Jak ograniczyć nieposłuszne zachowanie dziecka
Jeśli liczenie do trzech wywołuje tylko chichot, zanim osiągniesz dwa i pół, a rufa nic cię nie doprowadzi, możesz zacząć czuć się całkiem sfrustrowany jako mama. Nieposłuszeństwo jest nieuniknioną częścią rodzicielstwa - żadne dziecko nie rodzi się z pięciogwiazdkowymi umiejętnościami słuchania i umiejętnością odróżnienia dobra od zła. Jednak zanim Twoje maluchy osiągną wiek 4–6 lat, możesz zacząć odczuwać większą presję, aby ograniczyć wyzywające zachowania. Oto kilka wskazówek, jak zachować spokój z dziećmi:
„Szacunek to ulica dwukierunkowa”.
Zachowaj spokój
Jakkolwiek kuszące jest odwrócenie krzyków buntu syna lub córki z okrzykami gniewu, lepiej byłoby się opanować, niż pozwolić się uwolnić. To prawda, że zadanie to łatwiej powiedzieć niż wykonać, ale dodatkowy wysiłek, aby ugryźć się w język, może okazać się opłacalny na dłuższą metę.
Według American Academy of Pediatrics szacunek to ulica dwukierunkowa. Jeśli twoim pierwszym instynktem nieposłuszeństwa jest krzyk, twoje dziecko może zareagować tą samą reakcją. Podobnie sposób, w jaki traktujesz innych członków rodziny, takich jak małżonek lub inne dzieci, może również wpływać na zachowanie twojego malucha. Chociaż proces ten wymaga czasu - zachowanie spokoju nie uczyni z twojego dziecka całkowicie posłusznego anioła. Jeśli jednak jesteś konsekwentny w swoim spokoju, twój syn lub córka powinni nabrać tego samego nawyku.
Chwal pozytywne zachowanie
Nigdy nie przegap okazji, aby powiedzieć swojemu synowi lub córce, że wykonuje świetną robotę. Dr Alan Kazdin, dyrektor Yale University Parenting Center i Child Conduct Clinic, kieruje się zasadą, że dbałość o dobre zachowanie zwiększa jego występowanie.
W rozmowie z ABC News poradził, aby rodzice mający do czynienia ze szczególnie wyzywającym dzieckiem, podjęli dodatkowy wysiłek, aby złożyć pochwałę, gdy pochwała jest należna. Mamy i tatusiowie powinni rozpoznać nawet najmniejsze akty grzeczności lub posłuszeństwa. Konkretność i natychmiastowa reakcja jest również integralnym czynnikiem warunkującym działanie tej strategii.
Na przykład, jeśli Twoje maleństwo dobrze bawi się z przyjacielem lub rodzeństwem, mówiąc coś w stylu: „Dobra robota z tak dobrą zabawą z siostrą”. Kiedy twoja córka odkłada swoje zabawki, możesz wspomnieć, jak dumny jesteś z jej odkładania zabawek podczas uśmiechania się. Pamiętaj, że te pozytywne interakcje stają się bardziej skuteczne dzięki konsekwencji, specyficzności i entuzjazmowi.
Podobnie nie chcesz zwracać uwagi na złe zachowanie. To znaczy, wystarczy złożyć prośbę tylko raz, ponieważ powtarzanie instrukcji może faktycznie pogorszyć sytuację, według Kazdina. Dodatkowo, gdy dziecko wywołuje napad złości, dosłownie zignoruj sytuację, odsuwając się lub kontynuując jakąkolwiek czynność, którą robiłeś, zanim została przerwana. To pokaże twojemu maluchowi, że negatywne i nieposłuszne zachowania nie prowadzą do nikąd.
Natychmiast nagradzaj pozytywne zachowanie u dzieci.
Daj trochę poruszenia
Pomysł przyznania 4 lub 5-letniej niezależności może wydawać się niekonwencjonalny - w końcu wciąż są dziećmi, które potrzebują twojego przewodnictwa. Istnieją jednak pewne zasady, które mogą naruszać ich rozwój tożsamości osobistej, które mogą być bardziej podatne na złamanie. W rezultacie bycie bardziej rozluźnionym w stosunku do niektórych oczekiwań może uniknąć niektórych z tych zachowań buntowniczych.
Badacze, których wyniki opublikowano w czasopiśmie Child Development, przetestowali różne scenariusze odgrywania ról u dzieci w wieku od 4 do 7 lat. Autorzy badania przedstawili sytuacje, w których rodzic ustanowił zasadę dla postaci dziecięcej na podstawie zasad moralnych, takich jak: nie bij ani nie kradnij. Dorastający uczestnicy przewidzieli, że postacie będą przestrzegać tych zasad i będą się z tym dobrze czuć - o wiele bardziej pozytywna reakcja niż ich młodsi odpowiednicy.
W międzyczasie zauważyli, że postacie dziecięce nie będą przestrzegać reguł w opowieściach, w których mama lub tata ograniczają osobistą domenę dziecka. Oznacza to, że rodzice powiedzieli, że dziecko nie może nosić ulubionego stroju lub zabroniono mu spotykać się z niektórymi przyjaciółmi.
Wyniki te wskazują, że dzieci w tej grupie wiekowej rozumieją różnicę między decyzjami moralnymi i osobistymi. Aby uniknąć konfliktu w domu, możesz zyskać na tym, że twój maluch może swobodnie decydować o tym, z kim się bawi i co ma na sobie. Prawdopodobnie wolałbyś, aby twoja córka nosiła tutu do szkoły, niż kradła pieniądze na obiad innego ucznia, prawda? Oczywiście wszystko polega na delikatnej równowadze między wiedzą, gdzie wytyczyć granicę, ale ogólnie zasady dotyczące tożsamości osobistej wywołują więcej konfliktów niż te oparte na byciu dobrym człowiekiem.
Próba walki z nieposłuszeństwem u dzieci jest trudna i frustrująca. Niestety, naturalne reakcje na te sytuacje - takie jak gniew czy wrzask - przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego. Chociaż proces promowania pozytywnego nastawienia w domu przyniesie wyzwania, skupienie się na dobrym zachowaniu i ignorowanie oporu może zadziałać. Po prostu bądź konsekwentny i cierpliwy - i zawsze planuj wieczór dziewcząt, aby dać upust swoim kolegom mamom!