12 najlepszych sposobów radzenia sobie z i uspokojenia gniewu dziecka

Zawartość:

Wszyscy wpadają w gniew raz na jakiś czas, a dzieci częściej tracą panowanie nad dorosłymi. Ten gniew może być wynikiem frustracji, samotności, strachu, smutku lub poczucia zagrożenia. Podczas gdy gniewu nie można zakwalifikować jako złego wprost, ważne jest, aby przyjrzeć się, jak twoje dziecko radzi sobie z tą potężną emocją.

Obserwując, jak twoje dziecko radzi sobie z ich gniewem, możesz ustalić, czy musisz martwić się o problemy z gniewem i zarządzaniem gniewem lub złością. Oto kilka oznak wskazujących na potrzebę niepokoju:

• Częsty gniew
• Zły na najmniejszy problem
• Gniewne wybuchy, które powodują utratę samokontroli
• Nie można jasno wyrazić uczuć
• Lekkomyślne zachowanie
• Nie przejmował się tym, jak złość szkodzi innym uczuciom
• Mówi groźnie
• Wyraża agresję lub przemoc poprzez rysunki lub pisma
• Należy przypomnieć o kontrolowaniu gniewu

Zrozumienie, co wywołało złość, jest pierwszym krokiem w radzeniu sobie z twoim dzieckiem. Dzięki metodom zarządzania gniewem możesz sprawić, by Twoje dziecko uczyło się, jak kierować swoją złość i stopniowo się uspokoić.

Jak nauczyć dzieci kontrolować gniew - 12 skutecznych sposobów

Prostym wyjściem jest ukaranie dziecka poprzez krzyczenie na niego i uwolnienie się od gniewu lub odcięcie przywilejów, takich jak czas telewizji lub czas gry. Ale najlepsze strategie to te, które zachęcają Twoje dziecko do samodzielnego radzenia sobie z gniewem. Oto kilka wskazówek, które mogą nauczyć Cię, jak radzić sobie z dzieckiem z problemami z gniewem.

1. Zrób sobie przerwę

Powiedz dziecku, żeby zrobiło sobie przerwę lub czas, idąc do swojego pokoju, dopóki się nie uspokoi. Jeśli twoje dziecko krzyczy, zaczekaj, aż skończą, zanim je odeślesz. Jeśli jednak Twoje dziecko jest agresywne lub agresywne, należy najpierw go zatrzymać. Możesz to zrobić, każąc im usiąść spokojnie, dopóki ich gniew się nie rozproszy. Nauczanie ćwiczeń oddechowych dziecka i liczenie od jednego do dziesięciu może być pomocne w ich uspokojeniu.

2. Poprawić komunikację werbalną

Dość często, gdy dzieci się gniewają, rzucają furię, krzyczą lub uderzają, ponieważ nie wiedzą, że gniew można wyrazić również słownie. Nauczenie ich "słownictwa", które jest listą słów, aby pokazać, jak się czują, może okazać się przydatne w pomaganiu dzieciom w radzeniu sobie z gniewem. Niektóre przykłady to słowa takie jak zły, przerażony, wściekły i zirytowany lub zdania takie jak: "Jestem teraz tak zły!" I "On mnie denerwuje" i tak dalej.

3. Przekierowanie gniewu

Gdy pojawia się gniew, dziecko odczuwa przypływ adrenaliny, który daje im więcej energii i siły, a także powoduje głośniejszy głos. Wszystko to może prowadzić do agresji lub przemocy, chyba że adrenalina zostanie skierowana do czegoś mniej szkodliwego. Więc możesz sprawić, by twoje dziecko wyładowywało gniew na worku treningowym lub krzyczało w poduszkę, dopóki nie pojawi się gwałtowne przemijanie.

4. Pokaż Empatię

Kiedy twoje dziecko jest wściekłe, spróbuj zmusić je do porozmawiania o tym, dlaczego tak się czuje. To pokazuje im, że reagujesz na ich potrzeby, zamiast tylko reagować. Gdy widzisz, że dajesz ucho do słuchania, twoje dziecko jest bardziej prawdopodobne, że się uspokoi. Zdają sobie sprawę, że pozwalasz im wyrażać uczucia, zamiast po prostu oceniać je jako pierwsze. To sprawia, że ​​jest to jedna z najskuteczniejszych wskazówek, jak radzić sobie z rozzłoszczonym dzieckiem.

5. Ustaw niektóre reguły gniewu

Spraw, aby dziecko zrozumiało, że dobrze jest wyrażać uczucia i emocje, zwłaszcza gniew, ale gniew nie polega na przyjmowaniu fizycznej formy, takiej jak uderzanie lub kopanie. Niech wiedzą, że krzyczenie, wywoływanie imion lub bycie podła jest nie do zaakceptowania, a zamiast tego spokojna rozmowa jest lepszą drogą. Egzekwuj te zasady zachowania, gdy dziecko jest wściekłe bez wyjątku, aby stopniowo widzieć pożądane rezultaty.

6. Zmień swoje zachowanie

Jeśli masz nawyk krzyczeć, gdy jesteś zły, wtedy twoje dzieci również je wchłoną. Naucz się kontrolować siebie, nie krzycząc na swoje dzieci, bez względu na prowokację. Zachowując spokój i używając równego tonu, przekonasz się, że możliwe jest kontrolowanie uczuć złości i radzenie sobie z nim spokojnie, bez wzburzenia.

7. Ustaw codzienną rutynę

Przyjdź do codziennej rutyny, aby Twoje dziecko podążało, aby pomóc im lepiej poradzić sobie ze złością. Upewnij się, że każdego dnia uprawiasz około 30 minut aktywności fizycznej poprzez sport lub hobby, aby pomóc im pozbyć się nadmiaru energii, który może następnie dostarczyć złości. Postaraj się spędzić około 15 minut jeden na jeden z każdym dzieckiem, po prostu rozmawiając i łącząc.

8. Podejmij działania zapobiegawcze

Gdy twoje dziecko odleci z rączki, sytuacja staje się trudna. Spróbuj więc zidentyfikować sygnały wskazujące, że Twoje dziecko ma zamiar rzucić furię i podjąć kroki, aby go odepchnąć. Możesz to zrobić, odwracając ich uwagę od aktywności, a nawet po prostu przytulając swoje dziecko.

9. Zidentyfikuj bezpieczne miejsce

Porozmawiaj z dzieckiem, gdy są w dobrym nastroju i uzgodnij bezpieczne miejsce, w którym ma się udać, gdy jest zły. Na przykład, sypialnia dziecka, weranda lub podwórko może być bezpiecznym miejscem dla nich, by dać upust swoim uczuciom, nie będąc zawstydzonym przed innymi, lub być zaniepokojonym przez rodzeństwo, które może stać się przedmiotem ich gniewu. Nadaj miejscu zabawną nazwę, na przykład "Parking" lub "Ukryj", aby uniknąć negatywnych skojarzeń.

10. Znajdź wyzwalacze

Obserwuj swoje dziecko, aby zrozumieć konkretną sytuację lub okoliczność, która wyzwala wybuch. Mogą istnieć różne rzeczy, które ją wyłączają, ale z czasem pojawi się wzór, a dzięki uniknięciu tych wyzwalaczy będziesz w stanie opanować sytuację. Jeśli wyzwalacze są nieuniknione, wówczas sprawienie, by dziecko zrozumiało przyczynę takiej reakcji, może pomóc im się uspokoić.

11. Użyj Touch

Staraj się uspokoić swoje dziecko podczas gniewnych wybuchów, ściskając je lub chwytając za rękę. Dotyk może działać uspokajająco na wiele dzieci i może natychmiast pomóc rozładować niestabilną sytuację.

12. Odwołanie się do dziecięcego współczucia

Powiedz dziecku, w jaki sposób wpływa na ciebie wybuch. Można powiedzieć, że zasmuciło cię to, jako rodzica, że ​​twoje dziecko zachowuje się w ten sposób. Lub możesz spróbować powiedzieć im, że jesteś wyczerpany i mógłbyś odpocząć, więc mogliby znaleźć coś innego do zrobienia po cichu.

Utrzymywanie linii komunikacji otwartej w domu jest właściwą drogą do łączenia się z dziećmi na wszystkich poziomach, a nie tylko wtedy, gdy są wściekli. Jeśli te proste wskazówki nie pomogą Ci uspokoić dziecka przez pewien czas, może to być czas, aby uzyskać profesjonalną pomoc. Dobry terapeuta i poradnictwo rodzinne wraz z indywidualną terapią mogą pomóc Twojemu dziecku lepiej pracować poprzez swoje uczucia.

Zastrzeżenie: ta informacja jest tylko przewodnikiem i nie zastępuje porady medycznej od wykwalifikowanego specjalisty.