10 sposobów Shaming Moms faktycznie boli dzieci

Zawartość:

Moje pierwsze doświadczenie z nieapoznawczym osądem i hańbą wydarzyło się podczas drugiego Bożego Narodzenia mojego dziecka, kiedy zabraliśmy go na kolejną rundę zdjęć z Mikołajem. Inna matka i trochę znajomości korzystały z mediów społecznościowych, aby zawstydzić moją decyzję o pozwoleniu mojemu dziecku usiąść na kole nieznajomego iw tym momencie zdałem sobie sprawę, jak to jest być osądzonym i zawstydzonym za decyzję, która, szczerze mówiąc, nie wpłynęła ktoś z wyjątkiem mojej najbliższej rodziny. Nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak wstydzące się matki naprawdę krzywdzą dzieci; nie, dopóki nie usiadłem na mojej kanapie, płacząc, czując się jak okropna matka, która pieprzyła swoje dziecko, tylko po to, by mój syn podszedł do mnie i przytulił mnie z absolutnie najsmutniejszym wyrazem twarzy. Zobaczył, że jego matka cierpi i, no cóż, również zaczynał boleć.

Kiedy zbiorowe "my" mówimy o "wojnach mamusi" i mamusiu, mamy tendencję do koncentrowania się na tym, jak wpływa na matki. Wydaje się być sprawiedliwy, ponieważ może być bardzo szkodliwy i nieubłaganie bolesny i, cóż, wszystko poza zabawą. Uważam jednak, że warto poświęcić chwilę, aby skupić się na tym, co dzieje się z dziećmi, kiedy widzą, że ich matka jest osądzana i zawstydzana, albo widzą, jak ich matka osądza i zawstydza kogoś innego. Dzieci uczą się, obserwując nasze działania i słuchając naszych słów, a niekoniecznie działań i słów, które kierujemy do nich. Cały czas obserwują i badają, w jaki sposób wchodzimy w interakcję ze światem, który nas otacza, co bez wątpienia wpłynie na sposób, w jaki kończą oni interakcję ze światem, z którym pewnego dnia staną twarzą w twarz.

Jeśli chcemy nauczyć nasze dzieci, że osądzanie i zawstydzanie ludźmi jest nie do przyjęcia, nie możemy odwrócić się, osądzać i zawstydzać matek. Nie tylko krzywdzimy matkę, która prawdopodobnie (czytamy: zdecydowanie) po prostu staramy się zrobić co w jej mocy, nieświadomie krzywdzimy dzieci wokół nas. Oto tylko kilka sposobów:

Że mama może zacząć się sama zwątpić ...

Uważam się za osobę bardzo pewną siebie, ale kiedy ktoś zawstydza mnie za moje wybory w zakresie rodzicielstwa, ta pewność siebie zaczyna słabnąć. Pod koniec dnia, chcę zrobić to, co najlepsze dla mojego dziecka, więc czyjeś osądzenie i podnoszenie brwi (czasami) wysyła mnie do króliczej dziury zwątpienia. Zaczynam się zastanawiać, czy naprawdę robię to, co dobre dla mojego dziecka. Czy ja, jego matka, naprawdę wiem, co jest najlepsze? Czy ktoś inny (zazwyczaj nieznajomy w Internecie) naprawdę wie coś, czego nie wiem, kiedy chodzi o mojego syna? Mogę poczuć się okropnie okropnie o sobie, która jest w zasadzie ostatnią rzeczą, jakiej matka musi się czuć.

... I zmień jej zdanie na temat decyzji, które były rzeczywiście korzystne

W ciągu pierwszych kilku miesięcy życia mojego syna, mój partner i ja otrzymaliśmy kilka bardzo trafnych komentarzy na temat naszego wyboru do wspólnego snu. Zaczęliśmy się zastanawiać i niestety postanowiliśmy spróbować umieścić naszego syna w jego łóżeczku. W ogóle nie działało. Nie spał tak dobrze, jak wtedy, gdy był z nami w łóżku i nie mogłem spać, nawet gdy był mój syn, ponieważ nie był obok mnie i martwiłem się, że nie oddycha i, , Masz pomysł. Dokonaliśmy najlepszego wyboru dla nas, ale pozwólmy, aby czyjś osąd zmienił nasze umysły i te kilka dni powracania do decyzji, którą już podjęliśmy, było podatkowe, trudne i, no, niepotrzebne.

Dzieciaki wiedzą, kiedy matka jest zła ...

Mój syn ma tę niesamowitą zdolność do rozpoznania, kiedy jestem zdenerwowany, sfrustrowany, zestresowany lub smutny. On po prostu, wie, wie. Widzę, jak mój nastrój wpływa na jego, więc myślę, że ważne jest, aby matki robią co mogą, aby upewnić się, że są w porządku, przede wszystkim. Kiedy matka czuje się atakowana lub zawstydzona, zaufaj mi, dziecko też czuje się atakowane lub zawstydzane.

... I może naśladować te uczucia / emocje

Obserwowałem, jak mój syn się denerwuje, tylko dlatego, że jestem zdenerwowany. Widziałem go, jak gra, ponieważ jestem zestresowany. Dzieci karmią się rodzicami i otoczeniem. Nie chcę, żeby moje stresy obciążyły mojego syna, więc nieustannie staram się zignorować wszelkie wstydy i osądy rzucane mi w drogę. Oczywiście łatwiej powiedzieć niż zrobić.

Dziecko może zacząć myśleć, że to jest w porządku, aby zawstydzić ich mamę, zbyt ...

Jeśli dziecko widzi kogoś, kto zawstydził swojego rodzica, mogliby pomyśleć, że dopuszczalne jest również odgadnięcie decyzji ich rodziców. "Hej, ten przypadkowy nieznajomy pomyślał, że można powiedzieć mojej matce, że zrobiła coś złego, więc dlaczego nie mogę?"

Lub Shame Someone Else's Mom za zrobienie czegoś innego

I, oczywiście, jeśli twoje dziecko patrzy, jak zawstydzasz lub osądzasz inną matkę, prawdopodobnie zaczną myśleć, że to jest w porządku, aby zawstydzać i osądzać innych za decyzje, które podejmują. Jeśli widzą dziecko robiące coś innego lub rodzica dokonującego przeciwstawnego wyboru, mogą czuć się uprawnieni i / lub lepiej niż te osoby. Nie wiem jak wy, ale to nie jest coś, czego chcę, żeby moje dziecko się uczyło.

Dzieci muszą uczyć się tolerancji ...

Jednym z moich głównych celów jako rodzica jest nauczenie mojego dzieciaka tolerancji i akceptacji. Chcę, żeby był świadomy, że różnice nie są "złe", a czyjeś wybory są właśnie takie: ich. Nie mogę tego zrobić, jeśli jestem zawstydzony i osądzam inne kobiety za dokonywanie wyborów, które różnią się od moich.

... I że nie ma nikogo "właściwej drogi" do robienia rzeczy

To, że mój syn i / lub ja decydujemy się zrobić coś w jedną stronę, nie oznacza, że ​​czyjeś postępowanie jest złe czy złe. Nie ma możliwości poznania czyjejś historii, historii lub tego, co dzieje się w ich domu, czy niekończącej się listy doświadczeń, które kształtują ich decyzje. Każdy jest inny, co oznacza, że ​​różne decyzje i decyzje są koniecznością. Chcę, żeby mój syn to wiedział, aby mógł być osobą bardziej inkluzywną i akceptującą.

Dzieci są szczęśliwe, gdy ich rodzice są szczęśliwi

Mój syn jest najszczęśliwszy, kiedy jego matka i ojciec są szczęśliwi. Pewnie, losowa zabawka Elmo będzie od czasu do czasu, ale mój syn zdecydowanie uśmiecha się swoim największym uśmiechem, gdy jego rodzice robią to samo. Wiem, że często jestem na najniższym poziomie, kiedy jestem zawstydzony i osądzany za decyzje, które podejmuję jako rodzic i, cóż, zdecydowanie wpływa to na szczęście mojego syna.

Uczenie Inclusion oznacza odmowę wstydu Matki przed swoim dzieckiem

Szczerze mówiąc, te proste, a jednak zawstydzające matki i ich decyzje nadal stanowią ciągły problem. Nie możemy oczekiwać, że nauczymy nasze dzieci cenić decyzje innych ludzi, ich wybory lub przekonania, jeśli nie będziemy tego robić sami. Nie możemy mieć nadziei na bardziej zróżnicowany świat, jeśli krytykujemy wybór, który różni się od naszego.