6 sposobów, w których chłopiec pierwszy nie przygotował mnie do podniesienia dziewczyny, którą miałem w przyszłości

Zawartość:

Chociaż naprawdę nie miałam preferencji co do płci, kiedy byłam w ciąży z moją córką, płakałam szczęśliwych łez, gdy moja położna powiedziała mi, że to dziewczynka. Wiedziałem, że to będzie moje ostatnie dziecko, i naprawdę ucieszyłem się z tego, że będę miał doświadczenie rodzicielstwa syna (moje pierwsze dziecko) i córki. Jednak w ciągu 17 miesięcy od jej narodzin doszedłem do ważnej rzeczy: poza różnicami kosmetycznymi, rodzicielstwo syna i córki do tej pory było dokładnie takie same. Nie są chłopcem i dziewczyną. Są po prostu ... sami. Ich płcie są mniej lub bardziej niekonsekwentne w tym momencie. (Teraz muszę tylko sprawić, żeby wszyscy inni to zrozumieli.)

Badania wykazały, że nawet jeśli nie mamy na to wpływu, różnie reagujemy z niemowlętami i niemowlętami, aż do sposobu, w jaki je trzymamy. Wraz z wiekiem różnice te stają się bardziej indoktrynowane i wyraźniejsze. Od dawna jestem kobietą / kobietą, więc dobrze znam seksistowskie, gendrowane bzdury, które przenikają naszą kulturę i świat. Ale w jakiś sposób, naiwnie, jak sądzę, tak naprawdę nie zrozumiałem, że jest to coś, z czym musiałbym pogodzić się z moją córką. Nie zdawałem sobie sprawy, mając syna, że ​​będę musiał zacząć bronić swojej córki (wbrew oczekiwaniom i stereotypom) od czasu, gdy była niemowlęciem.

Jak się okazało, było to najmniejsze z tego, co mnie nie przygotowało dla syna, jeśli chodzi o wychowywanie mojej córki.

Więc. Dużo. Różowy.

Nic dziwnego, że widziałam dużo różu, gdy kupowałam ubrania i różne dziecięce rzeczy dla mojej córki. Naprawdę nie spodziewałem się, że tak trudno będzie znaleźć coś innego niż różowy. Czasami można wydać szczęście i uzyskać kolor turkusowy lub purpurowy lub żółty, ale generalnie cały czas jest różowy, nawet w szczególnie uroczych odcieniach. Chciałbym ubrać moją córkę na czerwono, ale jeśli nie jest to sezon świąteczny, naprawdę trudno jest znaleźć coś na czerwono dla małego dziecka. (Z drugiej strony, nie da się znaleźć niczego różowego dla mojego syna, którego ulubionym kolorem jest różowy, a jego buty i płaszcz zimowy zostały zakupione w dziale "Dziewczyny").

Oprócz tego, że jest różowa, nieproporcjonalnie duża liczba produktów sprzedawanych dziewczętom jest niewiarygodnie ... pławna. Te przedmioty nie są tylko różowe, często są bardzo ruchliwe i wzburzone. Czy nie można dostać na dziewczynę uroczej czerwonej sukienki bez 10.000.000 łuków?

Na szczęście, ponieważ coraz więcej sprzedawców detalicznych rezygnuje z sekcji "dziewczyny" i "chłopcy" ( dlaczego najpierw zaczęliśmy to robić?), To prawdopodobnie staje się marginalnie łatwiejsze. (Chociaż pro napiwek: to, co sprawia, że ​​problem ten prawie znika, to po prostu nie zwracać uwagi na to, po której stronie płci ma znaleźć się element binarny, i po prostu umieścić swoje dziecko w tym, co lubisz, a później w tym, co lubią. Bam. Easy.)

"Ona jest taka ładna!"

Niemowlęta i dzieci mają dużo uwagi na temat wyglądu, niezależnie od płci. (Ma to sens, zwłaszcza w przypadku bardzo małych dzieci: nie ma ich zbyt wiele poza tym, że siedzą tam i wyglądają uroczo.) Ale mając zarówno chłopca, jak i dziewczynę, zaświadczę tu i teraz, że pomimo przytłaczającej atrakcyjności obu moich dzieci (stronnicze ale prawdziwe, pytajcie kogokolwiek), pojawienie się mojej córki jest komentowane codziennie, podczas gdy mój syn nie jest. Wszystko jest opisane jako ładne. "Kto ma tak piękne włosy, kto ma śliczną sukienkę, kto ma ładny łuk, kto ma ładne oczy, czy to twój ładny nos, kochanie, czy ty, preeeeeeeeeeeetty?"

I, słuchaj, nie jestem tutaj skromny. Jak widzieliście, wyprostuję przechwałkę, że moje dziecko jest oszałamiające. Nie jestem przeciwny przechwalaniu się moimi dziećmi; Nie muszę ukrywać tego w warstwie fałszywego narzekania. Ale o to chodzi: wiesz, czyj spryt i wnikliwość zyskują więcej uwagi? Mój syn, zarówno teraz, jak iz powrotem, kiedy był w jej wieku, mimo że uważam, że obaj są równie inteligentni. (I, oczywiście, lubię ich obu super-geniuszy.) Nie byłem całkowicie przygotowany na to, by martwić się o to, że ludzie podświadomie dyktują im znaczenie lub są tak wcześnie.

Ludzie Działający Jak Jest Zrobiony Z Porcelany

Moja córka ma 90 percentyla i nie ma wzrostu na wysokości. Nazywam ją moim małym Brienne z Tarth. Poza tym, że jest duża, jest także cholernym czołgiem. Będzie regularnie spotykała się z rośliną i, o ile nie zwrócisz na nią uwagi, będzie całkowicie niezwyciężona. Potrafi sobie poradzić, gdy jej 4-letni brat jest zbyt entuzjastyczny w swojej szorstkiej obudowie lub przytuleniu, popychając go i krzycząc: "Łatwo!" Wiadomo też, że przygniotła go, dotykając jego kolan - nie jest delikatnym małym słabeuszem. A jednak ludzie wydają się bardziej martwić o to, co może zrobić, niż mój syn. Nie mówię, że nie było Nerwowych Nellies, które chwyciły swoje perły za każdym razem, gdy mój syn zaczął się przewracać, ale mając na uwadze, że mieli tendencję do rezerwowania swoich obaw po tym, jak zrobił coś, co uważali za niebezpieczne lub gdy robił coś niebezpiecznego, Jestem zaniepokojony moją córką, która, jak się martwię, sprawi, że będzie bardziej zarezerwowana niż ona naturalnie, i stłumi jej poczucie ciekawości lub przygody.

Ludzie mówią mi, jak bardzo będziemy się nienawidzić, kiedy jest nastolatką

OK, rozumiem: nastolatki są ciężkie dla wielu matek i córek ... ale czy kiedykolwiek przestałeś myśleć, że może, czasami, kiedy mówisz o koszmarach, od których zaczyna się, narodziłeś się, spodziewasz się, że tak się stanie? A może jeśli / kiedy sprawy staną się trudne, oczekiwania te zachęcają zarówno nastolatków, jak i rodziców, aby widzieli ten wyboizm na drodze jako coś nieuniknionego, co musi zostać zniesione, a nie coś, nad czym mogą natychmiast pracować, aby poprawić? Czy nie sadzisz po prostu grubego, małego ziarna, które nie musi tam być, i utrwalenia idei kobiet jako kotów i ciągłej rywalizacji?

To prawda, przychodzę do tego jako ktoś, kto miał naprawdę dobre relacje z matką, kiedy była nastolatką (i uczucie jest wzajemne: moja mama mówi, że moje nastoletnie lata były niektórymi z jej ulubionych jako rodziców), ale poważnie myślę nastoletnie sagi matki / córki mają co najmniej tyle wspólnego z ideą, że dorosłe kobiety muszą być zwrócone przeciwko sobie nawzajem, tak jak to ma miejsce w przypadku nastoletnich lat, które w naturalny sposób są trudne dla wszystkich.

Ludzie nieustannie mówią mojemu synowi, że musi ją chronić

Myślę, że to masowo przerażające i dziwne powiedzenie 4-latkowi, że musi chronić swoją młodszą siostrę, na kilku poziomach. Po pierwsze, ma cztery lata: nie może zawsze wkładać skarpetek bez pomocy, nie mówiąc już o obronie malucha. Po drugie, indoktrynacja go w protekcjonalnym paternalizmie wskazuje, że jest silniejszy i bardziej zdolny niż dziewczyna. Po trzecie, żadne dziecko nie powinno ponosić tak dużej odpowiedzialności. Oczywiście ludzie, którzy mu to mówią, nie wierzą, że jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swojej siostry, ale on o tym nie wie. Po prostu czuję, że to dużo psychologicznej wagi, którą można włożyć na małe dziecko.

"Och, ty i twoja feministyczna dziadostwo!" możesz mnie skreślić. "Czy nie możemy powiedzieć nic bez ciebie poo-pooing to?" Do tego mówię: "Po prostu powiedz to w nieprzyzwoity sposób". Może tak ...

"Bycie bratem / siostrą jest wyjątkowe, a wy dwoje powinniście zawsze pomagać sobie nawzajem."

Widzieć! Te same podstawowe uczucia, bez żadnego seksizmu. HUZZAH!

Katastrofy piekarzy

OK, więc nie wszystkie opierają się wyłącznie na rolach płci i seksizmie. Czasami różnice są praktyczne. Mogę szczerze powiedzieć, że nie byłem przygotowany na ten fizyczny aspekt posiadania córeczki. Nie wdając się w zbyt wiele szczegółów: zmiana chłopca jest całkiem prosta. Tak, musisz być trochę bardziej ostrożny, żeby się oszukać, ale działalność polegająca na zmianie pieluszki dla dziewczynki jest ... bardziej skomplikowana i pracochłonna niż zmiana pieluszki chłopca. Tyle szczelin. (OK, skończymy tutaj, możesz teraz odejść, przykro mi, że zabrałem go do miejsca na kupkę, ale to prawda.)