Kto pomoże nowemu procesowi adopcji w Australii?
Na pierwszy rzut oka światowe zmiany w adopcji między narodami brzmią uczciwie. Ale jest zbyt wiele pytań bez odpowiedzi na temat tego programu reform - i kto tak naprawdę służy najlepiej.
Premier Tony Abbott jest gotów przekazać zobowiązania Światowe wobec dzieci krajom, które nie są częścią Konwencji Haskiej o Ochronie Dzieci i Współpracy w Sprawie Międzynarodowej Adopcji. Proponowane zmiany sprawią, że obywatelstwo stanie się automatyczne w przypadku dzieci adoptowanych w ramach porozumień z krajami spoza niej.
Oznacza to, że adopcje zostaną sfinalizowane przed przybyciem na Świat; jak tylko dokumenty zostaną podpisane, dzieci będą mogły podróżować do Świata w Worldn paszport z ich nowych rodzin. A konsekwencje dla tych dzieci są poważne.
Odejście od systemu skoncentrowanego na dzieciach
Jest to drugi krok w systematycznym usuwaniu światowego systemu adopcyjnego ukierunkowanego na dzieci na rzecz bardziej nieuregulowanego, opartego na kliencie modelu. Kraje nie będące stronami konwencji haskiej nie są prawnie zobowiązane do ochrony dzieci przed adopcją w wyniku oszustwa, handlu, przymusu lub zysku. Z tego powodu kraje takie jak Świat mają jeszcze większe obowiązki, aby upewnić się, że praktyki są na wyciągnięcie ręki.
Dochodzenie ABC w sprawie korespondencji zagranicznej w sprawie adopcji z Etiopii w 2009 r. Przypomina nam, dlaczego nigdy nie powinniśmy być zadowoleni, jeśli chodzi o adopcję międzynarodową i dlaczego powinniśmy opierać się modelom kierowanym przez konsumentów na obu końcach procesu adopcji.
Abbott twierdzi, że siedem krajów, z którymi rząd będzie realizował umowy, spełni warunki bezpieczeństwa konwencji. Ale Świat ignoruje swoje obowiązki, po prostu ufając procesom w krajach wysyłających, ponieważ sposób, w jaki dzieci są udostępniane za granicą, nie jest taki sam jak w świecie.
Abbott mówi, że dzieci adoptowane to te bez rodziców lub bez skutecznych rodziców. W rzeczywistości większość dzieci adoptowanych do Świata ma przynajmniej jednego rodzica lub dalszą rodzinę. Ich adopcje dotyczyły ubóstwa i nieodpowiednich systemów opieki zdrowotnej.
Co może pójść źle?
Zdarzały się przypadki dzieci przyjętych do świata, które zostały zagubione, sprzedane lub sprzedane. W niektórych przypadkach zapisy zostały sfałszowane, a presja wywierana na rodziców i rodziny na zgodę na adopcję.
Im mniej opieki podejmujemy w ramach programów adopcji między narodami, tym większe ryzyko niewłaściwych praktyk i łamania praw człowieka. Kiedy w ramach tego nowego systemu pojawią się niewłaściwe praktyki (i tak się stanie), rząd może ponosić pełną odpowiedzialność za kraj wysyłający, a żaden z nich w systemie Worldn.
Pierwsze 12 miesięcy po przybyciu dziecka na świat ma kluczowe znaczenie dla dziecka i rodziny adopcyjnej. Jest to okres, w którym odbywają się cztery wizyty po zakończeniu praktyki zawodowej, aby profesjonalnie ocenić, wspierać i zgłaszać dostosowanie dziecka i rodziny przed sfinalizowaniem adopcji. Rodzice często potrzebują wsparcia, wsparcia i porady lub skierowania do innych usług. Chociaż adopcje czasami się załamują wcześniej, na świecie dzieje się to znacznie mniej niż w innych krajach.
Jest to również czas, w którym dzieci ujawniają informacje o swoich rodzinach, rodzeństwie lub innych pozostawionych dzieciach. Dotyczy to zwłaszcza starszych dzieci, które na początku nie mówią tym samym językiem i żałują strat w swoim życiu.
Ale w nowym systemie rodzice adopcyjni mogą nie być prawnie zobowiązani do angażowania się w ten proces lub dostarczania sprawozdań z postępu, ponieważ adopcje będą już zakończone.
Wysyłanie raportów do domu jest ważne dla osób, które mogą później powrócić do kraju urodzenia, a także dla rodziców dziecka lub dalszej rodziny, którzy szukają wiadomości o swoich dzieciach za granicą. Wytyczne dotyczące działań na rzecz adopcji dzieci w Afryce w Afryce mówią, że sporządzanie sprawozdań po przyjęciu, zachowanie informacji o tożsamości i historii medycznej oraz wsparcie zawodowe to podstawowe obowiązki.
Otwieranie drzwi do nadużyć
Mając mniej regulacji i perspektywę nowych ustaleń, drzwi mogą zostać otwarte na mniej wiarygodne zagraniczne agencje, prywatne transakcje za pośrednictwem prawników i innych pośredników oraz zwiększoną presję na kraje od lobbystów adopcyjnych. Mniej regulacji w umowach dwustronnych, bliższy związek z umowami handlowymi i presja na kraje zależne od handlu lub pomocy Światowej są receptą na gorsze wyniki i nadużycia systemowe.
Jeśli wierzyć lobbystom, Abbott ma zamiar zaangażować się w poważnie wadliwy system amerykański. Świat nie tylko będzie w stanie przyjmować amerykańskie dzieci adoptowane z opieki, czy też poprzez prywatne ustalenia, Świat może hipotetycznie stać się państwem wysyłającym w dwukierunkowym strumieniu dzieci.
Jakie są plany Abbotta z lobbystami adopcyjnymi? Może po prostu rzucić kość do lobby adopcyjnego lub przekazać im adopcję międzynarodową, ale w tej chwili nie ma tajemnicy, żadnej publicznej odpowiedzialności ani świadomej dyskusji. Raport został opublikowany tylko częściowo, zgłoszenia są tajne, a umowy są zawierane za zamkniętymi drzwiami.
Od 1999 r. Została przyjęta nowa krajowa służba adopcyjna, która rozpocznie się w 2015 r. Nie jest to kwestia bezpieczeństwa międzynarodowego: przejrzystość i odpowiedzialność za los zagrożonych dzieci nie są rzeczami, o które powinniśmy prosić.
Artykuł ten pojawił się po raz pierwszy w The Conversation. Patricia Fronkek jest starszym wykładowcą School of Human Services and Social Work na Uniwersytecie Griffith.
Essential Baby