Myślałem, że karmienie piersią będzie łatwe, ale wtedy urodziło się moje dziecko
Będąc w ciąży z moim pierwszym dzieckiem, miałem fantazję na temat tego, jak będzie wyglądała nasza karmienie piersią. Pomyślałem, że urodzę, bez problemu zatrzasnę, a my wszyscy będziemy gotowi. Wyobraziłem sobie, że wszystko idzie idealnie - w końcu karmienie piersią ma być naturalne.
Och, jak chciałbym móc cofnąć się w czasie i lepiej przygotować się do rzeczywistości pielęgniarskiej. Kiedy moja córka urodziła się w zaledwie 36 tygodni, wyszła, nie chcąc mieć absolutnie nic wspólnego z karmieniem piersią. Pamiętam, jak wydzierałam oczy, błagając i błagając ją, by się zatrzasnęła. Całe moje nadzieje rozwiały się, gdy zacząłem karmić ją butelką już pierwszego dnia.
Konsultant laktacyjny zasugerował, że rozpocząłem pompowanie w szpitalu. Zajęło mi dwa miesiące pompowania i codziennych prób karmienia piersią, zanim zaczęła wreszcie pielęgnować. Czułem się tak znakomity, ale jednocześnie zakwestionowałem to, przez co przeszedłem.
Naciskam na siebie, żeby karmić piersią. Moje sutki były w tak wielkim bólu i za każdym razem, gdy próbowałem pompować, skończyłbym łzami. Nienawidziłem pompowania. Ale kiedy się zamknęła i nigdy nie spojrzała za siebie, zrozumiałam, że to było tego warte. Budziłam się w środku nocy, pielęgnowałam ją, tuliłam i doprowadzałam do snu. Nie bieganie na pół czuwania i mieszania formuły lub podgrzewanie mleka z piersi.
Karmienie piersią może być naturalnym sposobem na karmienie dziecka, ale to nie znaczy, że jest to łatwe. Miałam trudności z. Płakałem. Przysięgłam przynajmniej tuzin razy, że spróbuję jeszcze jeden dzień i skończę. Przeszedłem przez te ciężkie miesiące i opiekowałem się córką, dopóki nie była małym dzieckiem. Nie żałuję niczego z tego, chociaż czasami myślę, że presja, którą kładę sobie na pielęgniarkę, była zbyt dużym obciążeniem dla mojego poporodowego hormonalnego ja.
Kiedy miałem drugie dziecko, wyszedł gotowy, by objąć świat. Urodził się w wieku 41 tygodni i prawie 9 funtów. Zatrzymał się chwilę po urodzeniu i nigdy nie wziął butelki. Nasza karmienie piersią zakończyło się wspaniałym początkiem. Ale, niestety, dla moich sutków, lubił trochę pocieszyć pielęgniarkę. To było tak bolesne, że pod koniec pobytu w szpitalu zalałem się łzami i chciałem zedrzeć sobie sutki.
Kłucie, pęcherze, zapalenie. . . to było okropne. Ale za każdym razem, kiedy pielęgniał i gapił się na mnie swoimi wielkimi brązowymi oczami, przypomniało mi się, jak cudowne były związki pielęgniarskie mojej córki. Więc trzymałem się tego, pomimo bólu. Wiedziałem, że ból w końcu się skończy, ponieważ moje sutki przyzwyczaiły się do ciągłego ssania. Rzeczywiście, tak było. Pielęgnowałem go, dopóki nie był małym dzieckiem.
Związki karmienia piersią zmieniają się na różnych etapach życia Twojego dziecka. Podczas skoków wzrostu poczujesz, że wszystko, co robisz, to pielęgniarka. Ale kiedy jesteś poza domem, masz wszystko, czego potrzebujesz, aby nakarmić swoje dziecko. Możesz złagodzić napady złego humoru, ukoić skórę na kolanach, uspokoić smutną twarz - wszystko z zatrzaśnięciem.
Może się wydawać, że ból i opieka przez całą dobę nigdy się nie skończy, ale tak się dzieje. Pewnego dnia twoje sutki znów będą normalne. Nie przejdziesz przez każdą koszulkę, którą posiadasz. Nigdy nie zapomnę, kiedy musiałem prosić moją męską masażystkę o ręcznik, ponieważ zawiodłem go na całym jego stole. Tak, to było tak kłopotliwe, jak mogłoby się wydawać. Dostaniesz powiesić pielęgniarstwa, zawieszeń, zatrzaski, pozycjonowania. Wszystko przychodzi w czasie.
Karmienie piersią nie jest łatwe, szczególnie w tych wczesnych dniach. Ale chłopcze, dla mam, które decydują, co chcą robić, warto zobaczyć, jak dziecko pije mleko spać w twoich ramionach. To jak posiadanie wygodnego przedmiotu dostępnego 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, gdy dziecko tego potrzebuje. To jest w stanie nakarmić dziecko w jednej chwili. To jest ludzki smoczek. Trudno, niechlujnie, ale tak pięknie.
Ta historia pierwotnie pojawiła się w POPSUGAR World, przeczytaj ją tutaj.