Jak podnieść inteligentne dziecko
W swojej książce „Zasady mózgu dziecka: jak wychowywać inteligentne i szczęśliwe dziecko od zera do piątej” John Medina wykorzystuje dane naukowe, aby odblokować klucze do udanego rodzicielstwa. I to nie tak jak myślisz.
Medina, dyrektor Brain Center for Applied Learning Research na Seattle Pacific University, napisała obszernie o tym, jak mózg reaguje i organizuje informacje, w tym bestseller „Brain Rules” bestselleru New York Timesa. W swojej najnowszej książce Medina, sam tata, wykorzystuje swoją wiedzę na temat mózgu, aby odpowiedzieć na pytania, z którymi boryka się wielu rodziców - Jak mogę wprowadzić moje dziecko na Harvard? Czego mogę nauczyć moje dziecko w łonie matki?
Odpowiedź? Wbrew powszechnemu przekonaniu droga do udanego wieku dorosłego nie jest wybrukowana drogimi zabawkami edukacyjnymi i DVD. W rzeczywistości, zdaniem Mediny, zdrowe życie emocjonalne jest najważniejszym czynnikiem sukcesu dziecka w przyszłości.
Poprosiliśmy Medynę, aby wypełniła nas informacją, w jaki sposób nauka może pomóc rodzicom w wychowaniu dzieci.
Pytanie 1. Większość ludzi chce, aby ich dziecko było szczęśliwe i inteligentne, ale niewielu dostrzega związek między nimi. Jaki jest związek między inteligencją a szczęściem?
Ważne jest, aby zrozumieć, że ludzki mózg nie jest zainteresowany nauką. Nie jest zainteresowany byciem dobrym małym chłopcem ani byciem dobrą małą dziewczynką. Jest zainteresowany jedną rzeczą: przetrwaniem. Jeśli możesz stworzyć poczucie bezpieczeństwa u dziecka, to niezależnie od tego, co dzieje się w ich życiu, okaże się całkiem nieźle. Istnieje bezpośredni związek między stabilnością emocjonalną a zdolnością radzenia sobie dobrze. Chciałbym powiedzieć rodzicom, że jeśli naprawdę chcesz, aby twoje dzieci dobrze sobie radziły na studiach, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to konsekwentnie iz wielką radością dawać im poczucie bezpieczeństwa od samego początku. Powiedz im takie rzeczy, jak: „Nigdy nie odejdę od ciebie, zawsze będziemy razem”. Jeśli nie przekażesz tego poczucia bezpieczeństwa, możesz zapomnieć o tym, że twoje dziecko dostało się na Harvard. Dzieci, które czują się niebezpieczne statystycznie, nie radzą sobie zbyt dobrze.
Pytanie 2. Jakie jest największe nieporozumienie rodziców dotyczące wychowywania inteligentnego dziecka?
Naukowcy wiedzą, że największym predyktorem tego, jak dziecko się okaże, jest zdolność tego dziecka do kontrolowania swoich emocji. Rodzice nie wiedzą, jak głęboko wpłynie to praktycznie na wszystko, czego mogą chcieć od swojego dziecka. Tak więc, co robi rodzic, gdy emocje dziecka biegną, gdy dziecko doświadcza intensywnego gniewu lub strachu, a nawet intensywnej radości - to, co rodzic robi w tym intensywnym momencie w sposób konsekwentny, jest doskonałym prognostykiem tego, jak dziecko będzie wyjdzie później.
Pytanie 3. Napady złości są doskonałym przykładem intensywności emocjonalnej - jak rodzice mogą wykorzystać te chwile, aby pomóc maluchowi nauczyć się panować nad emocjami?
Kiedy dziecko ma napad złości, zaczyna się od zachowania wyzwalającego (cokolwiek powoduje napad złości), po którym następuje wybuch emocjonalny. Ale ponieważ małe dzieci są nowicjuszami i nie są przyzwyczajeni do wielkich uczuć, uczucia te mogą być tak duże, że faktycznie się boją. A potem zaczynają krążyć emocjonalnie i mają napad złości. Co robisz jako rodzic? Poproś dziecko, aby zwerbalizowało swoje uczucia, gdy tylko będzie fizycznie w stanie to zrobić, a to pomaga. Gdy tylko zaczniesz uczyć dzieci werbalizacji ich psychologicznych wnętrz, tym bardziej prawdopodobne jest, że będą w stanie skutecznie poruszać się w napadzie złości - w rzeczywistości zwykle to rozprasza.
Pytanie 4. W swojej książce dużo mówisz o kontroli impulsów. Co to jest i dlaczego jest ważne?
Kontrola impulsów to zdolność kontrolowania siebie, gdy chcesz coś zrobić w określony sposób, a ty nie jesteś w stanie tego zrobić. Jeśli masz słabą kontrolę impulsów, jesteś trochę jak ta stara rockowa piosenka: „Chcę tego wszystkiego, chcę tego wszystkiego, chcę tego wszystkiego, chcę tego teraz”. Ludzie, którzy mają słabą kontrolę impulsów, częściej są zestresowani. Zwykle szybciej się rozwodzą, gdy dorosną. I zwykle nie są szczególnie dobrymi studentami.
Istnieje dobrze znany eksperyment ilustrujący tę koncepcję: umieścisz 4-latka w pokoju z ciasteczkiem i powiesz dziecku: „możesz teraz mieć jedno ciasteczko, jeśli chcesz, ale jeśli poczekasz pięć minut i nie jedz pierwszego ciasteczka, dam ci drugie ciasteczko, a potem możesz mieć dwa. ” I będziesz patrzeć, jak dzieci siedzą na rękach, odwracają wzrok i próbują spojrzeć wstecz. Eksperyment pokazuje, że kontrola impulsów jest częściowo rozwojowa. Przedszkolaki wciąż są pod wrażeniem kontroli impulsów - chwytają ciastko i je. Nie jestem pewien, czy potrafisz zbudować kontrolę impulsów u niemowlęcia, ale na pewno możesz zacząć uczyć go.
Pytanie 5. Wiele dzieci sprzedaje DVD i programy telewizyjne - ale w swojej książce utrzymujesz standard American TV of Pediatrics, że nie ma telewizora przed 2. rokiem życia. Czy oglądanie telewizji naprawdę ma tak bardzo szkodliwy wpływ?
Na każdą godzinę telewizji, którą ogląda dziecko przed 4 rokiem życia, istnieje prawdopodobieństwo 9-procentowego wzrostu prawdopodobieństwa zachowań znęcania się w wieku 6 lat. W rzeczywistości jest gorzej: maluch, który ogląda dwie godziny telewizji przed 3 rokiem życia, jest o 20% bardziej narażony na przedstawić z pewnym problemem uwagi w wieku 7 lat.
Kiedy niektóre programy telewizyjne zostały po raz pierwszy zaprojektowane pod koniec lat 60. i wczesnych 70., zostały one specjalnie zaprojektowane, aby dziecko pozostało nieruchome przez 40 lub 50 minut. Telewizja dla dzieci musiała stworzyć coś, co nazywa się syndromem hałaśliwego dziecka - program musiał zawierać pewną liczbę edycji, migających świateł i głośnych dźwięków, aby zwrócić uwagę dzieci.
Problem polega na tym, że nie po to jest zbudowane dziecko i nie jest to dobre dla mózgu dziecka. Jeśli jesteś dzieckiem poniżej 5 roku życia, jedyną rzeczą, którą powinieneś zrobić, to ruch. Powinieneś odkrywać i testować swoje środowisko. Zasadniczo trzymasz intelektualne stopy dzieci przy ognisku, umieszczając je przed telewizorem, co powoduje ogromne szkody w zachowaniu. Co najważniejsze, dzieci są znieczulane - powoli przestają odkrywać swoje otoczenie. Absolutnie zgadzam się z AAP: brak telewizji przed 2 rokiem życia, i nie jestem pewien, czy to świetny pomysł po 2 roku życia.
Pytanie 6. Podkreślasz znaczenie empatii w całej książce - jak to wpływa na pomyślne rodzicielstwo?
Najlepsze rodzicielstwo z perspektywy badań nazywamy rodzicielstwem autorytatywnym. To bardzo interesująca mieszanka dwóch gadżetów. Oto pierwszy gadżet: masz zestaw reguł i nigdy nie rezygnujesz z nich; sprawiasz, że są bardzo wyraźne i wyraźne. Drugi gadżet jest najciekawszy: to empatia. Rodzice, którzy wychowują dzieci supergwiazd, zaczynają niemal od samego początku z odruchem empatii, gdy ich dziecko ma naprawdę silne uczucie.
Na przykład, czy jeśli twoje dziecko ma złotą rybkę i umiera, co powinieneś powiedzieć? Cóż, można powiedzieć: „Dzieciaku, śmierć jest częścią życia, przełam ją”. Nie ma w tym empatii i nie działa to zbyt dobrze. Rodzic może również powiedzieć: „Wiesz, kiedy tak płaczesz, to mnie tak denerwuje, więc idę pobiegać, dopóki się nie uspokoisz”. Te opcje nie tylko nie wyrażają empatii; żadne z nich nie pomaga dziecku rozwinąć regulacji emocjonalnej. Nie, rzeczą, którą powinien powiedzieć rodzic, jest: „Twoja złota rybka umarła, tak bardzo kochałeś tę złotą rybkę. Założę się, że czujesz się okropnie. Założę się, że masz złamane serce. Czy to prawda? Chodź tu i pozwól mi cię przytulić, a ty i ja po prostu będziemy razem płakać. ”
Jeśli masz umiejętność ustalania reguł, a także ogromną empatię - te narzędzia razem tworzą najlepsze dzieci.