14 Pierwsze myśli, które każdy ma, gdy uzyska pozytywny test ciążowy
Jest to moment, który podejrzewam, że większość z nas nigdy nie zapomina: dokładnie sekundę, kiedy dowiesz się, że jesteś w ciąży. Byłem w domu, stojąc przed ladą w łazience, oglądając test, gdy mój partner czekał cierpliwie przed drzwiami. Myślałem, że ciąża może być możliwa przez kilka dni, ale wiedziałem na pewno, że muszę przetestować, kiedy zdałem sobie sprawę, że mogę nagle poczuć zapach lodówki biurowej z mojego biurka, co brzmi bardziej ponuro, niż było w rzeczywistości. Na szczęście moje mdłości się nie pojawiły, ale nadal wydawało mi się to dziwne, że znikąd miałem ten bioniczny zmysł węchu (Mój partner lubi powtarzać tę historię, zaczynając od: "Czy wiesz, że kobiety w ciąży mają supermoce? "To był tylko początek szalonych fizycznych skutków ubocznych ciąży.
To moment, który dzieje się w zwolnionym tempie, dając umysłowi szansę na przebadanie się z każdej możliwej emocji przed podjęciem decyzji, gdzie wylądować. Co do mnie, zaśmiałem się głośno, ale nie płakałem tak, jak wiem, wiele kobiet. Nie była to reakcja, którą myślałam, że będę, ale żeby być uczciwym, rodzicielstwo nie zawsze jest takie, jak myślałem. Roześmiałem się, bo nie wiedziałem, co jeszcze mogę zrobić. Logicznie wiedziałem, że życie już nigdy nie będzie takie samo. Ale emocjonalnie? Psh. Tego nie da się zdefiniować. Oczywiście, w zależności od okoliczności związanych z wiadomościami dotyczącymi ciąży, myśli i uczucia, których doświadczasz, będą się różnić. Tak jak ktoś, kto od wielu lat próbuje zajść w ciążę, prawdopodobnie będzie miał inną reakcję niż osoba, która niespodziewanie odkryła, że jest w ciąży z kimś, kogo właśnie poznała. Ale dla większości z nas, oprócz wielu innych, bardziej szczegółowych i osobistych myśli, są one próbką tego, co przechodzi przez nasze umysły, gdy tylko zobaczymy dwie linie.
"O MÓJ BOŻE..."
Może powinienem usiąść.
"Czekaj - czy to jest prawdziwe życie? Czy to się naprawdę dzieje?"
Jest to surrealistyczny moment, w którym czuję równe części wewnętrzne i dzielę się moim partnerem. Zaabsorbowałem fakt, że nigdy więcej nie będziemy się martwić tylko o siebie nawzajem.
"Może powinienem sprawdzić ponownie."
Chodzi mi o to, żeby mieć pewność, prawda? Byłem dzieckiem w szkole, który zawsze przechodził cały okres zajęć, aby pracować nad testami, ponieważ ciągle sprawdzałem i ponownie sprawdzałem odpowiedzi. To nie było inaczej. W rzeczywistości był to sposób o wiele większy niż geometria lub stolica państw (przepraszam, ojcowie założyciele).
"Czy ja to czytam?"
Straciłem rachubę, ile razy wracałem między sprawdzaniem testu, a sprawdzaniem instrukcji, aby upewnić się, że znak plus oznaczał to, co uważałem za znaczące.
"OK, ale czy możemy być pewni?"
Byłem prawie pewien, że test był właściwy, ale część mnie wciąż kwestionowała wiarygodność informacji. Czy powinienem przetestować ponownie? Zadzwon do doktora? Masz chwilę ciszy, by pożegnać się z naszym beztroskim, bezdzietnym życiem? Powiedz wszystkim? Nikomu nie mów?
Nie wiedziałem, że to był tylko początek zadawania sobie pytań (i zadawania mi pytań), że nie byłem w żaden sposób gotów odpowiedzieć.
"Tak się czuje ta ciąża".
To znaczy, czułem się inaczej. Nie w szczególnie oczywisty sposób, ale na tyle, że to zauważyłem. To prawda, niektóre z nich mogły być psychosomatyczne, ale fakt pozostaje, ale coś było inaczej.
"Czuję nudności."
Nerwy lub poranne mdłości? Czy mogę dostać poranne mdłości o 18? Alert spoiler: Tak. Tak. Tak, mogę.
"OMG, boję się ruszać."
Czy powinienem stać? Czy powinienem usiąść? Jak mam teraz iść? Czy mogę się położyć? Nagle nie wiem, jak istnieć w moim ciele. Czy to zły pomysł, aby powoli iść na kanapę i przytulać poduszkę? Czy mogę pozwolić memu partnerowi pocałować mnie w czoło? Chwila, może powinienem po prostu oprzeć się o blat w łazience i przytrzymać się. Zaczniemy od tego.
"Do kogo mam zadzwonić pierwszy?"
Mamo? BFF? Lekarz? Zaczekaj, czy potrzebuję nowego lekarza? Do kogo mam zadzwonić, żeby to zrozumieć?
"To jest takie straszne".
To jest moment, w którym przygotowała mnie klasa zdrowia szóstej klasy iz jakiegoś powodu jest tak samo przerażająca jak wtedy.
"To jest takie fajne."
Aww, tak. Jest we mnie małe dziecko, chłopaki!
"OK, ale to wciąż jest takie straszne."
Dlaczego te przesadnie dramatyczne sceny kobiet krzyczących podczas porodu biegną mi przez głowę? Skąd oni przyszli? Jak dotrzeć do spokojnych zdjęć kobiet rodzących uśmiechnięte dzieci na polach kwiatów?
* Puste patrzenie w żołądek *
Proszę, bądź cicho, skupiam się.
"CO TERAZ!?"
Nic wielkiego, tylko nasze życie zmienia się wiecznie w przypadkowy wtorek. Nic tu nie widać.