9 Rodzicielskie decyzje, które tatusiowie poważnie po prostu nie mówią
W idealnym świecie, w którym uczciwość rządzi wszystkimi, a Donald Trump nie kandyduje na prezydenta, każda decyzja rodzicielska byłaby podejmowana przez dwóch zgodnych, wyrozumiałych, w 100% tych samych dorosłych. Jednak nie jest to idealny świat, ponieważ, no cóż, zbliża się prezydentura Donalda Trumpa. Niektóre decyzje dotyczące rodzicielstwa są łatwiejsze niż inne i mogą z łatwością uwzględnić zarówno przekonania rodziców, punkty widzenia lub cokolwiek innego, co może wpłynąć na ich wybory. Inne decyzje są jednak znacznie bardziej skomplikowane i nie mogą być wzajemnie rozstrzygane przez oboje partnerów, ponieważ, cóż, konsekwencje tych decyzji nie są odczuwane równo przez obu partnerów. Dlatego istnieje kilka decyzji rodziców, że tatusiowie poważnie po prostu nie mają nic do powiedzenia.
Nie chodzi o powrót do równości płci i nie chodzi tu o podtrzymywanie fikcyjnej i stereotypowej idei feminizmu, która mówi: "dziewczęta rządzą, chłopcy ślinią się". Nie, chodzi o to, by być realistą w kwestii ciąży, porodu, porodu, życia poporodowego, rodzicielstwa i tego, w jaki sposób mogą wpływać na dwojga dorosłych w różny sposób . Nawet najbardziej złożeni, spójni partnerzy będą inaczej reagowali na wybory rodzicielskie, dlatego (czasami) jeden partner dostaje więcej nacisku niż drugi.
Czy to jest sprawiedliwe? Cóż, myślę, że tak, chociaż już słyszę mruczenie wielu, którzy zdecydowanie się nie zgodzą. Ciężar tych decyzji nie zawsze jest dzielony równo i jeśli mają one w znacznym stopniu obciążać jedną osobę więcej niż drugą, osoba ta powinna posiadać decydujący procent procesu decyzyjnego. Jest to, szczerze mówiąc, jak wygląda kompromis. Zdrowy związek nigdy nie jest 50/50, ale zmienia się stopień ułamków zmieniających się w czasie w zależności od tego, czego jeden partner wymaga od drugiego. Jeśli chodzi o rodzicielstwo, czasami mama wymaga większej mocy decyzyjnej, aby zapewnić, że ciąża, poród, poród i połóg są zdrowe i bezpieczne oraz że może ona najlepiej wychowywać się z jej zdolności. Wahadło ostatecznie zamachnie w kierunku taty, zaufaj mi.
Biorąc to pod uwagę, oto dziewięć decyzji rodzicielskich, których ojcowie po prostu nie mają nic do powiedzenia w:
Jak i gdzie pracujesz i dostarczasz
Oczywiście, powinieneś oboje czuć się komfortowo z lekarzem / doula / położną, ale mama musi być najwygodniejsza. Jednak ona decyduje, że chce dostarczyć (bez względu na to, czy jest to zaplanowana c-sekcja, czy sans-drugs w basenie w domu), to ostatecznie jej decyzja. W końcu to ona musi wypchnąć ludzką istotę z jej ciała lub wyciąć ją z ciała, a ona jest tą, która musi znieść ból jednej z nich i to ona musi potencjalnie kupować przed obcymi. To ona musi czuć się bezpieczna, silna i, szczerze, nikt inny nie może podejmować decyzji, które pomogą jej w wykonywaniu jednej z najbardziej wzmacniających, przerażających, bolesnych i cudownych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobi.
Niezależnie od tego, czy karmisz piersią
Jeśli to nie twoje ciało, to nie twoja decyzja. To naprawdę takie proste. Jeśli matka nie czuje się dobrze karmiąc piersią lub po prostu nie chce karmić piersią z wielu powodów, to koniec tej rozmowy. Zmuszenie kobiety do karmienia piersią, kiedy nie może, gdy jest bolesne, jeśli nie czuje się bezpiecznie lub, cóż, w ogóle, jest po prostu złe.
Kiedy mieć kolejne dziecko
Oczywiście prokreacja powinna być decyzją wzajemną, podejmowaną przez dwie osoby po dokładnym rozważeniu. Jednakże, jeśli kobieta nie jest gotowa na urodzenie dziecka (fizycznie, psychicznie lub w inny sposób), nigdy nie powinna być zmuszana do urodzenia dziecka. I oczywiście to samo dotyczy człowieka. (Tatusiowie, nie, nie powinniście być zmuszani do oddawania swoich plemników za każdym razem, gdy kobieta tego wymaga, równość płci FTW!) Ale ciąża, poród i poród tole dotykają kobiecego ciała, kobiecych emocji i dosłownie wszystkiego pomiędzy, sprawia, że decyzja ta nie jest całkowicie 50/50. Planowanie rodziny powinno być właśnie takie; plan stworzony przez rodzinę / przyszłą rodzinę. Ale jeśli kobieta (osoba, która musi fizycznie wykonywać tę pracę przez ponad 40 tygodni) nie jest gotowa, nie chce ani nie jest w stanie wykonać tej pracy, to tyle. Twój głos liczy ojców, na pewno, ale to po prostu mniej się liczy, ponieważ, cóż, nie naciskasz i nie wycinasz kogoś z ciała.
Czy mama nie wraca do pracy
Ponownie, decyzje finansowe powinny podejmować obie strony, zwłaszcza gdy jesteś spójną jednostką rodzinną i pracujesz razem. Idealnie byłoby, gdyby oboje rodzice pracowali nad wyborem tego, co najlepiej pasuje do ich wyjątkowej rodziny, a najlepiej, aby stało się to zanim będą mieli dzieci. Jednak stereotypy związane z płcią, które często wpływają na te decyzje (np. Odejście z pracy przez matkę, podczas gdy tata kontynuuje pracę, ponieważ tak właśnie było "zawsze"), nie biorą udziału w rozmowie. Podejmowane decyzje, zwłaszcza jeśli chodzi o trwające lub potencjalnie zakończone kariery, muszą być wzajemne i sprawiedliwe. Może ta decyzja kończy się z tatą przebywającym w domu, zamiast z mamą. Może to kończy się oboje rodzice pracują. Może to kończy się z mamą przebywającą w domu, ponieważ ona chce, a nie dlatego, że czuje się do niej zobowiązana lub poddana presji. Tak czy inaczej, podczas gdy tata ma prawo decydować o tym, czy mama pracuje, czy nie, ostatecznie jest to jej decyzja, ponieważ chodzi o jej karierę, poczucie własnej wartości i szczęście. Wielu może nazywać to samolubstwem, ale dobiegają końca dni męczenniczek. Yay feminizm.
Każda opieka po porodzie Mama może potrzebować
Doświadczenie każdej kobiety po porodzie jest tak samo wyjątkowe jak jej ciąża, poród i poród. Szacuje się, że 15 procent kobiet doświadcza jakiejś formy depresji poporodowej (PPD), a plan leczenia PPD powinien zostać omówiony pomiędzy mamą a jej lekarzem. to jest to! Pod koniec dnia każda kobieta jest zdolna do podejmowania własnych decyzji medycznych, a jednocześnie nie ma nic złego w rozmowach o tych decyzjach z partnerem, ale wciąż są wyłącznie jej.
Kto trafi do pokoju po urodzeniu dziecka
Przepraszam, kolego, ale jeśli twój partner nie chce twojej matki w pokoju porodowym, twoja matka nie stawia stopy w pokoju porodowym. Ponownie kobieta pracująca staje się całkowicie samolubną kobietą. Ona pcha i / lub ma kogoś wyciętego z jej ciała, więc cokolwiek potrzebuje, aby to ułatwić, dostaje. Posiadanie kogoś w pokoju, który może sprawić, że poczujesz się bardziej komfortowo, ale zdenerwuje ją / zdenerwuje ją / złości ją / odwróci jej uwagę od robienia wyjątkowo intensywnej, absolutnie niesamowitej rzeczy, przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Aby upewnić się, że mama i dziecko są zdrowe, mama musi podjąć wszystkie decyzje dotyczące porodu i porodu (oczywiście medycznie bezpieczne).
Kto odwiedza, kiedy i jak długo, po urodzeniu dziecka
Weź to ode mnie i każdą kobietę, która kiedykolwiek urodziła dziecko, czy to przez waginę, czy przez c-sekcję; jesteś obolały. Jesteś tak, niewiarygodnie, boleśnie obolały. Całe ciało cierpi nie tylko, ale emocjonalnie wyczerpane, wyczerpane fizycznie i psychicznie opodatkowane w sposób, w który wcześniej nie wierzyłeś. Odwiedzanie, choć czasem przyjemne i bardzo mile widziane, może również drenować i, cóż, twój zbiornik jest już pusty. Nie mówię, że tata też nie jest zmęczony, ale nie tylko urodził, więc nie, nie decyduje, kto odwiedza i jak długo odwiedzają i kiedy odwiedzają. To zależy od mamy. Ma więź z do zrobienia, uzdrawianie do zrobienia, przystosowanie się do zrobienia i spanie. Jeśli zdecyduje, że może lub chce dopasować cokolwiek do tego harmonogramu, to zależy wyłącznie od niej.
Kiedy iw jaki sposób dochodzi do seksu poporodowego
Jak każda inna kobieta w życiu kobiety, jedyną osobą, która decyduje, kiedy uprawia seks, jest ona. Ale szczególnie dla nowej mamy, która spędziła czas na leczeniu i może czuć się niekomfortowo i jest doskonale świadoma, że seks po porodzie będzie (prawdopodobnie) bolesny. Ona jest jedyną osobą, która decyduje, kiedy jest gotowa i jak będzie gotowa. Oczywiście, oznacza to tylko, że tata jest w to również, ponieważ nie powinien być zmuszany do seksu, jeśli nie jest gotowy lub chętny. Zasadniczo nikt nie zmusza nikogo do zrobienia czegoś, na co nie są gotowi, zdolni lub gotowi. Zgoda dla wszystkich!
Co nazwać dziecko
Ha, właśnie dostaję, obaj powinniście to zdecydować. Ale jeśli nie możesz i jesteś całkowicie w impasie i potrzebujesz jakiegoś tie-breaker, no cóż, krawat idzie do tego, kto kończy dziecko niosąc dziecko przez ponad 9 miesięcy. Przerwa, panowie.