościom.

Oni mylić nas

Dlaczego ona płacze? Czy ona jest mokra? Głodny? Nadmiernie stymulowany? Niedostatecznie stymulowany? Czy to zbyt głośno? Nie za głośno? Czego to dziecko chce?

Sprawiają, że płaczemy

OK, może to po porodzie gulasz hormonów sieje spustoszenie w naszych emocjach, ale czasami, patrzenie na malutką twarz mojej noworodka wywołuje płaczliwy wybuch, który wcześniej był zarezerwowany dla takich bolesnych wydarzeń, jak wyrzucanie po cenach dumpingowych lub rezygnacja z mojego ulubionego smaku lodów. To jest dziwaczne, tracić kontrolę w ten sposób, ale pochodzi z miejsca głębokiej miłości (i wyczerpania).

Nie zawsze wydzielają instynkt matczyny

Nie każda mama tworzy tę macierzyńską więź po porodzie. Jest wiele uczuć, które trzeba uporządkować, i mnóstwo dostosowań fizycznych i emocjonalnych, które musisz wprowadzić, gdy w jednej chwili stajesz się czyjąś matką. Nie ogarnęło mnie poczucie bycia związanym z tym dzieckiem natychmiast. Właściwie przez chwilę nie rozpoznawałem siebie. Matka? Mnie?

Wszyscy zakładają, że dziecko się rodzi i jest to natychmiastowy festyn miłosny. Potrzebujemy rozmowy o macierzyństwie, aby uwzględnić pogląd, że więź matka-dziecko może zająć trochę czasu i że matki mogą potrzebować pomocy, aby ją stworzyć. Jest ogromna stygmatyzacja związana z ideą nie zakochania się w dziecku po raz drugi się pojawia, ale zdarza się, a matki muszą wiedzieć, że nie są same.

Chcesz żuć ich palce

Gdy instynkt macierzyński zaczął kopać, nagle musiałem całować stopy mojego dziecka przez cały czas. To jedna z wielu tajemnic życia.

Większość ich zabawek jest bezużyteczna

Rozmawiała lalka i krzesło wibrowało, a jedna z telefonów komórkowych grała muzykę, i nic z tego nie miało znaczenia dla mojego dziecka. Ale czy odważyłbym się tego podzielić z hojnymi duszami, które dały nam te wszystkie rzeczy, których nigdy wcześniej nie zarejestrowałem? Oczywiście nie.

Martwisz się o nich

Za każdym uśmiechniętym noworodkiem mamy na zdjęciu, które właśnie napisała o swoim nowonarodzonym, jest strach. Możemy grać fajnie na Facebooku, ale nie myślcie przez chwilę, że nie myślimy o ośmiu milionach sposobów, w jakie nasze nowe dziecko może umrzeć. Jest to najbardziej delikatny przedmiot, na jaki nam zależało i choć większość z nas wie, w głębi duszy jesteśmy właściwą kobietą do wykonania tej pracy, nie powstrzymuje nas to przed uściskami zmartwień.

Potem, po przejściu pierwszego dnia, pierwszego tygodnia, pierwszego miesiąca i ukończeniu przez dziecko kolejnego rozmiaru ubrania, a może spać przez więcej niż trzy kolejne godziny, strach rozluźni jego uścisk. Pewna pewność może nawet zacząć się zakorzenić. Myślisz: "Mam to." Zaufaj mi, gdy mówię: ciesz się tym uczuciem. Mogę powiedzieć ci z doświadczenia, że ​​prawdopodobnie nie pozostanie długo.