Tak się cieszę, że zaszłam w ciążę w wieku 21 lat
Sześć miesięcy po tym, jak świętowałem fakt, mogłem kupić własne piwo (z wyjątkiem tego, że tak naprawdę była to Lemoniada Mike'a, ponieważ nie mogę znieść piwa), zrobiłem test ciążowy. Nie sądziłem, że jestem w ciąży, ale patrząc wstecz, jakbym oglądał film z mojego własnego życia, nie mogę uwierzyć, jaki byłem głupi. Spóźniłeś się dwa tygodnie! Chcę krzyczeć na ekranie, podczas gdy Past Me protestuje potężnie, że może być nawet szansa, że jestem w ciąży. Nigdy w życiu nie spóźniłeś się o dzień! W tamtym czasie naprawdę myślałem, że nie było sposobu, bym mógł wyobrazić sobie życie we mnie. Naprawdę myślałem, że to był jakiś niemożliwy biologiczny wyczyn.
Więc kiedy zjedliśmy filiżankę pewnego ranka o 2 w nocy - byłam tak zdenerwowana, że moja dłoń trzęsła się zbyt mocno, by trzymać patyk wystarczająco stabilny, by na niego sikać - pochyliłam się nad testem na moim kuchennym stole, żeby zobaczyć, jak dwie małe niebieskie linie natychmiast zmaterializował się przede mną, a ja czułem tylko kompletną i całkowitą dewastację. Miałem 21 lat, kompletnie spłukany, mieszkałem w mieszkaniu, w którym zwykle sprzedawano narkotyki i wciąż oszczędzałem pranie, więc mogłem zabrać je do domu raz w miesiącu, zamiast płacić 50 centów, żeby to zrobić w szkole.
Chciałbym wam powiedzieć, że byłem zachwycony, że jestem w ciąży i że każda część mojego macierzyńskiego serca pragnie być matką, ale prawda jest taka, że byłem absolutnie zdruzgotany. Zbudowałam życie wokół mojego wizerunku bycia idealną "dobrą dziewczynką", aż do roli Valedictorianina w moim liceum, zarabiając na naukę w pełnym wymiarze na studia i starannie planując całą moją przyszłość na jednym moich niesławnych list "do zrobienia". Ciąża wykoleiła to wszystko. Sprawiło, że życie, jak wiedziałem, było całkowicie niemożliwe.
Kiedy pojawiły się te maleńkie, niebieskie linie, upadłem na podłogę i płakałem godzinami. Następnego ranka obudziłem się, wciąż ubrany w moje ubrania z poprzedniej nocy, i czułem się tak, jakbym przez kilka tygodni chodził w oszołomieniu. Od razu wiedziałem, że zostanę rodzicem tego dziecka, ale to nie ułatwiło pogodzenia rzeczywistości bycia matką - szczególnie z kobietą, która zaczęła przypadkowo zajść w ciążę.
Dopiero gdy moja córka znalazła się na mojej klatce piersiowej po straszliwie bolesnej 14-godzinnej pracy, podczas której, najwyraźniej, starałem się nieraz sam sprawdzać ze szpitala, że czułem się jak moje życie, którym byłem tak przekonany został zrujnowany na zawsze, w rzeczywistości był jeszcze doskonalszy, ponieważ został przerwany przez dziecko.
I od tego dnia, kiedy naprawdę objąłem bycie mamą (i tak naprawdę zajęło to całe 10 miesięcy ciąży), byłem zdumiony, jak doskonałe rzeczy naprawdę się spełniły. Część mnie szczerze wierzyła, że ponieważ moja córka była "wcześnie" i w nieplanowany sposób, znaczyło to, że moje życie powinno być walką. Ale w ogóle mi się to nie udało. Ma - i mogę to powiedzieć w 100 procentach uczciwość - uczyniła moje życie o wiele lepszym, niż mogłem kiedykolwiek marzyć, aż do najmniejszych detali.
Dała mi życie
Wiem, że technicznie dałem jej życie, ale pod każdym możliwym względem moja córka obudziła mnie z życia, którego w ogóle nie żyłam. Spędziłem 21 lat starannie planując "doskonałe" życie i robiąc wszystko zgodnie z pewną listą, którą myślałem, że muszę podążać: All As? Czek. Stypendium uczelni? Czek. Stopień pielęgniarski? Czek.
Ale zaraz po tym, jak wpadła na scenę po 14 godzinach pracy, dosłownie roztrzaskując moje ciało, roztrzaskała wszystkie moje koncepcje tego, co było ważne w moim życiu. Nie potrzebowałem już zewnętrznych pomysłów na to, co myślałem, że powinienem zrobić, aby być wartościowym - miałem ją i szczerze, to było wszystko, co miało znaczenie.
Ona Gave Me My Dream Job
Mimo że moja córka była wszystkim, czego potrzebowałem w życiu, wciąż ledwo opuszczałem szkołę, gdy ją urodziłem i całkowicie straciłem pracę. Tymczasem mój mąż (byliśmy małżeństwem w przerwie od zajęć w zimie, zanim się urodziła) nadal miał semestr kolegium, więc musiałem nas wspierać.
Mam pracę pielęgniarki, która płaci rachunki i niesie naszą rodzinę, ale kołysała ją w moich ramionach. Wiedziałem, że to nie potrwa długo, dopóki nie zostawiam jej na pracę, której nienawidzę ponownie. Sześć lat i jeszcze troje dzieci później, w końcu zrezygnowałem z tej "stabilnej" pracy jako pielęgniarka. Wiem, że moje sny zaczęły się po tym, jak spojrzałem jej w oczy.
Dała nam siebie nawzajem
Może nie powinienem tego mówić, ale myślę, że na wiele sposobów moja córka przyprowadziła mnie i mojego męża razem. Przeżyliśmy tak dużo od pierwszej nocy, kiedy płakałem na mojej kuchennej podłodze i szczerze mówiąc, nie żałuję ani chwili. Wydaje się, że mamy wspólną historię i jest to więź, która wydaje się być nie do złamania. Posiadanie naszej córki razem było tylko rodzajem wisienki na wierzchu.
Nauczyła mnie, że to nie wszystko o mnie
Jasne, to jest lista o tym, dlaczego cieszę się, że moja córka jest taka młoda, ale zgadnij co? Jednym z największych darów dla wszystkich jest po prostu to, że ona jest tutaj, istniejąca w sposób, który nie ma nic wspólnego ze mną.
Kiedy masz 21 lat, świat kręci się wokół ciebie, ale kiedy masz 21 lat z dzieckiem, jest to wielkie, tłuste uderzenie w twarz, że świat nie kręci się wokół ciebie. Co jest bardzo dobrą rzeczą do zrealizowania wcześniej niż później.
Nauczyła mnie cieszyć się byciem młodym
Zawsze byłem starą duszą i miałem zerowe zainteresowanie robieniem typowych rzeczy, które robisz w latach dwudziestych, jak imprezowanie, clubbing i robienie tego, co filmy z piekła rodem próbują przekonać nas, że ludzie w wieku dwudziestu lat robią. A kiedy zaszłam w ciążę, miałam jeszcze mniej powodów, żeby robić te rzeczy.
Zamiast opłakiwać utratę "utraty siebie", stając się mamą w wieku 21 lat, z zadowoleniem przyjąłem szansę "znalezienia się" w młodym wieku. Po co marnować czas udając, że jestem kimś, kim nie jestem, skoro byłem całkiem zadowolony z tego, że nurkowałem w dorosłość? Moim zdaniem, posiadanie szansy na wczesną rodzinę podczas budowania mojej wymarzonej pracy na boku było naprawdę wielkim błogosławieństwem.
A jeśli jestem całkowicie, całkowicie szczery, naprawdę nie mogę pojąć po raz pierwszy noworodka w jakimkolwiek innym wieku, niż byłem bez umierania. Jest powód, dla którego nasze ciała wolą mieć dzieci młodo i kiedyś, nie mogę się doczekać kolejnego snu, nawet jeśli będę musiał poczekać, aż mam 40 lat.