6 faz rodzicielskich, których nie przegapię
Wiem, że mam "cieszyć się każdą chwilą" i "kochać te dni", ponieważ zanim się zorientuję, już mnie nie będą potrzebować. Doceniam teraz uczucie, że "dorastają tak szybko" i tęsknię za tymi chwilami, których już nigdy nie będziemy mieć
Wygląd mojego noworodka, zastanawiającego się nad wygodną przystanią, staje się wielkim światem. Drobna ręka ściskająca mój palec. Pierwsze uśmiechy, pierwsze kroki, pierwsze słowa.
Ale do niektórych momentów i faz: dobre riddance.
1. Nie będę przegapić niezsynchronizowanych harmonogramów
Kiedy jestem w ciąży z # 2, mam miłe wspomnienia z codziennych drzemek z # 1. Mielibyśmy aktywny poranek, dwugodzinną drzemkę i łagodne popołudnie. Błogość. # 2 wszedł w rutynę i patrząc wstecz, mam wspomnienia z bycia wypoczętym.
Potem szaleje.
Spędzono # nap drzemki próbując zmusić # 2 do snu, a potem w końcu się podniósł i numer 1 obudziłby się. To było brutalne. W końcu przyznałem się do porażki i porzuciłem mój sen. Moje spożycie kofeiny znacznie wzrosło, a "witching-hour" odnosi się głównie do mnie w dzisiejszych czasach, kiedy walczę i żongluję każdym harmonogramem, ciągle dostosowując plany.
2, nie będę tęsknić za przejściami na drzemkę
Wiedziałem, że jak tylko moje dziecko będzie mnie prześladowało każdej nocy, nadszedł czas, aby pożegnać się z drzemką. Ale są jeszcze te dni, kiedy po godzinie 15-tej odkrywamy, że jesteśmy na spacerze lub w samochodzie (według harmonogramu dziecka), a potem jest koniec gry.
Hałas budowy jej nie obudzi. Obietnica przygody w parku jej nie obudzi. Piosenka z motywem Psi Patrol nie obudzi jej. Ona jednak budzi się na kolację i jest pobudzona do rutyny przed snem.
3. Nie będę tęsknił za ząbkowaniem
Nr 1 nie miał problemów z ząbkowaniem i byłam jedną z tych denerwujących mam, które mówią: "Och, tylko patrzę jej w usta i jest inny ząb!".
Cóż, karma żyje i ma się dobrze w naszym domu. # 2 drybluje i drybluje, krzyczy i nie chce jeść. Walczy z gorączką i nie pozwoli mi go odłożyć. Na rynku ma wszystkie zabawki do gryzienia, ale zamiast tego wybiera gryzienie na narożnikach ściennych, drzwiach lodówki, naszej kanapie, obojczyku, sutku. Wystarczająco powiedziane.
4. Nie będę tęsknić za pieluszką
Po prostu usiadłeś na obiad i wyciągnąłeś ze stash zabawek i przekąsek zarezerwowanych dla kawiarni. Twoje dziecko wkłada "tę" twarz. Znajdziesz przebieralnie i połóżcie dziecko, a oni przewracają się. Wyciągasz je z powrotem i krzyczą i przewracają się ponownie.
OK, spróbujmy tego wyprostować. Odważnie zbijasz pieluszkę i walczysz, by trzymać ręce, zanim sięgną po sprawcę. Za późno. Ich ręce są pokryte szczodrze, a potem siedzą tak, że teraz jest to również na stole zmian (mata już dawno minęła, gdy wszystkie skręcanie i zwijanie pozostawiło ją zgniecioną).
Znów je stoicie i znów siedzą. Teraz potrzebują również nowej zmiany ubrań. Śpiewasz im. Podajesz im różne rzeczy do zabawy. Ale nic nie jest tak zabawne dla twojego dziecka jak pielucha!
5. Nie ominie mnie poczucie winy
Gotowanie pożywnej kolacji: czujesz się winna, ponieważ oglądają telewizję.
Aktywnie baw się z nimi: poczuj się winny, ponieważ pogorszyło to czas, kiedy mogę wydawać posiłki i przekąski.
Idź do pracy: poczuj się winny, jak powinienem być z moimi dziećmi.
Zabierz moje dzieci na plac zabaw: poczuj się winny, ponieważ mam dużo pracy, żeby nadrobić zaległości.
Zostań w domu: czuj się winny, bo brakuje nam zabawy na zewnątrz.
Idź na przygodę: poczuj się winny, ponieważ harmonogram jest na wyciągnięcie ręki i są zbyt zmęczeni.
Utrap mój temperament z dziećmi: poczuj się winny, ponieważ to nie jest ich wina.
Mieć trochę "czasu na mnie": poczuć się winnym, ponieważ muszę robić inne rzeczy.
Kocham swoje życie jako mamuśka pracująca w większości w domu, w niepełnym wymiarze czasu pracy, ale chciałabym przekazać równowagę racjonalnej i irracjonalnej myśli i pożegnać się z poczuciem winy.
6. Nie będę tęsknił za determinacją gry z niewłaściwymi
Przez pewien czas trudno było miło spędzić czas w ogrodzie. Czuję się dobrze z liśćmi i trawą w ustach. Nawet jestem w błocie. Ale mamy trochę kamyków, które idealnie pasują do ust.
Wyciągam ich i # 2 rzuca się na ziemię, waląc pięściami w niesprawiedliwość. Potem podnosi się i toddles daleko. Obawiam się, że ciszę, która następuje, i znaleźć go w łazience, wymachując szczoteczką do toalety, szczerząc zęby z zielonymi zębami po zjedzeniu texty, którą pominięto # 1.
Zamiast cieszyć się każdą chwilą z moimi maluchami, będę cieszyć się przez większość chwil. Pozostali, będę brnąć przez, miażdżąc zęby i udając uśmiech. Ale wiem, że w głębi duszy pewnie będę tęsknić za nimi.