The One Thing Friends z różnymi stylami rodzicielstwa
Nie wiem, czy już to rozgryzłeś, czy nie, ale rodzicielstwo jest trudne. To takie trudne, zwłaszcza gdy próbujemy znaleźć wspólną płaszczyznę z innymi rodzicami. Nawet posiadanie relacji z przyjaciółmi z różnymi stylami rodzicielskimi może być trudne. Nierzadko zdarza się, że zawiązuje się przyjaźń, gdy dzieci wkraczają na scenę, ale ta zmiana jest bardziej niż zdolna do bycia pozytywną i pomagająca przyjaźnie wzrastać, a nie kwaśna, jeśli wszyscy moglibyśmy usłyszeć siebie nawzajem, jeśli chodzi o sposoby w którym zdecydowaliśmy się wychować nasze dzieci.
Jakakolwiek decyzja, którą matka lub ojciec podejmuje dla swojej rodziny, jest prawdopodobnie oparta na tym, co uważają za najlepsze, ponieważ nie jest to tym, czego chcą wszyscy rodzice? Co jest najlepsze dla ich rodziny? Dlaczego nadal kłócimy się o różne style rodzicielskie? Dlaczego ludzie wciąż próbują wprowadzać własne pomysły i pomysły na ludzi, którzy są w stanie doskonale wychowywać własne dzieci? Szczerze myślę, że trochę (przynajmniej) ma związek ze strachem. Wszyscy chcemy zrobić wszystko, co tylko możemy dla naszych dzieci, więc gdy widzimy, że ktoś robi coś innego, szybko stajemy się defensywni, ponieważ, cóż, obawiamy się, że ich sposób jest rzeczywiście lepszy.
Prawda jest taka, że istnieje wiele różnych sposobów na wychowanie zdolnego dziecka. Tak długo, jak jest to cel ostateczny dla wszystkich rodziców, nie powinniśmy krytykować dróg, które podejmują, aby tam dotrzeć. Mam kilku przyjaciół z dziećmi i wszyscy robimy to trochę inaczej. Jeśli jestem uczciwy, muszę przyznać, że zdarzały się momenty, w których po raz drugi domyślałem się, w jaki sposób ktoś inny wychowywał swoje dzieci, aż po moich przyjaciół, których kocham, szanuję i podziwiam. Nie ma instrukcji na temat tego, co należy zrobić, gdy myślisz, że twoja przyjaciółka psuje swoje dzieci, więc zacznę od zdań "Och, nigdy bym tego nie zrobiła" lub "Nie musieliśmy zajmować się takimi rzeczami". jak zupełnie nieczuły palant. Wydawałem orzeczenia oparte na porównaniach sposobu, w jaki wychowuję moje dzieci i jak moi przyjaciele podnoszą ich, co jest całkowicie niesprawiedliwe; nie tylko my jesteśmy rodzicami, ale nasze dzieci są wyjątkowe i inne. To, co robię dla moich dzieci, niekoniecznie musi być właściwe dla tego, co moi przyjaciele chcą lub muszą zrobić dla swoich własnych, i kiedy myślę o tym, że mogli osądzić niektóre z moich własnych decyzji, zdaję sobie sprawę, że mając moje rodzicielskie uzdolnienia kwestionowany rodzaj (czytaj: zdecydowanie) jest do bani.
Zdałem sobie sprawę, że potencjalnie (i prawie na pewno) byłem palantem po narodzinach drugiego syna. Nie był łatwym dzieckiem, a niektóre rzeczy, które były tak łatwe w użyciu z moim pierwszym synem, wydawały się absolutnie niemożliwe, jeśli chodzi o moją sekundę. Uświadomiłem sobie, że moi chłopcy nie mogą być bardziej różni, i że to niesprawiedliwe, że oczekuję tych samych rzeczy z mojej drugiej, co zrobiłem od pierwszego. To doprowadziło mnie do zakwestionowania tego, co robiłem (jako rodzic w ogóle) w pierwszej kolejności i zwierzenia się wielu moim mamom-przyjaciołom za odpowiedzi lub wskazówki, a nawet po prostu spokój. Rozmawiając z nimi o niektórych problemach, jakie miałem z moim synem, zdałem sobie sprawę, że mam wiele z tych samych skarg, które zrobili; te same zarzuty, które z powagą odrzuciłem, ponieważ sam ich nie doświadczyłem, dopóki mój drugi nie uczynił ich rzeczywistością. Moi przyjaciele nigdy nie zmusili mnie do zjedzenia moich słów, na co jestem zawsze wdzięczny. Zamiast tego poparli mnie; i słuchali mnie, a oni oferowali swoją radę, nie osądzając mnie wcześniej za to, że wcześniej ich osądzili.
Wszystko to uświadomiło mi, że chociaż możemy mieć różne opinie na temat tego, jak wychowujemy nasze dzieci, wszyscy jesteśmy w tym samym zespole. Jedną z wielkich rzeczy, które znajomi z różnymi stylami rodzicielskimi muszą robić dla siebie nawzajem, jest wspieranie się nawzajem.
I chociaż pokazywanie wsparcia jest wspaniałe, czasami musimy usłyszeć: "Wspieram cię i jestem tu dla ciebie".
Nie musisz zgadzać się ze wszystkim, co mówią i robią twoi przyjaciele-mamusie, ale musisz dać im niezachwianą pomoc. Moi niesamowici przyjaciele pomogli mi udzielić mi tej lekcji i nigdy więcej nie będę kwestionował czyichś metod wychowywania własnych dzieci, ponieważ to nie jest moje miejsce.
Powinniśmy wspierać przyjaciół, którzy są w okopach rodziców, tuż obok nas. Są szanse, że są tak samo sfrustrowani i przytłoczeni, a także pełni wątpliwości. Powiedzenie komuś, że wykonuje dobrą robotę, a ty masz ich od tyłu, może być dokładnie tym, czego potrzebują, by usłyszeć, gdy czują, że nie udają się na cały ten koncert rodzicielski. Mam na myśli, w pewnym momencie, czy wszyscy tak nie czujemy?