Superowulacja - proces, ryzyko i wskaźniki sukcesu

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest Superowulacja
• Kto może wybrać Superowulację
• Proces superowulacji
• Leki na płodność, które są używane w Superowulacji
• Ile jaj jest idealnie potrzebnych
• Zagrożenia związane z Superowulacją
• Skutki uboczne Superowulacji
• Jaki jest wskaźnik sukcesu Superowulacji

Leczenie niepłodności może być bardzo wyczerpujące zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie. Zanim przejdziemy do tych zabiegów, musimy być w pełni świadomi procesu, zagrożeń z nim związanych i oczywiście wskaźników sukcesu. Ten post objaśnia szczegółowo wszystko, co powinieneś wiedzieć o terapii nadnerweniowej jako części leczenia niepłodności.

Co to jest Superowulacja

Wszyscy słyszeliśmy o leczeniu IVF (in vitro-fertility); superowulacja jest jej częścią. Superowulacja odnosi się do sztucznej indukowanej przez lek produkcji wielu jaj, które można następnie wykorzystać w technologii reprodukcji IVF. W normalnym toku kobieta wywołuje jedno jajo na cykl. W procesie superowulacji, przy pomocy leków na płodność, będzie mogła produkować więcej niż jedno jajo, które lekarz pobierze z jajników tuż przed owulacją. Więcej jaj doprowadzi do większej liczby zarodków. Ten proces zwiększa szanse powodzenia w IVF.

Kto może wybrać Superowulację

Kobiety, które już się owulują, ale nie są w stanie wyobrazić sobie, mogą zdecydować się na superowulację, aby zwiększyć swoje szanse na zajście w ciążę poprzez uwolnienie większej liczby jaj. Kobiety z otwartym jajowodem, których partnerzy mają odpowiednią liczbę plemników, mogą również zdecydować się na superowulację. Innym przypadkiem jest sytuacja, w której kobiety owulują za pomocą leków doustnych, ale nie są w stanie wyobrazić sobie, że mogą również przejść do superowulacji.

Proces superowulacji

Proces superowulacji rozpoczyna się od kobiet uwalniających dodatkowe jaja za pomocą leków doustnych, takich jak klomifen. Obejmuje to niski koszt, mniejsze ryzyko i można go uznać za łagodną formę nadruchania.

Ultradźwięki w czasie owulacji ujawnią, ile dokładnie pęcherzyków jest uwalnianych. Jeśli zostanie uwolniony tylko jeden pęcherzyk, dawka leków zostanie odpowiednio zmieniona w następnym cyklu.

Wielu lekarzy zaleca gonadotropinę podczas stymulacji. Gonadotropina jest lekiem hormonalnym, który można wstrzykiwać do organizmu w celu zainicjowania owulacji. Kobiety poddawane leczeniu lekiem gonadotropin powinny być dokładnie monitorowane, aby upewnić się, że nie produkują zbyt wielu jaj.

Kobiety przechodzące protekcję nadżerek zostaną poproszone o zażywanie trzech dni leczenia, a następnie powrót do kliniki na badanie ultrasonograficzne i badania krwi. W zależności od odpowiedzi jajników, lekarz poprosi Cię o przybycie do kliniki w ciągu kolejnych trzech dni w celu dodatkowego monitorowania.

Doktor wstrzykuje ludzką gonadotropinę kosmówkową (hCG), aby zainicjować owulację, gdy dojdzie do zapłodnienia żądanej liczby jaj. W przypadku Inseminacji domacicznej (IUI), będziesz musiał wrócić do kliniki po 36 godzinach iniekcji hCG w celu przeprowadzenia inseminacji.

Leki na płodność, które są używane w Superowulacji

Superowulacja skupia się na dwóch procesach, które powodują, że jajniki dojrzewają więcej i zapobiegają przedwczesnemu uwalnianiu tych jaj. Lekarz musi mieć możliwość pobrania jaj z jajników przed owulacją. Jeśli owulacja wystąpi przed pobraniem, cykl IVF będzie musiał zostać anulowany. Następujące dwa pierwsze leki stosuje się do wywołania nadrzepulacji, a ostatnie dwa są wstrzykiwane, aby zapobiec przedwczesnej owulacji.

• Gonadotropina
• Gonadotropiny
• Agoniści GnRH
• Antagoniści GnRH

Ile jaj jest idealnie potrzebnych

Idealna liczba jaj, które musisz osiągnąć, zależy wyłącznie od twojego raportu diagnozy i planu leczenia. Zależy to również od doświadczenia zawodowego i opinii lekarza. Raport ultradźwiękowy pokaże, ile jajników wytwarzają pęcherzyki. Problem polega na tym, że nie każdy pęcherzyk da ci pożądaną jakość jajka, które może dojrzeć do zarodka. W związku z tym produkuje się wiele jaj w celu poprawy wskaźnika powodzenia ciąży. Biorąc pod uwagę powyższe czynniki, liczba jaj waha się od 8 do 15. W przypadku mikro-IVF wystarczy cztery lub pięć pęcherzyków.

Zagrożenia związane z Superowulacją

Następujące zagrożenia wiążą się z nadmiernym owulacją:

1. Ciąże mnogie

Superowulacja zwiększa ryzyko wielokrotnych porodów. Około 20-30% udanych ciąż IVF spowodowało bliźnięta lub trojaczki. Superowulacja ma największe ryzyko trojaczków w porównaniu do innych opcji leczenia.

2. Zespół hiperstymulacji jajników

OHSS jest stanem, w którym jajniki zostały powiększone i wypełnione płynem w wyniku leczenia gonadotropinami. Łagodne formy OHSS są dość powszechne, a objawy obejmują wzdęcia lub dyskomfort w obrębie miednicy; znika natychmiast po zakończeniu leczenia. Jednak w rzadkich przypadkach OHSS jest cięższy, a kobiety doświadczają trudności podczas oddawania moczu, szybkiego przyrostu masy ciała, odwodnienia, powikłań w innych narządach, takich jak nerki i wątroba, i są narażone na wysokie ryzyko powstania zakrzepów. Kobieta pod wpływem leków gonadotropinowych jest ściśle monitorowana, aby znacząco zmniejszyć szanse na wystąpienie OHSS, a jeśli pacjentka jest narażona na wysokie ryzyko rozwoju OHSS, leczenie zostaje natychmiast anulowane.

3. Skręt jajnika

Skręt jajnika zwany również skręceniem jajników występuje w niezwykle rzadkich przypadkach. W miarę powiększania się jajników skręca się, ograniczając przepływ krwi. Prowadzi to do silnego bólu brzucha, nudności, wymiotów i czasami gorączki. Aby rozwiązać problem, należy wykonać operację chirurgiczną.

4. Ciąża ektopowa

Gdy zapłodnione jajo wszczepia się poza macicę, np. W jajowodach jajników, jajnikach lub szyjce macicy, wówczas jest określana jako ciąża pozamaciczna. Ciąża pozamaciczna występuje dość rzadko i dzieje się tak, ponieważ wiele kobiet z niepłodnością ma dysfunkcję jajowodów i leki na płodność powodują uwolnienie większej ilości jaj. Zwiększa to prawdopodobieństwo, że nie wszystkie zapłodnione jaja przesuwają się przez rurki do macicy w celu wszczepienia.

Skutki uboczne Superowulacji

Każde leczenie wiąże się z pewnym ryzykiem. Skutki uboczne zależą od dawki leku i od tego, jak reaguje na to twoje ciało. Superowulacja może powodować następujące działania niepożądane:

• Nudności
• Bóle głowy
• Krwawienie brzucha poza cyklem
• Wzdęcia
• Wahania nastroju
• Zaburzenia układu oddechowego
• Przybranie na wadze
• Niestrawność
• Suchość w pochwie
• Uderzenia gorąca
• Niepokój
• Ból stawu
• Zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia
• Niski popęd płciowy
• Trądzik

Działania niepożądane można zmniejszyć przyjmując leki w nocy lub z jedzeniem. Ponadto, jeśli leczenie zostanie wykonane przy najniższej skutecznej dawce, skutki uboczne mogą zostać zmniejszone.

Jaki jest wskaźnik sukcesu Superowulacji

Stopień powodzenia leczenia zależy od takich czynników jak: zastosowane leczenie IVF, IUI, mini IVF, diagnoza pacjenta i wiek pacjenta.

W normalnym toku, wskaźnik sukcesu IVF jest wyższy w porównaniu z odsetkiem powodzenia IUI z jajeczkowania . Superowulacja nie będzie skuteczna w przypadku kobiet powyżej 40 roku życia i kobiet z pierwotną niewydolnością jajników. W takich przypadkach lekarze zalecają dawcę jaja, ponieważ wskaźnik sukcesu IVF u dawcy jaja jest całkiem dobry. Badanie rezerwy jajników przeprowadza się, aby przewidzieć, czy nadwyżka będzie działać, czy nie.

Superowulacja może zdecydowanie zwiększyć twoje szanse na zajście w ciążę poprzez IVF lub IUI. Przeprowadzić szczegółową rozmowę z lekarzem, aby lepiej zrozumieć swoją sytuację i dowiedzieć się, czy nadleczenie jest właściwym leczeniem.

Przeczytaj także: Co to jest Anovulation?