Zachowanie malucha po przybyciu nowego dziecka może być trudne, ale oto co mówią eksperci, którzy próbują ci powiedzieć
Kiedy byłam w ciąży z drugim dzieckiem, byłam przerażona, jak to wpłynie na moje małe dziecko. Miał już przejść ze środka wszechświata do części duetu. Oczekuje się, że podzieli się ze mną czasem, zabawkami i przestrzenią. Nigdy nie przejmowałem się, że on się rozwali lub nie będzie kimś innym niż słodkim chłopcem, jakim zawsze był, ale zastanawiałem się, czy nie będzie zazdrosny i jak to będzie wyglądać. Nie wiedziałem o subtelnych zachowaniach malucha, które zmieniłyby się po nowym dziecku, lub kiedy powinienem się tym przejmować. Wiedziałem tylko, że tak.
Myślałem, że najlepiej przygotowałem moje dziecko. Albo przynajmniej tak dobrze, jak możesz cokolwiek wyjaśnić dwulatkowi. Rozmawialiśmy o tym, jak mama ma dziecko i że jest starszym bratem, a nowe dziecko prawdopodobnie będzie głośne i będzie wymagało czasu mamy. Naiwnie założyłem, że reszta się wypracuje i że możemy sobie z tym poradzić. Nie spodziewałem się, że mój niezależny maluch nagle stanie się niewiarygodnie skrępowany, albo że odmówi wsiadania do samochodu, jeśli już postawiłem jego siostrę na foteliku. Nie miałem pojęcia, że te zachowania mogą być przejawami zazdrości, a nie prawdziwą zmianą behawioralną.
Jako rodzice szkolimy się, aby szukać trudnych faktów. Chcemy mieć pewność, że nasze maluchy są bezpieczne z dzieckiem i że wszyscy są zdrowi i zdrowi. Uczymy nasze dzieci o zadławieniu i sposobie trzymania ich młodszego brata lub siostry. W zgiełku nowego dziecka łatwo zrozumieć, w jaki sposób mniejsze znaki mogą pozostać niezauważone. Jeszcze łatwiej zrozumieć, dlaczego niekoniecznie kojarzymy te znaki z zazdrością. W końcu mówią ci, że kochają dziecko i są tak zainteresowani tym, co robi dziecko. To musi oznaczać, że zazdrość nie jest problemem, prawda? Nie tak szybko.
Skontaktowałem się z Caroline Artley, LCSW-C, doradcą macierzyńskim i rodzinnym w White Marsh w stanie Maryland. Mówi: "Każda zmiana w normalnym zachowaniu może wskazywać, że starsze rodzeństwo odczuwa" pewien rodzaj "nowego dziecka." To nie tylko typowe znaki, o których myślimy, gdy rozważamy rywalizację między rodzeństwem. Mogą nie tylko przekształcić się w starszą siostrę, która ukrywa telefon dziecięcy Fisher Price w szafie przez noc - ten poziom zazdrości wymaga lat. (I w końcu poszedłem do przerażającej szafy, żeby ją zdobyć, więc weź tę, starszą siostrę.)
Zamiast tego, Artley mówi, że "rodzice mogą zauważyć starszego rodzeństwa bardziej drażliwego, płaczliwego, wycofanego, agresywnego lub opozycyjnego". Z moim synem, kiedy zmagał się z zazdrością, stał się płaczliwy i czepliwy. Przeszliśmy nawet przez regresję treningu nocnego, którą nasz pediatra zapisał mu w pamięci, pragnąc większej uwagi - jak dziecko.
Artley twierdzi, że najczęstsza prezentacja zazdrości jest podobna do tego, czego doświadczyłem z moimi dziećmi. "W szczególności dziecko może próbować wciągnąć się w karmienie, pieszczenie się, kołysanie, zabawę, a nawet - nie daj Boże schronienie - dziecko, starając się je włączyć i zwrócić na siebie uwagę". Są bardziej zainteresowani dzieckiem, ponieważ widzą, na czym skupiasz się i chcą go mieć.
Tak, mogą mieć napady złości, totalne załamania i chcą być gwiazdą własnego show, gdy inni są w pobliżu. Ale pamiętaj, że - zauważa Artley - nie zagłębiaj się zbytnio w interpretację ich topnienia. "Rodzeństwo jest zalewane nowymi doświadczeniami wywołującymi nowe emocje, których ona nie zna jeszcze, jak nawigować." To jest czas, aby okazać łaskę waszemu dziecku. Chociaż dyscyplina i interwencja mogą być odpowiednie, tak też jest dobroć, a może trochę dodatkowego czasu z mamą dziś wieczorem.