Clicky Hips In Babies

Zawartość:

W tym artykule

• Co to jest dysplazja rozwojowa stawu biodrowego?
• Czy rozwija się dysplazja stawu biodrowego u dzieci?
• Które dzieci są podatne na problemy?
• Czy Dysplazja biodra jest dziedziczna?
• Co powoduje dysplazję stawu biodrowego u niemowląt?
• Objawy dysplazji stawu biodrowego
• Diagnozowanie Clicky Hips In Babies
• Leczenie DDH
• Noworodek
• Zapobieganie rozwojowej dysplazji stawu biodrowego u dzieci

Bujne stawy to stan znany również jako rozwojowa dysplazja. Chociaż może to nie powodować bólu u dziecka, stan ten może powodować poważne problemy w chodzie i strukturze w późniejszym życiu. Ten stan dotyczy 1-3% wszystkich noworodków. Im szybciej upewnisz się, że Twoje dziecko otrzyma odpowiednie leczenie, tym lepsze jest rokowanie dla Twojego dziecka.

Co to jest dysplazja rozwojowa stawu biodrowego?

Rozwojowa dysplazja stawu biodrowego (DDH) lub stuknięcia biodrowego odnosi się do szeregu problemów dotyczących stawu biodrowego. To połączenie działa jako fundamentalne połączenie górnej części tułowia z dolną częścią tułowia.

Złącze biodrowe jest przegubem kulowym. Piłka na kości udowej powinna idealnie przylegać do miednicy. Kiedy kula i gniazdo stawu biodrowego dotyka problem, tworzy niestabilność w całym ciele.

DDH występuje, gdy są spełnione następujące warunki:

• Kula kości udowej nie rozwija się całkowicie w gnieździe i zostaje całkowicie z niej wyparta.
• Gniazdo jest zbyt płytkie, aby kulka mogła się swobodnie poruszać.
• Kula pasuje do gniazda, ale może się łatwo wyślizgnąć.

Rozwojowa dysplazja stawu biodrowego jest stanem, który występuje, gdy staw biodrowy miednicy i kości udowej nie jest stabilny lub wystarczająco bezpieczny dla niemowląt. Dysplazja rozwojowa może dotyczyć jednego lub obu stawów biodrowych. W tym ostatnim przypadku oznaki tego stanu są znacznie trudniejsze do zauważenia. Dzieje się tak głównie dlatego, że gdy oba stawy są uszkodzone, rodzice nie mają wizualnej wskazówki, aby zauważyć nieprawidłowości w obrębie bioder. Nieleczona lub nierozpoznana dysplazja stawowa biodra może prowadzić do kilku poważnych powikłań na późniejszym etapie życia, takich jak utykanie, bóle stawów biodrowych, a także bolesne i sztywne stawy.

Czy rozwija się dysplazja stawu biodrowego u dzieci?

Około jednego do trzech procent dzieci rozwija DDH. Jednak około 60% dzieci wraca do normy w ciągu jednego miesiąca, a 88% wraca do normy po dwóch miesiącach. Tylko około 1 do 2 dzieci na 1000 cierpi na rzeczywiste DDH i wymaga pomocy medycznej.

Uwaga : Zaleca się, aby rodzice, którzy podejrzewają dysplazję rozwojową u swoich niemowląt, skonsultowali się ze specjalistą pediatrycznym, aby uzyskać dokładną diagnozę i plan leczenia.

Które dzieci są podatne na problemy?

Dzieci z wadami klatki piersiowej (niemowlęta znajdujące się w pozycji dolnej w trakcie macicy) są najbardziej narażone na tę chorobę. Dzieci płci żeńskiej są również bardziej podatne na problemy z biodrami niż dzieci płci męskiej. Dzieje się tak dlatego, że dziewczęta mają tendencję do większej luźności w więzadłach niż dzieci chłopięce. Niektórzy badacze podejrzewają również genetyczne przyczyny problemów związanych z biodrem, ale nie przeprowadzono badań potwierdzających jego istnienie.

Istnieje wiele innych czynników, które są brane pod uwagę, zanim twoje dziecko zostanie zdiagnozowane z tym schorzeniem. Rodzice, którzy mają dzieci z rozpoznaną dysplazją rozwojową, powinni ściśle monitorować dziecko i utrzymywać otwartą linię otwartej komunikacji ze specjalistą leczącym dziecko.

Czy Dysplazja biodra jest dziedziczna?

Podczas gdy genetyka odgrywa rolę w rozwoju dysplazji, nie są jej główną przyczyną. Szanse na to, że Twoje dziecko osiągnie dysplazję rozwojową bioder, są wyższe, jeśli rodzeństwo ma taki sam stan.

1. Jeśli rodzeństwo cierpi na rozwojową dysplazję stawów biodrowych, szanse na rozwój twojego dziecka wynoszą 6% lub 1 na 17.
2. Jeśli rodzic miał rozwojową dysplazję stawów biodrowych, szanse zmieniają się na 12% lub jedną na osiem.
3. Jeśli zarówno rodzic, jak i rodzeństwo mają dysplazję rozwojową bioder, szanse na to drastycznie wzrosną do 36% lub jednej na trzy.

Informuj lekarza nie tylko o historii choroby, ale także o historii twojego dziecka. Jeśli rodzic lub rodzeństwo cierpi na rozwojową dysplazję stawów biodrowych, twoje dziecko ma 10% szans na rozwinięcie się choroby.

Uwaga : Wszystkie wymienione statystyki są zgodne z //hipdysplasia.org/developmental-dysplasia-of-the-hip/causes-of-ddh/

Co powoduje dysplazję stawu biodrowego u niemowląt?

Nie ma szczególnej przyczyny występowania dysplazji rozwojowej stawów biodrowych u dzieci. Niektóre z czynników powodujących rozwojową dysplazję stawu biodrowego u niemowląt obejmują:

• Twoje dziecko urodziło się w pozycji zamka. Ta pozycja ma miejsce, gdy dziecko rodzi się najpierw na dole, a nie na głowie.
• Masz żeńskie dziecko. Jak wspomniano, mają wyższe ryzyko problemów z biodrem w porównaniu z dziećmi płci męskiej.
• Nie ma wystarczającej ilości płynu owodniowego.
• Jeśli Twoje dziecko ma ucisk mięśni na jednej stronie głowy lub ma łagodne zmiany stóp.
• Zbyt ciasno przewijasz dziecko. Pieluszki to technika stosowana w celu zapewnienia komfortu wybrednemu niemowlęciu poprzez owinięcie dziecka w koce lub okłady. Zmniejsza również płacz i pomaga rozwinąć regularne wzorce snu. Jednak m
• upewnij się, że nie zwijasz swojego dziecka zbyt mocno, ponieważ musi być wystarczająco dużo miejsca, aby poruszać się kończynami.

Staw biodrowy twojego dziecka nie jest wykonany z twardej kości jak u dorosłego. Zamiast tego jest wykonana z miękkiej chrząstki, która twardnieje z czasem. To dlatego musisz pozwolić na pełny zakres ruchów kończyn Twojego dziecka, nawet gdy odpoczywa.

Objawy dysplazji stawu biodrowego

Zazwyczaj trudno zauważyć jakiekolwiek problemy z biodrem u noworodka. Jednak lekarz przeprowadzi badanie dziecka pod kątem wszelkich nieprawidłowości, wykonując następujące badania:

• Sprawdza długość nóg twojego dziecka i upewnia się, że oba są takie same
• Sprawdza pozycję kończyn, aby zobaczyć, czy leżą one w tej samej pozycji, jak siebie nawzajem
• Sprawdza obszar pachwiny dziecka, aby sprawdzić, czy zmarszczki są normalne
• Delikatnie pociągnie za nogi dziecka, aby sprawdzić ich stabilność

Powyższe są również rzeczy, które możesz sprawdzić samodzielnie.

Zwróć uwagę na ruch obu nóg dziecka i zobacz, czy pasują one do siebie zarówno w zakresie ruchu, jak i siły. Na przykład, zobacz, czy obie nogi poruszają się z jednakową energią podczas zmiany pieluchy.

Gdy Twoje dziecko będzie już na tyle dorosłe, aby się czołgać, powszechnym objawem DDH jest to, że dziecko wydaje się ciągnąć jedną ze swoich nóg.

Jednym z późnych objawów DDH może być nienormalny chód. Jeśli dotknie to obu bioder, może to doprowadzić do chodzenia na wrotach. Twoje dziecko może również chodzić na palcach w tym stanie.

Miej oko na wykorzystanie i rozwój obu nóg, gdy Twoje dziecko rośnie. Nie zapomnij poinformować swojego lekarza, jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości.

Diagnozowanie Clicky Hips In Babies

Kiedy twój lekarz bada twoje dziecko, może usłyszeć lub usłyszeć kliknięcie. Jest to zwykle oznaką DDH. W rzeczywistości może się tak stać, że staw jest w ruchu i wychodzi z linii. Niemowlęta nie odczuwają bólu z tym stanem.

Twój lekarz może zalecić USG w okolicy biodra, aby określić dokładną przyczynę nieprawidłowości. Promieniowanie rentgenowskie służy do diagnozowania DDH tylko dla starszych dzieci, ponieważ niemowlęta nadal nie mają wymaganej gęstości kości, aby pokazać się na zdjęciu rentgenowskim.

Leczenie DDH

Leczenie dysplazji rozwojowej stawów biodrowych lub biodrowych u niemowląt zależy od wieku dziecka. Gęstość kości Twojego dziecka ciągle się zmienia, gdy rosną. Oto niektóre z niechirurgicznych metod leczenia stosowanych w różnych grupach wiekowych:

Noworodek

Leczenie dysplazji stawu biodrowego u dzieci wymaga użycia uprzęży Pavlika. Jest to również znane jako dysplazja stawu biodrowego w uprzęży niemowlęcej. Jest to miękka uprząż, która pomaga utrzymać staw biodrowy dziecka w jego naturalnej pozycji, umożliwiając jednocześnie swobodny ruch. Uprząż może zostać założona lub usunięta wyłącznie przez lekarza. Ta uprząż umożliwia wzmocnienie więzadeł otaczających staw biodrowy. Twoi lekarze pomogą Ci w technikach zmiany pieluszek, wygodnego trzymania dziecka i czyszczenia uprzęży. Ta uprząż jest zwykle zalecana do użycia przez jeden do dwóch miesięcy.

Od 3 do 6 miesięcy

W przypadku, gdy uprząż okazała się nieskuteczna, lekarz może umieścić dziecko w mocniejszej uprzęży zwanej uprzężą uprowadzenia. Twój lekarz może również spróbować procedury zamkniętej redukcji, w której delikatnie przesunie kość udową i umieści piłkę w gnieździe, a następnie umieści staw w odlewie spiki. Odlew będzie wymagał specjalnej opieki, a twój lekarz doradzi Ci, jak się nim zająć i jak rozpoznać z nim problemy.

Starsze niż 6 miesięcy

Dzieci, które są starsze niż sześć miesięcy, będą również leczone za pomocą zamkniętej procedury redukcji za pomocą gipsu. W przypadku starszych dzieci, trakcja skóry jest również przeprowadzana wokół kości biodrowej w celu przygotowania się do zmiany położenia stawu.

W niektórych przypadkach zaleca się operację dysplazji stawu biodrowego w celu leczenia rozwojowej dysplazji stawów biodrowych u niemowląt w wieku powyżej 6 miesięcy. Wykonano nacięcie, a kość umieszczono w gnieździe. W niektórych przypadkach długość kości udowej jest zmniejszana tak, aby pasowała do gniazda prawidłowo. Po zabiegu staw jest osadzony w gipsie i można go leczyć. W przypadku chirurgii dysplazji stawu biodrowego opieki nad dzieckiem należy dokładnie przestrzegać instrukcji lekarza.

Istnieją cztery rodzaje operacji, które lekarz może zalecić. Oni są:

• Redukcja zamknięta jest jedną z najczęstszych operacji stosowanych w celu korekty dysplazji rozwojowej bioder. Jest to minimalnie inwazyjna procedura, która odbywa się w znieczuleniu ogólnym, gdzie lekarz będzie manipulował stawem z powrotem na miejscu.
• Operację otwartej redukcji stosuje się, gdy podejrzewa się, że tkanka otaczająca staw biodrowy jest przyczyną dysplazji. U młodszych dzieci wszystko, co jest potrzebne, wymaga oczyszczenia okolicy stawu. Problemy z biodrami u starszych dzieci mogą wymagać naprawy więzadeł.
• Osteotomia miednicy wykonywana jest po chirurgicznej rekonstrukcji nasadki. Istnieje wiele rodzajów operacji osteotomii miednicy w oparciu o kształt gniazda.
• Osteotomia kości udowej występuje wtedy, gdy kość udowa musi zostać przechylona tak, aby kula kości znalazła się głębiej w głąb miednicy.

Uwaga : Rodzicom, u których zdiagnozowano u dzieci zdeformowane biodra lub rozwojową dysplazję, zaleca się zachowanie czujności podczas leczenia i udzielanie głosu lekarzowi pierwszego kontaktu na temat ich obaw. Czas jest najważniejszy, aby zapewnić całkowite wyleczenie z tego stanu.

Komplikacje

Dzieci, które potrzebują odlewu, zobaczą późny rozwój chodzenia. Jednak po usunięciu obsady rozwój rozpocznie się i będzie kontynuowany w normalnym tempie.

Czasami uprząż może powodować wysypkę skórną, która może być bolesna dla Twojego dziecka. Uprząż nie dotyczy różnej długości kończyn i jest zagadnieniem, które będzie musiało zostać rozwiązane w przyszłości.

Nawet po leczeniu i pielęgnacji problem może się utrzymywać. W takim przypadku konieczne będzie wykonanie zabiegu chirurgicznego we wczesnym dzieciństwie dziecka w celu skorygowania anatomii stawu.

Poprawa

Obsada stosowana w rozwijającej się dysplazji stawu biodrowego u dzieci może pozostać w miejscu przez 2 do 3 miesięcy. Twój lekarz może zmienić rzut po regularnym prześwietleniu rentgenowskim stawu, aby ocenić postęp.

Zastrzeżenie: Okresy odzyskiwania są szacunkowe na podstawie ogólnej średniej. Dokładny czas odzyskiwania jest oceniany indywidualnie dla każdego przypadku. Skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać dokładniejszy okres powrotu do zdrowia dla Twojego dziecka.

Zapobieganie rozwojowej dysplazji stawu biodrowego u dzieci

Niestety, ponieważ dokładna przyczyna dysplazji rozwojowej stawu biodrowego u dzieci nie jest znana, może być prawie niemożliwe, aby zapobiec tej chorobie. Istnieją jednak pewne praktyki i środki ostrożności, których należy przestrzegać:

• Unikaj niewłaściwego powijania - Jak wspomniano wcześniej, musisz uważać, aby umożliwić swobodny ruch nóg i stawów biodrowych podczas powijania dziecka. Nogi nie mogą być nigdy mocno owinięte.

Uwaga : Rodzice powinni skonsultować się z ekspertami specjalizującymi się w pieluszce, aby nauczyć się odpowiedniej techniki dla swojego dziecka.

• Ćwiczenie noszenia dziecka - Narodowa służba zdrowia (NHS) sugeruje również, abyś spróbował tradycyjnych metod noszenia dziecka (znanego jako noszenie dziecka), aby zapobiec dysplazji stawu biodrowego. W tej metodzie Twoje dziecko widzi swoje biodra po obu stronach talii. Jest to najbardziej naturalna pozycja dla bioder Twojego dziecka. W celu uzyskania dalszych informacji na temat wytycznych NHS dotyczących zdrowego stawu biodrowego, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu.
• Używaj ekwipunku do promowania naturalnej postawy nóg - Aby mieć pewność, że Twoje dziecko ma zdrowe biodra, upewnij się, że używasz nosideł, siedzeń i innych urządzeń, które promują naturalną postawę nóg, szczególnie jeśli martwisz się problemami stawu biodrowego u starszych dzieci. Poproś lekarza pierwszego kontaktu o zalecenie marek sprzętu, które pomogą zapewnić zdrowie biodra dziecka.

Dysplazja stawu biodrowego w wieku niemowlęcym jest stanem, który może w dłuższej perspektywie poważnie upośledzić ruchy dziecka. Rodzice powinni być otwarci na wszystkie kwestie związane z dysplazją rozwojową z lekarzem pierwszego kontaktu.

Zastrzeżenie : Skonsultuj się z lekarzem przed podaniem niemowlętom jakiegokolwiek leku na rozwój dysplazji.

Wniosek: Zaleca się, aby rodzice nie zapuszczali się na alternatywne leki w przypadku takich chorób, jak dysplazja rozwojowa bioder. Jeśli rodzice zdecydują się na to, zaleca się przeprowadzenie dokładnych badań i regularne konsultacje z lekarzami. Edukacja na temat stanu jest krytyczna, jeśli chodzi o leczenie klapsów u niemowląt. Zaleca się, aby wszelkie leki i leczenie były przestrzegane do końca oraz aby lekarz pierwszego kontaktu był w pętli o każdej zmianie stanu w regularnych odstępach czasu.