Rodzina nie jest ważną rzeczą, jest wszystkim
Piszę tę historię z osobistych doświadczeń i bez ogólnych opinii. Byłem żonaty w wieku 23 lat i była to całkowicie miłość ułożona w małżeństwo. Aby zrobić to jako zaaranżowane małżeństwo, musieliśmy przejść przez zmagania, które przeważnie przechodzą wszystkie indyjskie dziewczęta. W końcu udało się. Jak zwykle pierwsze trzy miesiące poszły dobrze, potem zaczęły się wszystkie głupie pojedynki - zwykłe problemy z MIL i DIL.
Mój mąż ma średnią zmianę, więc zostałem sam w domu, a mój MIL nie pozwolił mi wykonywać domowych obowiązków, ale zawsze narzekałem, że siedzę bezczynnie. Jak zwykle, wiele problemów zostało podniesionych i kiedy wołałam do moich rodziców, powiedzieli, że zdecydowałem się na życie i że nigdy nie pchnęli mnie w tę sytuację. Później poczęłem; to było moje pierwsze dziecko i cała rodzina była zjednoczona. Było zbyt wiele nieporozumień, ale kiedy przychodziło na poród, otrzymałem całkowite wsparcie od mojej rodziny. Jestem typem dziewczyny, która nie toleruje nawet ugryzienia mrówki, więc gdy przychodziło do porodu, znając stan mojego ciała, mój mąż i mama stali obok mnie. Do dziewiątego miesiąca mój mąż wykonywał dla mnie całą pracę. Od higieny osobistej, jak sprzątanie podłogi, kiedy wymiotowałem do czasu po porodzie. Narodziny dziecka mogą przynieść niezwykłe zmiany w rodzinie; nasze dziecko zjednoczyło nas. Ale wtedy mój MIL był bardziej przywiązany do mojej córki niż do mnie. Pewnego pięknego dnia mój mąż i ja odbyliśmy otwartą dyskusję, a ja wylałem swoje serce i on również wypowiedział się szczerze.
Zdecydowaliśmy jedną rzecz: "nasi rodzice przeżyli swoje życie, ale musimy żyć naszym". Naszym priorytetem jest zapewnienie im należnego szacunku i dbanie o nich aż do ostatniego oddechu. Postanowiliśmy więc, że działania naszych rodziców wobec nas nigdy już nas nie skrzywdzą. Wiedzieliśmy, że bez naszej reakcji na ich działania nic się nie stanie. Więc zaczęliśmy ignorować negatywne słowa i myśli wokół nas.
Oprócz tych wszystkich rzeczy chcieliśmy nauczyć naszą córkę, co tak naprawdę znaczy rodzina i miłość. Życie w rodzinie nuklearnej może zapewnić nam prywatność i niezależność, a my możemy żyć zgodnie z naszym życzeniem, ale wspólna rodzina może nauczyć dziecko wielu rzeczy. Miłość dziadków może sprawić, że dziecko poczuje się bezpiecznie. Pomagają również w rozwoju intelektualnym i mowie dziecka.
Uświadomiłem sobie, że dzięki mojej córce więź nas umocniła, a szczerze mówiąc, uczymy się od naszych dzieci. Dzieci są jak małe kwiaty. Sprawiają, że roślina (rodzina) jest piękna. Dzieci są darem od Boga. Trzeba im dać wolność realizacji swoich marzeń i celów. Naszym głównym obowiązkiem jest kierować nimi i pozwolić im stworzyć własną ścieżkę. Wielokrotnie tworzymy dla nich ścieżkę i prosimy, aby podążali za nią.
Jeśli chodzi o rodzinę, nasza opinia jest inna. A kiedy chodzi o nasze dzieci, nasze opinie znów się różnią. Widzą i czują dobro we wszystkim i ludziach wokół nich. Kiedy żyjemy w rodzinie (z rodzicami i dziećmi), dzieci uczą się, jak powinni traktować swoich rodziców. To po prostu wzajemny proces, którego nauczyłem się w życiu. To, co dziś dajemy naszym rodzicom, wróci do nas w przyszłości.
Przekazywanie dobrych wartości dzieciom nie zaczyna się w szkole i nie jest obowiązkiem nauczyciela. Zaczyna się w "HOME SWEET HOME". Bądź szczęśliwą rodziną i stwórz dobre przykłady dla swoich dzieci. FAMILY to sieć miłości, która powinna tylko rosnąć.
Zastrzeżenie: Poglądy, opinie i stanowiska (w tym treść w dowolnej formie) wyrażone w tym poście są wyłącznie autorstwa autora. Dokładność, kompletność i ważność jakichkolwiek oświadczeń złożonych w ramach tego artykułu nie są gwarantowane. Nie ponosimy odpowiedzialności za jakiekolwiek błędy, pominięcia lub oświadczenia. Odpowiedzialność za prawa własności intelektualnej tych treści spoczywa na autorze, a odpowiedzialność z tytułu naruszenia praw własności intelektualnej spoczywa na nim.